انتشارات علمی و فرهنگی چاپ جدید شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ را روانه بازار کتاب کرد.

شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ اشرف خسروی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب «شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ» نوشتۀ اشرف خسروی برای سومین بار تجدید چاپ و روانه‌ی بازار کتاب شده است.

نام کتاب بیانگر این موضوع است که با اثر تحقیقی میان‌رشته‌ای مواجه هستیم که پیونددهندۀ ادبیات و روانشناسی است. هر اثر ادبی شاخص جدا از ارزش‌های ادبی این قابلیت را دارد که از نظرگاه‌های گوناگون بررسی شود. اشرف خسروی مؤلف کتاب شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ انتخاب دقیق و مناسبی برای کتاب خود داشته است. او با بررسی شاهنامه که حماسه‌‌ای ملی است و ریشه در ناخودآگاه قومی و ملی دارد، شاهنامه را محوری برای تحلیل اثر بر مبنای نظریۀ یونگ (روانشناسی تحلیلی) قرار داده است.

در بخشی از درآمد این کتاب می‌خوانیم:
«یکی از نظریه‌پردازان معروف روانشناسی و روانکاوی، کارل گوستاو یونگ، روانشناس و روانپزشک معاصر سوئيسی، بنیانگذار نظريه «روانشناسی تحلیلی» است. یونگ با نگاهی روانشناسانه و روانکاوانه، به مطالعه اساطیر، حماسه‌ها، داستان‌ها و آثار ادبی و هنری ملل مختلف پرداخت و به کشف حقایقی نایل شد که ارائه این نظریه نتیجۀ آن بود. در حقیقت، نظریۀ او نتیجۀ پیوند عالمانۀ روانشناسی و ادبیات بود. این نظریه باب جدیدی در نقد آثار ادبی جهان گشود. ناخودآگاه جمعی، کهن‌الگوها و اصل اضداد، از اهم موضوعات نظریـه یونگ است. نمادهای موجود در رؤیاها و آثار ادبی و هنری نیز توجه یونگ را به خود جلب کرد.

از آنجا که شاهنامه یک حماسه ملی است و ریشه در ناخودآگاه جمعی دارد، می تواند از این دیدگاه نقد و بررسی شـود. کهن‌الگوها و موضوعات مربوط به آن‌ها، در بسیاری از داستان‌های شاهنامه تكرار می‌شـوند و به آنها نوعی وحدت محتوایی می‌دهند. محتوای روانکاوانۀ بسیاری از این داستان‌ها حکایت قهرمانی است که در مسیر تفـرد و خودپرورانی گام می‌نهد و تن به آزمون‌های دشوار می‌دهد تا جنبه‌های پنهان روان خود را بشناسد و نیک و بد آنها را تشخیص دهد و به «خود»، که کهن‌الگوی آرمانی یونگ است، نایل شود.»

انتشارات علمی و فرهنگی شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ اثر اشرف خسروی را که برای سومین‌‌بار منتشر شده، در 177 صفحه با شمارگان 500 نسخه و قیمت 30 هزار تومان در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...