جایزه ادبی مدیسی [Prix Médicis] اسامی برگزیدگان ۲۰۱۹ را در سه بخش رمان فرانسوی، رمان خارجی و کتاب غیرداستانی اعلام کرد.

به گزارش مهر به نقل از لیورابدو، جوایز مدیسی ۲۰۱۹ به لوک لانگ، اودو آوا اولافسدوتیه و بول اوژیه اهدا شد.

گروه داوران مدیسی که به عادت معمول در رستوران مدیترانه گرد آمدند لوک لانگ[Luc Lang] را برای رمان «وسوسه» [la Tentation] از انتشارات استوک به عنوان برنده جایزه رمان فرانسوی معرفی کردند.

prix medicis 2019 la Tentation مدیسی

در بخش رمان خارجی «میس ایسلند» نوشته اودو آوا اولافسدوتیه نویسنده ایسلندی به ترجمه اریک بوری از انتشارات زولما به عنوان برنده انتخاب شد و جایزه بهترین کتاب غیرداستانی به زندگی‌نامه «فراموش کرده‌ام» ‌نوشته بول اوژیه از انتشارت لو سویی ‌رسید.

لوک لانگ در سومین دور با کسب ۷ رای موفق شد تا عنوان برنده امسال را از آن خود کند. سانتیاگو اچ. آمیگورنا برای «گتوی داخلی»، بریژیت ژیرو برای «روز شجاعت» و کریستین مونتالبتی برای «جد من پواسون» هر یک ، یک رای از داوران در دور نهایی کسب کردند.

«وسوسه» تریلری خانوادگی درباره شخصیتی به نام فرانسواز است. او جراحی ۵۰ ساله از لیون است که گوزنی را در یک مهمانی شکار زخمی می‌کند. در لحظه پایان شکار، نظر او عوض می‌شود و می‌گذارد تا حیوان به خواب رود و از او مراقبت می‌کند. دو فرزند او نیز به پدر می‌پیوندند.

هیات داوران درباره این کتاب گفتند: آنچه درباره لوک لانگ درخشان است، قدرت زبان او و قدرت صحنه‌هایی است که وی می‌تواند بسازد.

جایزه مدیسی در بخش رمان خارجی به رمان «میس ایسلند»  نوشته اودو آوا اولافسدوتیه رسید. داستان وی در سال ۱۹۶۳ در شمال ایسلند می‌گذرد و درباره هکلا دختر جوان ۲۱ ساله‌ای است که خانواده‌اش را ترک می‌کند تا به رویایش برای نویسنده شدن جامه عمل بپوشاند. اما در پایتخت کشورش بیشتر تشویق می‌شود تا در رقابت‌های انتخاب دختر شایسته ایسلند شرکت کند.

بول اوژیه و آن دیاتکین از انتشارات سویی نیز برای «فراموش کرده‌ام» در بخش غیرداستانی انتخاب شده‌اند. این کتاب یک بیوگرافی درباره زندگی بازیگر و نگاه وی به گذشته‌اش است.

برندگان سال پیش پی‌یر گویوتا برای رمان «دیوانگی» در بخش رمان فرانسوی، ریچل کوشنر برای رمان «کلوپ مریخ» به ترجمه سیلیو اشنایتر در بخش رمان خارجی و  استفانو ماسینی برای «برادران لمن» در بخش کتاب غیرداستانی به عنوان برنده انتخاب شده بودند.

جایزه مدیسی که از سال ۱۹۵۸ اهدا می‌شود در دور اول ۱۵ نامزد اولیه را در بخش بهترین رمان فرانسوی زبان و ۱۳ رمان برتر ترجمه شده از زبان‌های دیگر را انتخاب کرده بود.

گروه داوران امسال جایزه مدیسی متشکل از مارین آلفانت، میشل برودو، ماری داریوسک، دومینیک فرناندز، آن گارتا، پاتریک گرانویل، آندری مکین، فردریک میتران، پاسکال رز و آلن واینشتاین بود.

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...