خواننده در کتاب «حالات و مقامات م. امید» از شخصی‌ترین لحظات زندگی اخوان ثالث خبردار می‌شود؛ شاعری که شفیعی کدکنی او را بزرگ‌ترین کیمیاگر زبان فارسی می‌داند.

حالات و مقامات م. امید شفیعی کدکنی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از  تسنیم، کتاب «حالات و مقامات م.امید» که به تازگی چاپ ششم آن توسط نشر سخن روانه کتابفروشی‌ها شده، مجموعه‌ای است از مقالات محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و پژوهشگر نام‌آشنا، درباره زندگی و اشعار مهدی اخوان ثالث.

شفیعی کدکنی که خود از سرآمدان شعر امروز و از پژوهشگران تأثیرگذار بر جریان نقد ادبی در ادبیات فارسی است، زمانی که طلبه‌ای جوان بود شعری از اخوان خواند و شیفته او شد: برگردم به سوابق آشنایی خودم با اخوان. در حدود سال 34-1333، که من در مشهد طلبه جوانی بودم در سن 15-16 سالگی و تابستان‌ها به ده‌مان، کدکن، می‌رفتم. معلمی از معلمان مدرسه ابتدایی کدکن ما (آن وقت فقط یک مدرسه پسرانه ابتدایی در کدکن وجود داشت) که حالا می‌توانم حدس بزنم از جوانان هوادار جنبش چپ و شاید هم حزب توده آن سال‌ها بوده است، کتاب «ارغنون» اخوان را به من داد و نمی‌دانی که دست یافتن به «ارغنون» در آن فراغت بی‌کران روستایی آن سال‌ها و دوران نوجوانی چقدر برای من شور و هیجان داشت.

از همان نخستین دیدار عاشق این کتاب شدم. زمینه اغلب عاشقانه شعرها با حال و هوای دوران نوجوانی من بسیار هماهنگ بود. تقریباً تمام کتاب را در فرصتی کوتاه حفظ کرده بودم. این شیفتگی بود و بود تا وقتی که در سال 38-1337 و شاید هم 39 در انجمن ادبی‌ای که بعدها نام «انجمن ادبی پیکار» به خود گرفت و جلسات آن در منزل همین آقای فخرالدین حجازی تشکیل می‌شد، در کوچه منبر گچی یا کوچه منبر گِلی نزدیک بازارِ سرشورِ مشهد که حالا خرابش کرده‌اند، و بعدها به «میدان چرخ کوچه کسرایی/ بن بستِ اول است، اگر آیی» انتقال یافت، در آن جلسات بود که من شعرهای دیگری از اخوان را از زبان علی آقای شریعتی شنیدم. این شعرها از لونی دیگر بود. ...

کتاب «حالات و مقامات م. امید» مجموعه‌ای از مقالات و یادداشت‌های شفیعی درباره مردی است که یکی از قله‌های شعر نو در دوران ما نام گرفته است. نویسنده بخش اول کتاب خود را به زندگی اخوان ثالث اختصاص داده و خاطراتی از زبان شفیعی کدکنی درباره م. امید را نقل کرده است. این کتاب که دربردارنده مقالات شفیعی طی 50 سال است، سعی کرده از چشم‌اندازهای متفاوت به زندگی، شخصیت و شعر اخوان نگاهی بیندازد. خواننده در این کتاب از شخصی‌ترین لحظات زندگی شاعر تا سیر سلوک سیاسی و اجتماعی شاعر خبردار می‌شود.

بخش دوم کتاب شامل نقدها و تحلیل‌های شفیعی کدکنی بر آثار اخوان است. او در برخی از نقدها اخوان را با دیگر شاعران هم‌زمانش مقایسه می‌کند. در قسمت‌هایی از کتاب نقدهای کوبنده‌ای بر احمد شاملو نیز به چشم می‌آیند. تحلیل‌های کدکنی از اشعار این شاعر بزرگ بیشتر فرمالیستی و به تأثیر از آرای یاکوبسن و دیگر صورت‌گرایان روس هستند.

چنانکه نویسنده کتاب نیز تأکید دارد، در کتاب حاضر با دو گونه چشم‌انداز درباره اخوان روبرو می‌شویم: نقد ساختاری و صوری کار او و مباحث نقد اجتماعی و روانشناسی آثار او. در مجموع می‌توان گفت، «حالات و مقامات م. امید» کتابی‌ است که عیار واقعی اخوان را بر خواننده عرضه می‌کند.

در بخش‌هایی از مقدمه خواندنی این کتاب به قلم شفیعی کدکنی می‌خوانیم: در کشورهایی که روی خط زلزله نبوده‌اند، تاریخ معماری و آثار بازمانده از خلاقیت معماران بزرگ، همه جا باقی است. ادوار معماری آن سرزمین‌ها نمایشگر آفرینش هنری معماران بزرگ آن اقالیم است، در سبک‌ها و مکتب‌های گوناگون. معماری ایرانی روی خط زلزله بوده است و تکامل تاریخی‌اش دستخوش ویرانی‌ها.

معماری شاعران ما نیز در زبان، روی خط زلزله حوادث اجتماعی و تنزل‌های فرهنگی بوده است. به همین دلیل آنچه لازمه تکامل موسیقایی زبان در شعر رودکی و فردوسی و سنایی و خاقانی و مولوی و سعدی و حافظ است تا برسیم به ایرج و بهار و شهریار و نیما و اخوان و فروغ، غالباً از نوعی انقطاع، در تاریخ این هنر، خبر می‌دهد. با این همه، در قرن بیستم، شاعران برجسته‌ای داشته‌ایم که «ماندنی»‌های درخشانی در حوزه معماری زبان از خود به یادگار نهاده‌اند: شاملو در شعرهایی مانند «پریا» و «ماهی» و «عقوبت» به دو سه نوع معماری پرداخته و فروغ در شعرهایی همچون «تولدی دیگر» و «جمعه» و «هدیه» و نیما در شعرهایی از نوع «هست شب» و «داروگ» و «برف» و «مهتاب» و اخوان بیش از همه و با تشخص ویژه خویش.

شفیعی کدکنی زبان شعر اخوان را یکی از عالی‌ترین جلوه‌ها در شعر فارسی می‌داند و معتقد است: «او [در عصر ما] بزرگ‌ترین کیمیاگر زبان فارسی بود. کسی بود که با کلمات زبان فارسی طلا می‌ساخت و سکه می‌زد؛ سکه‌هایی که هیچ‌گاه از رواج نخواهد افتاد.»

نشر سخن چاپ جدید کتاب حاضر را در 264 صفحه و به قیمت 45 هزار تومان در دسترس علاقه‌مندان به شعر معاصر قرار داده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...