شانزدهمین دوره‌ جایزه ادبی «واو» بهترین رمان متفاوت سال را برگزید.

تراتوم رویا دستغیب

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جایزه ادبی «واو» رمان «تراتوم» نوشته‌ رویا دستغیب را به عنوان بهترین رمان متفاوت خود در سال ١٣٩٧ معرفی کرد. ساخت بازی دقیق راوی و زاویه‌ دید در جهت نشان دادن گم‌گشتگی‌ها و آشفتگی‌های درونی انسان در زمان و مکان‌های سیال، آفرینش تصویر گویای برزخ میان حقیقت و واقعیت، خلق تجربه‌ بی‌مرگی بدون لذت بردن از جاودانگی و پردازش درست شخصیت‌هایی نمادین و سرگشته در برابر بی‌نهایت امکان از واقعیت، دلایل انتخاب این رمان عنوان شده است.

همچنین نشر افق برای چاپ این رمان به عنوان بهترین ناشر رمان متفاوت سال ١٣٩٧ برگزیده شد.
فائزه سیدشاکری، دبیر جایزه «واو» با اعلام این خبر، رمان «وضعیت تهی» نوشته‌ امیررضا مافی را برای خلق شخصیتی چندبعدی در فضایی وهم آلود و غیرقابل اعتماد و تصویر موقعیت‌هایی در هم تنیده با روایت و زاویه دید که در پی آن حقیقت و رویا قابل تشخیص نیست به عنوان رمان شایسته‌ تقدیر معرفی کرد.

وحید پاک‌طینت، فائزه سیدشاکری و صبا جاوید داوران مرحله‌ نهایی این جایزه بودند.
این دو اثر از میان پنج نامزد نهایی «واو» برگزیده شدند. دیگر آثار نامزد این جایزه، «سیاوش اسم بهتری بود» نوشته‌ لیلا صبوحی، «خون‌خورده» نوشته‌ مهدی یزدانی‌خرم و «ط» نوشته‌ زاهد بارخدا بودند.
دیگر رمان رویا دستغیب یعنی «مجمع الجزایر اوریون» رمان شایسته‌ تقدیر سال ١٣٩٤ جایزه «واو» بوده است.

سیدشاکری در پایان متذکر شد فراخوان جایزه برای ارسال آثار سال ١٣٩٨ اوایل هفته‌ آینده منتشر خواهد شد.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...