انجمن نویسندگان ژانر معمایی و جنایی آمریکا، دانیا کوکافکا [Danya Kukafka] را برای رمان «یادداشت‌هایی درباره یک اعدام» [Notes on an Execution] برنده جایزه ادگار آلن پو [2023 Edgar Allan Poe Award] معرفی کرد.

دانیا کوکافکا [Danya Kukafka] یادداشت‌هایی درباره یک اعدام» [Notes on an Execution]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این رمان درباره یک قاتل زنجیره‌ای محکوم به اعدام و سه زنی ست که او را می‌شناختند. نام رمان پیشین کوکافکا «دختری در برف» است.

برنده جایزه بهترین رمان اول یک نویسنده آمریکایی برای «هرچند نمی‌دانی» به الی کرانور رسید. این کتاب درباره یک ستاره فوتبال آمریکایی دبیرستانی است که ناپدری بدرفتارش به قتل رسیده است.

جو هارت جایزه بهترین جلد گالینگور را برای «یا چیز دیگری» دریافت کرد. همچنین جایزه بهترین اثر جنایی بر مبنای واقعیت به اریکا کروز برای «همه چیز را به من بگو» رسید.

مارث جوسلین جایزه بهترین کتاب کودک را برای «اگی مورتون، ملکه اسرارآمیز: جسد کنار ساحل» به خانه برد و ژون هور جایزه بهترین کتاب نوجوان را برای «قصر سرخ» دریافت کرد.

جایزه بهترین زندگینامه به مارتین ادواردز برای کتاب «زندگی جنایی: شناخت تاریخ داستان‌های معمایی و خالقان آنها» تعلق گرفت. همچنین گرگوری فالیس جایزه بهترین داستان کوتاه را برای «پرچم سرخ» که در مجله اسرار آلفرد هیچکاک منتشر شده است، به خانه برد.

 جایزه ادگار آلن پو [2023 Edgar Allan Poe Award]

جوایز ادگار آلن پو که معمولا با عنوان «ادگار» شناخته می‌شود، به یاد این نویسنده نامگذاری شده و از سوی MWA (انجمن نویسندگان ژانر معمایی و جنایی آمریکا) به نویسندگانی در بخش‌های مختلف این ژانر اهدا می‌شود. این انجمن حدود سه هزار عضو شامل نویسندگان کتاب‌های داستانی و غیرداستانی، نویسندگان برنامه و سریال‌های تلویزیونی، ناشران، ویراستاران و سایر عوامل ادبی دارد.

................ هر روز با کتاب ................

لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...