هاروکی موراکامی، نویسنده مشهور ژاپن برنده این دوره از جوایز ادبی کافکا شد.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، هاروکی موراکامی، که اولین بار است برنده جایزه ادبی کافکا می‌شود، برای دریافت این جایزه همراه همسر خود، یوکو، به پراگ پایتخت چک سفر کرده است.

 موراکی، ششمین برنده این جایزه گفت: من جایزه بین‌المللی و ادبی «کافکا» را ستایش می‌کنم و شاید این مسئله به خاطر علاقه خاص من به فرانتس کافکا باشد.

 وی افزود: اولین بار زمانی که 15 ساله بودم با یکی از مشهورترین آثار کافکا، رمان «قلعه» روبرو شدم. این کتاب واقعا کتاب فوق‌العاده شگرفی بود که حقیقتا به من شوک وارد کرد، دنیای کافکا در این کتاب آن چنان واقعی و در عین حال غیر واقعی بود که احساس می‌کردم چیزی نمانده که قلب و روحم به دو پاره شوند.

علاقه موراکی به کافکا تا بدنجا است که در یکی از آخرین رمان‌هایش با نام «کافکا در ساحل»، به تجلیل از شخصیت فرانتس کافکا پرداخته است. این کتاب طی چند روز گذشته در چک منتشر شده است.

پروژه بعدی "موراکامی" که رمانی به مراتب طولانی‌تر و برجسته‌تر است رمان «کافکا در ساحل» است. این نویسنده ژاپنی در عین آنکه درباره این رمان گفت:آخرین رمان من نیمی واقعی و نیمی غیر واقعی خواهد بود، از بازگو نمودن جزییات محتوایی این اثر خودداری کرد.

 برخی از برندگان پیشین جایزه کافکا عبارتند از هارولد پینتر، نمایشنامه‌نویس انگلیسی، فلیپ راث، رمان‌نویس آمریکایی و ایوان کلیما، نویسنده چکی.

 جایزه بین‌المللی کافکا با هدف انتخاب بهترین و با کیفیت‌ترین آثار ادبی از نظر ارزش‌های انسانی بدون توجه به ملیت نویسنده از سال 2001 آغاز به کار کرده است.

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...