مراسم پایانی دومین جشنواره داستان‌نویسی ویژه ناشنوایان «صدای سکوت» برگزار شد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موسسه خانه کتاب، مراسم پایانی دومین جشنواره داستان‌نویسی ویژه ناشنوایان «صدای سکوت» با حضور علاقه‌مندان به ادبیات، در سرای کتاب موسسه خانه کتاب برگزار شد.

زهره عارفی، دبیر این دوره از جشنواره در ابتدای مراسم گفت: خیلی خوشحالم که برای دومین بار جشنواره «صدای سکوت» را برگزار می‌کنیم. در این راه نهادهای مختلفی مثل بهزیستی استان قم، بهزیستی کل کشور و خانه کتاب به ما کمک کردند. خیلی خوشحالم که چنین جمعیتی امروز دور هم جمع شده‌ایم تا پیشرفت داستان‌نویسان ناشنوا را ببینیم.

او ادامه داد: به جرات می‌توانم بگویم که جشنواره امسال نسبت به سال گذشته پربارتر شده است و شما برای رسیدن به این حقیقت می‌توانید کتاب آثار برگزیده دوره نخست را با کتاب آثار برگزیده دوره دوم مقایسه کنید تا رشد را ببینید و متوجه شوید که این بچه‌ها چطور توانسته‌اند با تلاش و پشتکار دست به خلق داستان‌های فوق‌العاده بزنند.

‎دبیر جشنواره «صدای سکوت» با اشاره به لزوم ورود نهادهای فرهنگی برای کمک به این جشنواره گفت: امیدوارم که محتوای آثار این بچه‌ها مورد بررسی و توجه نهادهای مرتبط قرار بگیرد و واقعا اگر نهادی می‌تواند کاری انجام دهد، کوتاهی نکند. امید همه ناشنوایان به نهادهای مختلف کشور است تا این جشنواره با قدرت بیشتر بتواند به راه خودش ادامه دهد.
 
‎مهدی پهلوانی ستوده، مدیرکل بهزیستی استان قم، نیز در سخنانی کوتاه گفت: ما به عنوان مجموعه بهزیستی وظیفه داریم تا در خدمت این عزیزان باشیم؛ از این رو در بهزیستی توانبخشی‌های مختلفی ارائه می‌شود که یکی از آنها توانبخشی فرهنگی و آموزشی است.

‎هادی کریمی، معاونت توانبخشی استان قم، دیگر سخنران این نشست بود که اظهار کرد: ما امروز از شما عزیزان ناشنوا انرژی می‌گیریم؛ چراکه که فعل «خواستن، توانستن است» را صرف کردید و با شرکت در جشنواره «صدای سکوت» نشان دادید که چه توانایی‌های نهفته‌ای دارید. همان‌طور که گفته شد یکی از فعالیت‌های سازمان بهزیستی توانبخشی آموزشی، فرهنگی و هنری است. در این راستا ما از هر برنامه‌ای که بتواند به شکوفایی توانایی‌های نهفته کمک کند، کمک خواهیم کرد.

‎او ادامه داد: ما اینجا یاد می‌گیریم که چگونه توانایی‌های ذهنی خودمان را شکوفا کنیم؛ از این رو چه نام زیبایی را برای این جشنواره انتخاب کرده‌اند. «صدای سکوت» یعنی صدای افکار و توانایی‌های ما. به نظر من این جشنواره باعث می‌شود که صدای درون همه عزیزان ناشنوا شنیده شود.

‎کریمی با اشاره به توانمندی‌های ناشنوایان اظهار کرد: شما عزیزان با برگزاری این جشنواره نشان می‌دهید که از فرصت‌های برابر برخوردار هستید. از این رو امیدوارم که به زودی شاهد راه‌اندازی دبیرخانه دائمی این جشنواره باشیم.
 
‎محمد نوری، مدیر دفتر فرهنگ معلولین قم، نیز با اشاره به نگارش مقاله‌ای گفت: من مقاله‌ای آماده کرده‌ام که به زودی منتشر می‌شود و در آن به این موضوع اشاره داشته‌ام که داستان به عنوان یک ابزار برای بیان مهارت ناشنوایان استفاده می‌شود. بزرگترین مشکل ناشنوایان در جامعه ارتباط برقرار کردن است.

او ادامه داد: انسان‌ها به وسیله ارتباط با هم می‌توانند فکر و ایده‌های خود را با هم به اشتراک بگذارند و این باعث تفاوت انسان با سایر موجودات خلقت شده است. یکی از راه‌های ارتباط برقرار کردن ناشنوایان از طریق دیالوگ است که مرحوم شهیدی و باغچه‌بان در این راستا بسیار تلاش کردند. مرحوم شهیدی مکان‌هایی را در پایتخت ایجاد کردند تا ناشنوایان بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند.

