انجمن کوچک نویسان (داستان مینیمال و فلکش فیکشن) ایران تشکیل می‌شود. روز اول اردیبهشت به مناسبت سالروز تولد سعدی، از سایت کاف که به صورت تخصصی به داستان کوچک می‌پردازد، رونمایی خواهد شد.

احسان عباسلو به خبرنگار مهر گفت: دهه اخیر با استقبال زیاد از داستان مینیمال و فلش فیکشن (داستان کوچک: معادل فارسی که ما برای این نوع داستان در نظر گرفته‌ایم) مواجه بود. جامعه ادبی ایران مسابقات زیادی را تحت این نوع ادبی برگزار کرد که خود من نیز داور تعدادی از مهم‌ترین این مسابقات و جشنواره‌ها بودم. روند رو به رشد این نوع ادبی نشان می‌دهد که یک جریان مهم در داستان نویسی روز ایران ایجاد شده است.

وی افزود: علیرغم رشد روزافزون این جریان متأسفانه بسیاری هنوز با اصول و قواعد کوچک نویسی به درستی آشنا نیستند و هر نوشته کوتاهی را به داستان مینیمال و کوچک ربط می‌دهند و چیزهایی می‌نویسند که یا داستان نیست و یا نمی‌توان آن را داستان کوچک و مینیمال به شمار آورد. این نکات ضرورت ایجاد تشکلی را برای نظام دادن به این جریان یادآوری می‌کند.

عباسلو ادامه داد: من و تعدادی از دوستان تصمیم گرفتیم برای آشنایی هرچه بیشتر مخاطبان و علاقه‌مندان کوچک نویسی به این گونه ادبی با قواعد اصولی آن، تشکلی را راه‌اندازی کنیم. آشنایی مخاطبان با پیشینه ایرانی این گونه از اهداف اصلی ما بود.

این نویسنده و منتقد شناخته شده درباره پیشینه این جریان ادبی در ایران گفت: ما تاریخی طولانی در داستان‌های موجز داریم که من اسم آن را «داستان کوچک» می‌گذارم. همین پیشینه ضرورت تئوریزه کردن این جریان را مطرح می‌کند. سال‌ها پیش از آنکه غریب داستان مینیمال و فلش فیکشن داشته باشد، ما این گونه ادبی را تجربه کرده‌ایم که اتفاقاً کار ما تئوریزه‌تر از آنها هم بود، منتها چون کسی به سراغ دسته بندی این آثار نرفت، این جریان به نام و نفع غرب مصادره شد. آنقدر که ما تئوری در این نوع ادبی داریم، غرب ندارد. در غرب بیشتر این داستان‌ها بر اساس علایق و برداشت‌های شخصی دسته بندی می‌شود. ما چند کار ویژه برای این تئوریزه کردن به فکرمان رسید که نخستین آن راه اندازی سایتی در این موضوع بود.

عباسلو در ادامه به تاریخ رونمایی و عنوان سایت اشاره کرد: این سایت «کاف» نام دارد و روز اول اردیبهشت ۱۳۹۹ رونمایی می‌شود. آدرس سایت نیز همان روز اعلام خواهد شد. اول اردیبهشت روز تولد سعدی است و او نخستین کوچک نویس ایرانی بود. قرار بود مراسم پربار و مفصلی برای رونمایی با حضور نویسندگان و مینیمال نویسان داشته باشیم، اما شرایط ویژه کشور اجازه این کار را به ما نمی‌دهد. سایت کاف، بخش‌های مختلفی دارد و عموم مردم می‌توانند از مطالب آن بهره ببرند و علاقمندان حرفه‌ای هم می‌توانند در سایت عضو شده و داستان‌های خود را جهت نقد و بررسی ارسال کنند. داستان‌ها با حضور تنی چند از منتقدان برجسته نقد و امتیاز دهی می‌شوند.

نویسنده کتاب «الینار» همچنین راه اندازی جایزه «کاف» را نیز یکی دیگر از برنامه‌های این تشکل خواند و گفت: قرار است نخستین جایزه ملی داستان کوچک ایرانی با عنوان «جایزه کاف» را نیز راه اندازی کنیم. این جایزه سه بخش دارد: یک جایزه به بهترین کتاب مجموعه داستان کوچک ایرانی، یک جایزه به بهترین مجموعه داستان مینیمال ترجمه شده و یک جایزه هم به بهترین تک داستان کوچک به انتخاب مخاطبان سایت کاف اهدا خواهد شد. این جایزه اول اردیبهشت ۱۴۰۰ اهدا خواهد شد. لوح تقدیر، تندیس، نشان جشنواره و جوایز نقدی به برگزیدگان اهدا می‌شود.

عباسلو همچنین برنامه دیگر تشکل داستان کوچک ایران، را درخواست برای تعیین روز اول اردیبهشت به عنوان روز ملی داستان کوچک ایرانی، معرفی کرد و ادامه داد: پس از عضوگیری قرار است نامه‌ای را به شورای فرهنگ عمومی یا شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال کنیم و درخواست نمائیم تا روز تولد سعدی یعنی روز اول اردیبهشت در تقویم رسمی کشور به عنوان روز ملی داستان کوچک ایرانی نامگذاری شود و این مهم اگر محقق شود رخداد فرهنگی بزرگی برای کشور خواهد بود و افتخاری بزرگ در کارنامه فرهنگی ایران به ثبت خواهد رسید.

نویسنده مجموعه داستان «کلاژ» اضافه کرد: سابقه دیرین ما در داستان کوچک نسبت به مینیمال غربی‌ها یکی از افتخارات ادبی‌مان است و تئوریزه کردن این سابقه از اهداف ماست و این به دست نمی‌آید مگر با تشکیل یک انجمن. در سایت، بخشی نیز برای انجمن کوچک نویسان طراحی شده که همه می‌توانند در آن عضو شوند و در نظر داریم تا امتیازاتی را برای اعضای انجمن در نظر بگیریم. از جمله این امتیازات می‌تواند برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای اعضا و چاپ نوشته‌های آنها باشد. شاید یکی دیگر از برنامه‌های ما برای روز اول اردیبهشت ۱۴۰۰، بجز اهدای جوایز نخستین مسابقه جوایز داستان کوچک، رونمایی از کتاب مجموعه آثار اعضای انجمن هم باشد.

مترجم «دائو دِ جینگ» همچنین به ضرورت ترجمه آثار ایرانی در این حوزه نیز اشاره کرد و گفت: این مهم یکی دیگر از اهداف ماست. در نظر داریم بهترین آثار مینیمال را ترجمه و برای عرضه در بازارهای جهانی آماده کنیم. با توجه به ساختار این گونه ادبی این هدف دور از دسترس نیست. اگر تا سال آینده داستان‌های کیفی خوبی داشته باشیم آنها را برای عرضه در بازارهای جهانی کتاب به زبان انگلیسی ترجمه خواهیم کرد.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...