کتاب «پیشگویی فرعون» [نبوءة فرعون] نوشته میسلون هادی [Maysalun Hadi] برنده‌ی جایزه ادبیِ «بوکر» با ترجمه مریم رحمتی و عزیز قادری از سوی انتشارات یار دانش منتشر شد.

پیشگویی فرعون» [نبوءة فرعون میسلون هادی [Maysalun Hadi]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «پیشگویی فرعون» درباره ماجراهای خانواده‌ای عراقی در بحبوحه‌ی حوادث حمله‌ی آمریکا به عراق (۲۰۰۳ میلادی) است.

رمان «پیشگویی فرعون» اثر نویسنده نامدار جهان عرب، خانم میسلون هادی برنده‌ی جایزه ادبیِ «بوکر» در سال ۲۰۱۸ است. این رمان با ۵ فصل و ۳۰ بخش توسط مریم رحمتی و عزیز قادری ترجمه و از سوی انتشارات یار دانش منتشر شده است.

روایت ترجمه شده، از جمله داستان‌های مشهور او در زمینة ادبیّات جنگ و مقاومت است. خانم هادی با قلم توانا و حیرت‌انگیزش در این داستان توانسته است ضمن نمایش تصویری غم‌آلود از حملات آمریکا علیه عراق در طی سال‌های (۱۹۹۰ تا ۲۰۰۳. میلادی)، پرده‌ای بسیار زیبا و کم‌نظیر را از آمیزش تضادها برای مخاطبین آن به منصه‌ی نمایش بگذارد: «تولد و مرگ»، «بیم و امید»، «نفرت و عشق و دلداگی» «تراژدی و کمدی»، «باران و خشکسالی»، «تاریکی و نور»، «خرافه و حقیقت»، «سنت‌گرایی و مدرنیته»، «جنگ و صلح»، «ویرانی و آبادانی»، «شادی و شیون» و...

سحر کلماتِ این اثر ماندگار، چنان در روح خواننده اثر می‌گذارد که انگار در جای جای صحنه‌های آن، حاضر و با چشمان خویش آنها را می‌بینی. تا جایی که با تولد «یحیی» غنچه‌ی لبخند بر وری لبانت نقش بسته و یا در اثر گرد و غبار متراکم ناشی از بمباران هواپیماها، در حیاط خانه‌ی بلقیس به سرفه می‌افتی و نفس کشیدن برائت سخت خواهد بود … در عشق دخترک ساده‌ی عاشق، دلت به تپش می‌افتد و از لابلای پنجره‌ی باز اتوبوس «خط»، رقص گیسوانش را در میان دست‌های باد نظاره‌گر خواهی بود…در سوگ مرگ عزیزان، زانوی غم به بغل می‌گیری… اصلاً انگار دارد تو و جامعه‌ات را که از آن غافل بوده‌ای به تصویر می‌کشاند...

این کتاب در ۲۰۹ صفحه، با قیمت ۷۵۰۰۰ هزار تومان، توسط انتشارات یار دانش روانه‌ی بازار نشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تمایل به مبادله و خرید و فروش انگیزه‌های غریزی در انسان‌ها نیست، بلکه صرفاً پدیده‌ای متاخر است که از اروپای قرن 16 آغاز می‌شود... بحران جنگ جهانی اول، رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم نتیجه عدم تعادل بین آرمان بازار و رفاه اجتماعی و ناتوانی هرگونه ضدجنبش اجتماعی، نظیر سوسیالیزم و کمونیزم، برای کاهش تنش‌ها بود... تاریخ انگلیس، از جنبش حصارکشی در قرن شانزدهم تا لغو قانون حمایت از فقرا در 1834، تاریخ کالایی سازی جامعه و طبیعت است... نئولیبرال‌ها و فاشیست‌ها همچنان مشغول آرمانشهر بازارند! ...
سنت حشره‌شناسی در ایران به دانشکده‌های کشاورزی پیوند خورده و خب طبعا بیشتر پژوهشگران به مطالعه حشرات آفت می‌پردازند... جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: «ما فقط چیزهایی را حفاظت می‌کنیم که می‌شناسیم»... وقتی این ادراک در یک مدیر سازمانی ایجاد شود، بی‌شک برای اتخاذ تصمیمات مهمی مثل سم‌پاشی، درختکاری یا چرای دام، لختی درنگ می‌کند... دولت چین در سال‌های بعد، صدها هزار گنجشک از روسیه وارد کرد!... سازمان محیط زیست، مجوزهای نمونه‌برداری من در ایران را باطل کرد ...
چه باور کنید و چه نکنید، خروج از بحران‌های ملی نیز به همان نظم و انضباطی نیاز دارند که برای خروج از بحران‌های شخصی نیاز است... چه شما در بحران میانسالی یا در بحران شغلی گرفتار شده باشید و چه کشور شما با کودتا توسط نظامیان تصرف شده باشد؛ اصول برای یافتن راه‌حل خروج از بحران و حرکت روبه جلو یکسان است... ملت‌ها برای خروج از تمامی آن بحران‌ها مجبور بودند که ابتدا در مورد وضعیت کنونی‌شان صادق باشند، سپس مسئولیت‌ها را بپذیرند و در نهایت محدودیت‌های‌شان را کنار بزنند تا خود را نجات دهند ...
در ایران، شهروندان درجه یک و دو و سه داریم: شهرنشینان، روستانشینان و اقلیت‌ها؛ ما باید ملت بشویم... اگر روستاییان مشکل داشته باشند یا فقیر باشند؛ به شهر که می‌روند، همه مشکلات را با خود خواهند برد... رشدِ روستای من، رشدِ بخش ماست و رشدِ شهرستانِ ما رشد استان و کشور است... روستاییان رأی می‌دهند، اهمیت جدولی و آماری دارند اهمیت تولیدی ندارند! رأی هم که دادند بعدش با بسته‌های معیشتی کمکشان می‌کنیم ولی خودشان اگر بخواهند مولد باشند، کاری نمی‌شود کرد... اگر کسی در روستا بماند مفهوم باختن را متوجه ...
تراژدی روایت انسان‌هایی است که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، اما داستان همه‌ی آنهایی که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، تراژیک به نظر نمی‌آید... امکان دست نیافتن به خواسته‌هامان را همیشه چونان سایه‌ای، پشت سر خویش داریم... محرومیت ما را به تصور و خیال وا می‌دارد و ما بیشتر از آن که در مورد تجربیاتی که داشته‌ایم بدانیم از تجربیات نداشته‌ی خود می‌دانیم... دانای کل بودن، دشمن و تباه‌کننده‌ی رضایتمندی است ...