نامه‌ها، دست‌نوشته‌ها یا آثار هنری بسیار کمی از امیلی برونته باقی مانده‌اند. از این رو یک اثر بسیار نادر به‌جای‌مانده از این نویسنده اخیرا در یک حراجی به قیمتی فراتر از پیش‌بینی‌ها به فروش رسید و به مجموعه موزه «برونته» اضافه شد.

نقاشی برونته

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، یک نقاشی بسیار نادر اثر امیلی برونته، نویسنده مطرح انگلیسی، در یک حراجی توسط موزه‌ «برونته» که در خانه‌ سابق او قرار دارد، به قیمتی فراتر از برآوردها خریداری شد. این نقاشی که پرتره خیالی از زنی با موهای تیره را که در باد پریشان‌اند و ردایی گشاد و آبی روشن بر تن دارد به تصویر می‌کشد، هنگام عرضه در حراجی «Forum» در تاریخ ۲۷ مارس، نبردی را در بین خریداران به‌راه انداخت. این اثر درحالی به قیمت ۳۲,۰۰۰ پوند (۴۲,۰۰۰ دلار) به موزه فروخته شد، که بسیار بالاتر از برآورد قبلی ۲۰,۰۰۰ پوندی (۲۶,۰۰۰ دلار) آن بود.

«آرت‌نت» نوشت، اگرچه «امیلی برونته» گاهی نقاشی هم می‌کرد، اما او بیشتر به‌عنوان نویسنده شناخته می‌شود و به‌خاطر تنها رمانش به نام «بلندی‌های بادگیر» تحسین شده است. دو خواهر او، به نام‌های «آن» و «شارلوت» نیز نویسنده بودند، که دومی «جین ایر»، یکی دیگر از شاهکارهای ادبیات دوران ویکتوریا را نوشته است.

به گفته‌ «آن دینزدیل»، سرپرست اصلی موزه «برونته»، «احتمالاً امیلی اسرارآمیزترین عضو خانواده برونته است. او در ۳۰ سالگی درگذشت و دست‌نوشته‌ها یا نامه‌های بسیار کمی از او باقی مانده‌اند. بسیار نادر است که چیزی مربوط به امیلی به بازار بیاید و همین باعث می‌شود این نقاشی بسیار بااهمیت باشد.»

«باد شمالی» (۱۸۴۲) زمانی نقاشی شده که «امیلی» هنوز در اوایل دهه بیست‌سالگی زندگی‌اش بوده و همراه «شارلوت» در مدرسه شبانه‌روزی دخترانه «Pensionnat Heger» در بروکسل تحصیل می‌کردند.

در کاتالوگ حراج آمده که نامه‌های شارلوت نشان می‌دهند امیلی در بروکسل در کلاس‌های طراحی شرکت کرده است و به‌نظر می‌رسد این نقاشی خاص را هنگام بازگشت به انگلستان جا گذاشته است. مدرسه «Pensionnat Heger» توسط «کنستانتین ژرژ رومن هگر» اداره می‌شد و حراجی «Forum» معتقد است که این اثر احتمالاً در اختیار او بوده، سپس به نسل بعدی منتقل شده و از آن زمان در مجموعه‌های خصوصی باقی مانده است.

موزه «برونته پارسونج» در خانه‌ای در روستای «هاورث» در یورکشایر شمالی قرار دارد که خواهران برونته در آن زندگی می‌کردند. این موزه توسط انجمن برونته اداره می‌شود و با برگزاری نمایشگاه‌ها، کارگاه‌ها و سخنرانی‌ها، مخاطبان را با زندگی و میراث این خواهران آشنا می‌کند.

گرچه چند نفر از خواهران و برادران برونته، از جمله شارلوت و برادرشان «برانول»، چند اثر نقاشی خلق کرده‌اند، اما تعداد بسیار کمی از نقاشی‌های امیلی باقی مانده‌اند.

این نقاشی آبرنگ به لطف «بودجه خرید انجمن برونته»، که از کمک‌های مردمی بهره می‌برد، خریداری شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...