اختتامیه نخستین دوره «دوسالانه کتاب عاشورا»، امروز پنجشنبه ۲۲ مهرماه برگزیدگان خود را شناخت.

حقیقت عاشورا

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، در نخستین دوره این دوسالانه از برترین کتاب‌های عاشورایی منتشرشده در سال‌های ۹۸ و ۹۹ تقدیر شد. این دوره ویژه معرفی و تقدیر از برترین کتاب‌های عاشورایی انتشاریافته در سال‌های ۹۸ و ۹۹ بود. در این مراسم از سه چهره شاخص فرهنگ مکتوب عاشورا، مهدی پیشوایی، رحیم نیکبخت و حسین متقی تجلیل شد.

در نخستین بخش این جایزه «فرهنگ و تاریخ» در رشته تصحیح کتاب «رسائل الشعائر الحسینیه» نوشته محمد الحسون به عنوان اثر برگزیده و کتاب «اکسیر السعاده فی اسرار الشهاده» نوشته محمد جاسم الماجدی به عنوان اثر شایسته تقدیر، تجلیل شدند.

در رشته «پژوهش فرهنگی» کتاب‌های «حقیقت عاشورا» نوشته محمد اسفندیاری، «طعنه رقیب یا خطای تاریخ» نوشته ابراهیم صالحی حاجی آبادی و کتاب «تببین جایگاه کوفیان در فرایند نهضت امام حسین(ع)» نوشته حسین قاضی خانی برگزیده و کتاب «اسلام علوی، اسلام اموی» نوشته صابر آداک شایسته تقدیر شناخته شدند.

در رشته «پژوهش اجتماعی» کتاب «مجالس مذهبی در ایران معاصر» نوشته محسن حسام مظاهری برگزیده شد. همچنین هیئت داوران در بخش مقاله هیچ اثری را برگزیده و شایسته تقدیر ندانست.

در بخش ترجمه و رشته «ترجمه به زبان فارسی» کتاب «سفر خروج» ترجمه غلامرضا امامی و کتاب «اسب کربلا» ترجمه طاها ربانی برگزیده شدند.

 دوسالانه کتاب عاشورا

در گروه «ادبیات» رشته شعر کتاب «منظومه آیینه داران آفتاب» نوشته سیداعظم حسینی برگزیده و کتاب «امان نامه‌» نوشته سید اکبر میر جعفری شایسته تقدیر شناخته شد. همچنین در رشته «شعر هیئت» کتاب «کلیات دیوان محمد امین خیابانی دلسوز تبریزی» نوشته محمد و زینب سالک رحیمی شایسته تقدیر شد.

در رشته «ادبیات داستانی» کتاب «سنگ» نوشته قدسیه پائینی؛ در رشته «ناداستان» کتاب «زان تشنگان» نوشته نفیسه مرشدزاده و در رشته «ادبیات نمایشی» کتاب «مجلس نامه غم: تاریخ تعزیه در استان همدان» نوشته اسماعیل مجللی برگزیده شناخته شدند.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...