مجموعه داستان «سردسته‌ها» اثر ماریو بارگاس یوسا، نویسنده پرویی، به فارسی ترجمه شد. این کتاب از تازه‌های نشر چشمه در بیست و دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران است.
به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این مجمومه داستان 115 صفحه‌ای را آرش عزیزی به فارسی ترجمه کرده است.
بارگاس یوسا این مجموعه داستان را در سال 1959 میلادی نوشته و منتشر کرده است. ترجمه انگلیسی این کتاب، 20 سال پس از انتشار نسخه اصلی و با نام «The Cubs and Other Stories» منتشر شده است.
نسخه انگلیسی این کتاب 160 صفحه چاپی را اشغال کرده و نسخه فارسی آن در 115 صفحه منتشر شده است.
از یوسا، تاکنون آثاری چون «مردی که حرف می‌زند»، «سور بز»، «واقعیت نویسندگی»، «راز قتل پالومینو مولرو»، «دوشیزه خانم تاکنا» و «سالهای سگی» در ایران به انتشار رسیده‌اند.
بیشتر آثار این نویسنده در ایران توسط عبدالله کوثری ترجمه شده‌اند؛ هرچند مترجمان دیگری چون اسدالله امرایی نیز برخی از آثار او را به فارسی برگردانده‌اند.
به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این مجمومه داستان 115 صفحه‌ای را آرش عزیزی به فارسی ترجمه کرده است.
بارگاس یوسا این مجموعه داستان را در سال 1959 میلادی نوشته و منتشر کرده است. ترجمه انگلیسی این کتاب، 20 سال پس از انتشار نسخه اصلی و با نام «The Cubs and Other Stories» منتشر شده است.
نسخه انگلیسی این کتاب 160 صفحه چاپی را اشغال کرده و نسخه فارسی آن در 115 صفحه منتشر شده است.
از یوسا، تاکنون آثاری چون «مردی که حرف می‌زند»، «سور بز»، «واقعیت نویسندگی»، «راز قتل پالومینو مولرو»، «دوشیزه خانم تاکنا» و «سالهای سگی» در ایران به انتشار رسیده‌اند.
بیشتر آثار این نویسنده در ایران توسط عبدالله کوثری ترجمه شده‌اند؛ هرچند مترجمان دیگری چون اسدالله امرایی نیز برخی از آثار او را به فارسی برگردانده‌اند.
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت
...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی... اورهان، فرزند محبوب پدر است چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه شبیه اوست... او نمی‌تواند عاشق شود و بچه داشته باشد. رابطه مادر با او زیاد خوب نیست و از لطف و محبت مادر بهره‌ای ندارد. بخش عمده عشق مادر، از کودکی وقف آیدین می‌شده، باقی‌مانده آن هم به آیدا (تنها دختر) و یوسف (بزرگ‌‌ترین برادر) می‌رسیده است. اورهان به ظاهرِ آیدین و اینکه دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم غبطه می‌خورد، بنابراین سعی می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند
...
پس از ۲۰ سال به موطن‌شان بر می‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش‌هایی هستند
...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه
...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد
...