رمان‌های «کوره‌راه لانه‌های عنکبوت» نوشته ایتالو کالوینو با ترجمه آهنگ حقانی، «راز اتاق تاریک» نوشته گیوم پرِوو با ترجمه بهاره مرادی و نیز «من گاهی دروغ می‌گویم» نوشته آلیس فینی با ترجمه شقایق قندهاری منتشر شد.

به‌گزارش ایسنا، کتاب «کوره‌راه لانه‌های عنکبوت» نوشته ایتالو کالوینو با ترجمه آهنگ حقانی در ۲۱۶ صفحه، با شمارگان ۴۰۰ نسخه و قیمت ۱۶ هزار تومان توسط نشر قطره منتشر شده است.

نوشته پشت جلد کتاب: «کوره‌راه لانه‌های عنکبوت» اولین رمان ایتالو کالوینو، نویسنده‌ نامدار و محبوب ایتالیایی، است. خود کالوینو در مقدمه‌ کتاب می‌نویسد: «تا زمانی که اولین رمانت را ننوشته‌ای این امکان را داری که شروع به نوشتن کنی، اما در کلِ زندگی فقط یک‌بار می‌توانی شروع به نوشتن کنی. اولین کتابت وقتی هنوز برای این‌که تعریف بشوی خیلی زود است تو را تعریف می‌کند. و پس از آن این تعریف تا آخر عمر با تو می‌ماند و تلاش می‌کنی مسجلش کنی یا گسترشش دهی یا بهبودش بخشی و یا حتی تکذیبش کنی، اما هرگز از دستش خلاصی نداری…»

شگفت این‌که این اولین رمان هم جزو بهترین رمان‌های کارنامه‌ کالوینو و تاریخ ادبیات است و در بسیاری از فهرست‌های معتبر جزو هزار کتاب داستانی برتر دنیا قرار گرفته است.

نخستین‌بار است که این شاهکار کالوینو به‌فارسی ترجمه می‌شود و بی‌گمان دوست‌داران این نویسنده‌ محبوب از خواندن «کوره‌راه لانه‌های عنکبوت» هم لذت خواهند برد.

همچنین «راز اتاق تاریک» نوشته گیوم پرِوو با ترجمه بهاره مرادی، داستانی فرانسوی و از ژانر ادبیات پلیسی است که در ۳۱۶ صفحه، با شمارگان ۵۰۰ و قیمت ۳۵ هزار تومان توسط همین نشر منتشر شده است.

نوشته پشت جلد کتاب: «راز اتاق تاریک» رمان پلیسی است که در فضای قرن ۱۹ فرانسه رخ می‌دهد. این رمان داستان جنایی بسیار جذابی است که در جریان آن مفهوم عنوان کتاب روشن می‌شود. قصه با حضور قهرمان رمان در یکی از جلسات احضار ارواح که در قرن ۱۹ در پاریس باب بوده، آغاز می‌شود و از آن‌جا با سلسله حوادثی مهیج برای کشف قاتل احضارکننده‌ ارواح همراه می‌شود. نویسنده با ایجاد شبکه‌ای از معماها و چرایی‌ها در بستره مهیج و سیال داستان پیوسته خواننده را کنجکاو و تشنه‌ کشف پاسخ‌ها نگه می‌دارد تا این‌که در نقطه پایان به یک‌باره تمام تکه‌های پازل کنار هم قرار می‌گیرد و خواننده را غافل‌گیر می‌کند.

دیگر کتاب منتشرشده در نشر قطره، «من گاهی دروغ می‌گویم» نوشته آلیس فینی با ترجمه شقایق قندهاری است که در ۳۹۰ صفحه، با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۴۴ هزار تومان به چاپ رسیده است.

نوشته پشت جلد این کتاب که به‌عنوان یکی از کاندیداهای نهایی جایزه گودریدز معرفی شده است: وقتی امبر روی تخت بیمارستان بیدار می‌شود، مدتی طول می‌کشد تا به وضعیت خود پی ببرد؛ او در کماست. امبر نمی‌داند چه اتفاقی افتاده است؛ گرچه تصورات مبهمی دارد.

این رمان تریلر روان‌شناختی در حد فاصل زمانی که راوی از کار افتاده است، هفته‌ پیش از تصادف و مجموعه‌ای از خاطرات دوران کودکی بیست سال قبل می‌گذرد. با این سه زاویه دید متفاوت سوالی مطرح می‌شود: آیا چیزی واقعاً دروغ است حتی اگر باور داشته باشی عین حقیقت است؟

این رمان همه‌ این مولفه‌ها را دارد؛ دروغگویی بیمارگون و وسواسی، زنی در کما، دوستی خیالی، خواهر خبیث و راوی‌ای که نمی‌توان به او اعتماد کرد.

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...