مینو کریم‌زاده به تازگی در قالب کتاب «کی...؟ کو...؟» داستان زندگی در معرض خطر «عروس‌غاز» ها را برای کودکان بالای ۹ سال نوشته؛ گونه‌ای که در اطراف تالاب‌های ایرانی زندگی می‌کند و این‌روزها به خاطر شکارهای پیاپی در معرض انقراض است.

مینو کریم‌زاده کی...؟ کو...؟

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، کتاب «کی...؟ کو...؟» یک جلد از مجموعه‌ ۱۱ جلدی «آهای، مواظب ما باشید!» است که زهره پریرخ دبیری آن را بر عهده داشته و به تازگی در ۳۲ صفحه و با شمارگان ۲۵۰۰ نسخه و قیمت ۲۵ هزار تومان در انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روانه‌ بازار نشر شده است.

کریم‌زاده در این جلد، داستان پسری را روایت می‌کند که کنار جاده، تابلو به دست، ویلا اجاره می‌دهد. خانواده‌ای با او حرف می‌زنند و قرار می‌شود با خودرو این خانواده به سمت ویلا بروند. مازیار، راوی این داستان، وقتی داخل ماشین می‌نشیند، پرنده‌ای را داخل قفس می‌بیند؛ و این مساله سرآغاز شک‌ها و تردیدها است.

در این کتاب نیز مانند دیگر جلدهای مجموعه، در کنار داستان، اطلاعاتی از وضعیت زندگی این گونه‌ در معرض انقراض در فریدون‌کنار به مخاطب منتقل می‌شود، و در انتها نیز طی جدولی، اطلاعات و آمارهای مربوط به عروس‌غاز را می‌خوانیم.

فرشته جعفری‌فرمند تصویرگر، مجید کاظمی طراح گرافیک و علی خدایی ناظر هنری آن است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...