کتاب «وکالت ایران» نوشته حسن سبحانی، نماینده مردم دامغان در دوره‌های پنجم، ششم و هفتم مجلس در 12 جلد روانه بازار نشر شد.

به گزارش ایبنا، کتاب «وکالت ایرانی» که حاوی دیدگاه‌ها، مذاکرات جلسه علنی، اقدامات، مواضع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، اظهارنظرها، مراجعات، ملاقات‌ها و تحقیقات و... است، تصویری است کلی از همه آن چیزی که طی 4383 روز بر یک نماینده مجلس گذشته است و بر همین اساس، می‌تواند مورد ارجاع و استناد واقع شود.

در این اثر، بخش‌هایی از تاریخ مجلس شورای اسلامی در برهه‌هایی از فعالیت‌های این محفل قانون‌گذاری روایت شده است. در این اثر چگونگی فعالیت و مشارکت نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی در قانونگذاری، نظارت بر امور کشور از طریق تحقیق و تفحص، سؤال از وزیران و ارائة تذکرات بیان شده است.

مطالبی که در این کتاب آمده است، حاوی دیدگاه‌ها، مذاکرات جلسه علنی، اقدامات، مواضع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، اظهارنظرها، مراجعات، ملاقات‌ها، تحقیقات و از این قبیل در طول سه دوره نمایندگی است. او به گفته خودش، به این دلیل این مطالب را بی‌کم و کاست آورده‌ که خوانندگان بر مواضع و تغییرات احتمالی در گذر زمان که در رابطه با مولف در حد صفر بوده و اقدامات و تاملات او با سیاسیون و مراجع‌کنندگان وقوف یافته و بدانند یکی از کسانی که از طرف آنها سرنوشت قانونگذاری را در سال‌های 75 تا 87 بر عهده داشته، چگونه اندیشیده و اقدام کرده است.



این شناخت می‌تواند هم معطوف به اصلاحات احتمالی در انتخاب‌های بعدی و هم مربوط به شناخت پارلمان، جامعه ایران، قانونگذاران و مدیران و نوع وقوف در مواجه با آنها طی آن سال‌ها بوده باشد و چنین است که «وکالت ایرانی» با ورود به اجزاء و چگونگی قابلیت نمایندگی مجلس را در ایران عصر ما روایت کند.

در ارائه تصویر واقع‌بینانه‌ای از آنچه بر یک وکیل و یا نماینده مجلس در ایران می‌گذرد، چندان به این نکته توجه نشتده که ماوقع خوب یا بد است، مناسب است یا نیست؛ بلکه تمام اهتمام نگارنده بر آن بوده تا جامعه معاصر و همچنین آیندگان تا آنجا که ممکن است از طریق این مکتوبات بدانند که بر یک نماینده به لحاظ شغل قبلی دانشگاهی و مشی سیاسی و تعلق اولیه جغرافیایی وابسته به شهری با جمعیتی کم و به طور طبیعی دارای محدودیت‌ها و موانع سیاسی و سنت ایجاب کرده، چه گذشته است

مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...