چاپ سوم مجموعه داستان «کلاغ آخر از همه می‌رسد» نوشته ایتالو کالوینو با ترجمه رضا قیصریه، اعظم رسولی و مژگان مهرگان روانه بازار کتاب شد.

 کلاغ آخر از همه  ایتالو کالوینو

به گزارش مهر، مجموعه داستان «کلاغ آخر از همه می رسد» برای نخستین بار سال 1385 از سوی انتشارات کتاب خورشید روانه بازار کتاب شد. به تازگی نیز چاپ سوم این مجموعه روانه بازار کتاب شده است.

مجموعه داستان «کلاغ آخر از همه می رسد» دربرگیرنده 22 داستان کوتاه با نام‌های «ماهی بزرگ»، «ماهی‌های کوچک»، «بعدالظهری»، «حضرت آدم»، «به مقر فرماندهی می رویم»، «کلاغ آخر از همه می رسد»، «هراس در باریکه راه» ، «میدان مین»، «یکی از آن سه»، «هنوز زنده است»، «جنگل حیوانات»،» دهکده غیر قابل اعتماد»، «مرغ بخش»، «خانم پائولاتیم»، «گربه و مامور پلیس»، «کبوتر شهری»، «ظرف غذا»، «زنبور درمانی»، «سرقت در یک قنادی»، «برو که حرف نداری»، «شب اعداد و ارقام»، «ماه و نیاک»، «یک تختخواب گذری» و «مورچه آرژانتینی» است.

ایتالو کالوینو نویسنده، منتقد و خبرنگارایتالیایی در سال 1923متولد شد. فضای داستان‌ها و شیوه پرداخت آثارش، کالوینو را به نویسنده ای بدل کرده که آثارش در همه فرهنگ ها خوانده می شود و مخاطبان او بدن توجه به مکان و زمان با داستان‌هایش ارتباط برقرار می‌کنند.

کالوینو با طنزی ظریف و لحنی ساده زندگی را روایت می‌کند. از آثار ترجمه شده او به فارسی می توان به «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری»  ترجمه لیلی گلستان، «ویکنت دو نیم شده» ترجمه پرویز شهدی، «بارون درخت‌نشین» ترجمه مهدی سحابی و «مورچه آرژانتینی» ترجمه شهریار وقفی‌پور اشاره کرد.

مجموعه داستان «کلاغ آخر از همه می‌رسد» در252 صفحه با شمارگان 1550 نسخه و قیمت 32000 ریال از سوی انتشارات کتاب خورشید روانه بازار کتاب شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هرگاه عدالت بر کشوری حکمفرما نشود و عدل و داد جایگزین جور و بیداد نگردد، مردم آن سرزمین دچار حمله و هجوم دشمنان خویش می‌گردند و آنچه نپسندند بر آنان فرو می‌ریزد... توانمندی جز با بزرگمردان صورت نبندد، و بزرگمردان جز به مال فراهم نشوند، و مال جز به آبادانی به دست نیاید، و آبادانی جز با دادگری و تدبیر نیکو پدید نگردد... اگر این پادشاه هست و ظلم او، تا یک سال دیگر هزار خرابه توانم داد... ای پدر گویی که این ملک در خاندان ما تا کی ماند؟ گفت: ای پسر تا بساط عدل گسترده باشیم ...
دغدغه‌ی اصلی پژوهش این است: آیا حکومت می‎تواند هم دینی باشد و هم مشروطه‎گرا؟... مراد از مشروطیت در این پژوهش، اصطلاحی‌ست در حوزه‌ی فلسفه‌ی حقوق عمومی و نه دقیقاً آن اصطلاح رایج در مشروطه... حقوق بشر ناموس اندیشه‌ی مشروطه‎گرایی و حد فاصلِ دیکتاتوری‎های قانونی با حکومت‎های حق‎بنیاد است... حتی مرتضی مطهری هم با وجود تمام رواداری‎ نسبی‎اش در برابر جمهوریت و دفاعش از مراتبی از حقوق اقلیت‎ها و حق ابراز رأی و نظر مخالفان و نیز مخالفتش با ولایت باطنی و اجتماعی فقها، ذیل گروهِ مشروعه‎خواهان قرار دارد ...
خودارتباطی جمعی در ایران در حال شکل‌گیری ست و این از دید حاکمیت خطر محسوب می‌شود... تلگراف، نهضت تنباکو را سرعت نداد، اساسا امکان‌پذیرش کرد... رضاشاه نه ایل و تباری داشت، نه فره ایزدی لذا به نخبگان فرهنگی سیاسی پناه برد؛ رادیو ذیل این پروژه راه افتاد... اولین کارکرد همه رسانه‌های جدید برای پادشاه آن بود که خودش را مهم جلوه دهد... شما حاضرید خطراتی را بپذیرید و مبالغی را پرداخت کنید ولی به اخباری دسترسی داشته باشید که مثلا در 20:30 پخش نمی‌شود ...
از طریق زیبایی چهره‌ی او، با گناه آشنا می‌شود: گناهی که با زیبایی ظاهر عجین است... در معبد شاهد صحنه‌های عجیب نفسانی است و گاهی نیز در آن شرکت می‌جوید؛ بازدیدکنندگان در آنجا مخفی می‌شوند و به نگاه او واقف‌اند... درباره‌ی لزوم ریاکاربودن و زندگی را بازی ساده‌ی بی‌رحمانه‌ای شمردن سخنرانی‌های بی‌شرمانه‌ای ایراد می‌کند... ادعا کرد که این عمل جنایتکارانه را به سبب «تنفر از زیبایی» انجام داده است... ...
حسرت گذشته را خوردن پیامد سستی و ضعف مدیرانی است که نه انتقادپذیر هستند و نه اصلاح‌پذیر... متاسفانه کانون هم مثل بسیاری از سرمایه‌های این مملکت، مثل رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و جنگل‌هایش رو به نابودی است... کتاب و کتابخوانی جایی در برنامه مدارس ندارد... چغازنبیل و پاسارگاد را باد و باران و آفتاب می‌فرساید، اما داستان‌های کهن تا همیشه هستند؛ وارد خون می‌شوند و شخصیت بچه‌های ما را می‌سازند ...