‎نوری در توضیح راهکارهای ارتباط ناشنوایان گفت: راهکار بعدی زبان اشاره است که ناشنوایان می‌تواند از آن طریق با هم ارتباط برقرار کنند. داستان نیز راه دیگری است که ناشنوایان می‌توانند از طریق آن با هم ارتباط داشته باشند. یک ناشنوا وقتی داستان می‌نویسد، مانند موبایل خاموشی است که در زیر قاب فعال است و در دل خود هزار برنامه در حال اجرا دارد.
 
‎وی در پایان گفت: داستان باعث رشد مهارت‌ ارتباطی می‌شود و زهره عارفی نخستین کسی در ایران بود که این موضوع را مطرح کرد. امیدوارم نهادها کمک کنند تا روشی که در کشورهای دیگر جواب داده است، در ایران هم جواب دهد.

‎در ادامه این برنامه مرضیه کریمی به قصه‌گویی پرداخت و بعد از آن از دومین کتاب جشنواره «صدای سکوت» به نام «اول کلمه بود» رونمایی شد. رونمایی از اپلیکیشن این جشنواره اتفاق دیگری بود که در این مراسم رخ داد.
 
‎در پایان اسامی برگزیده‌های این دوره به شرح زیر اعلام شد:
‎نفر اول: زهره پوربابکان با داستان «دوچرخه»
‎نفر دوم: سعید رافعی‌پور با داستان «قاطر»
‎نفر سوم: سمیرا رحیمی با داستان «یاقوت گمشده»
‎نفر چهارم: محبوبه میرابوطالبی با داستان «هالچک ترنج»
‎نفر پنجم: مهدی آبفروش با داستان «رویای نیمه‌شب مریم»
‎نفر ششم: ثریا بیگدلو با داستان «بن‌بست»
‎نفر هفتم: زهرا افراسیابی با داستان «کیف مرگ»
‎نفر هشتم: مرضیه بنازاده با داستان «عروسک شیشه‌ای»
‎نفر نهم: مرضیه پورعابدینی با داستان «آن شب»
‎نفر دهم: محبوبه اقبالی با داستان «بادکنک فسفری»
‎نفر یازدهم: پروین شریفی با داستان «دلواپس خانم»
‎نفر دوازدهم: عاطفه تاجیک‌خاوه با داستان «تخته سیاه، گچ سفید»
‎نفر سیزده: مریم پگاه‌راد با داستان «رویای رنگی»
‎نفر چهاردهم: مهین مومن با داستان «دنیای هوشمند»
‎نفر پانزدهم: سهند سلیمان فلاح با داستان «حس دیگر»
‎نفر شانزدهم: فائزه خورشیدی با داستان «صدای ماشه»
‎نفر هفدهم: رقیه نیک‌سیرت با داستان «تخت فلزی»

................ هر روز با کتاب ...............

فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...
باشگاه به رهبری جدید نیاز داشت... این پروژه 15 سال طول کشید و نزدیک به 200 شرکت را پایش کرد... این کتاب می‌خواهد به شما کمک کند فرهنگ برنده خود را خلق کنید... موفقیت مطلقاً ربطی به خوش‌شانسی ندارد، بلکه بیشتر به فرهنگ خوب مرتبط است... معاون عملیاتی ارشد نیروی کار گوگل نوشته: فرهنگ زیربنای تمام کارهایی است که ما در گوگل انجام می‌دهیم ...
طنز مردمی، ابزاری برای مقاومت است. در جهانی که هر لبخند واقعی تهدید به شمار می‌رود، کنایه‌های پچ‌پچه‌وار در صف نانوایی، تمسخر لقب‌ها و شعارها، به شکلی از اعتراض درمی‌آید. این طنز، از جنس خنده‌ و شادی نیست، بلکه از درد زاده شده، از ضرورت بقا در فضایی که حقیقت تاب‌آوردنی نیست. برخلاف شادی مصنوعی دیکتاتورها که نمایش اطاعت است، طنز مردم گفت‌وگویی است در سایه‌ ترس، شکلی از بقا که گرچه قدرت را سرنگون نمی‌کند اما آن را به سخره می‌گیرد. ...
هیتلر ۲۶ساله، در جبهه شمال فرانسه، در یک وقفه کوتاه میان نبرد، به نزدیک‌ترین شهر می‌رود تا کتابی بخرد. او در آن زمان، اوقات فراغتش را چگونه می‌گذراند؟ با خواندن کتابی محبوب از ماکس آزبرن درباره تاریخ معماری برلین... اولین وسیله خانگی‌اش یک قفسه چوبی کتاب بود -که خیلی زود پر شد از رمان‌های جنایی ارزان، تاریخ‌های نظامی، خاطرات، آثار مونتسکیو، روسو و کانت، فیلسوفان یهودستیز، ملی‌گرایان و نظریه‌پردازان توطئه ...