به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، در میان جوایز ادبی که در کشور آمریکا اعطا می‌شود، جایزه کتاب ایالت اورگون [oregon book awards] یکی از معروف‌ترین این جوایز محسوب می‌شود. جایزه کتاب اورگون اولین بار در سال 1987 به منظور تقویت و حمایت از نویسندگان و جریان ادبی در این ایالت توسط بنیاد هنرهای ادبی این منطقه از آمریکا تاسیس شد. امسال برندگان این جایزه در حوزه‌های زیر طبق زیر اعلام شده است:

جایزه کتاب ایالت اورگون [oregon book awards]

جایزه کیسی برای بهترین داستان
«مناطق ساحلی» نوشته وانسا وسلکا از شهر پورتلند

جایزه استافورد هال برای بهترین کتاب شعر
«امید سنگ‌ها» نوشته آنا الکینز از شهر راگ ریور

جایزه وینموکا برای بهترین کتاب مستند
«پرنده زرد: نفت، قاتل و جستجوی زنی برای عدالت در کشور هندوستان» نوشته سیرا کرین مرداک از شهر هودریور

جایزه مک‌گراو برای بهترین کتاب ادبیات کودک
«یک بازی روباه و سنجاب‌ها»نوشته جین ریس از شهر پورتلند

جایزه برادشاو برای کتاب داستانی مخاطب نوجوان
«خواهرهای سولیوان» نوشته کاترین اورمسبی از شهر یوجین

جایزه آنگوس بومر برای بهترین کتاب درام
«نمی‌توانی این کار را پس بزنی» نوشته کانر ایفلر از شهر پورتلند

................ هر روز با کتاب ...............

نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...