جایزه ادبی مدیسی [Prix Médicis] اسامی برگزیدگان ۲۰۱۹ را در سه بخش رمان فرانسوی، رمان خارجی و کتاب غیرداستانی اعلام کرد.

به گزارش مهر به نقل از لیورابدو، جوایز مدیسی ۲۰۱۹ به لوک لانگ، اودو آوا اولافسدوتیه و بول اوژیه اهدا شد.

گروه داوران مدیسی که به عادت معمول در رستوران مدیترانه گرد آمدند لوک لانگ[Luc Lang] را برای رمان «وسوسه» [la Tentation] از انتشارات استوک به عنوان برنده جایزه رمان فرانسوی معرفی کردند.

prix medicis 2019 la Tentation مدیسی

در بخش رمان خارجی «میس ایسلند» نوشته اودو آوا اولافسدوتیه نویسنده ایسلندی به ترجمه اریک بوری از انتشارات زولما به عنوان برنده انتخاب شد و جایزه بهترین کتاب غیرداستانی به زندگی‌نامه «فراموش کرده‌ام» ‌نوشته بول اوژیه از انتشارت لو سویی ‌رسید.

لوک لانگ در سومین دور با کسب ۷ رای موفق شد تا عنوان برنده امسال را از آن خود کند. سانتیاگو اچ. آمیگورنا برای «گتوی داخلی»، بریژیت ژیرو برای «روز شجاعت» و کریستین مونتالبتی برای «جد من پواسون» هر یک ، یک رای از داوران در دور نهایی کسب کردند.

«وسوسه» تریلری خانوادگی درباره شخصیتی به نام فرانسواز است. او جراحی ۵۰ ساله از لیون است که گوزنی را در یک مهمانی شکار زخمی می‌کند. در لحظه پایان شکار، نظر او عوض می‌شود و می‌گذارد تا حیوان به خواب رود و از او مراقبت می‌کند. دو فرزند او نیز به پدر می‌پیوندند.

هیات داوران درباره این کتاب گفتند: آنچه درباره لوک لانگ درخشان است، قدرت زبان او و قدرت صحنه‌هایی است که وی می‌تواند بسازد.

جایزه مدیسی در بخش رمان خارجی به رمان «میس ایسلند»  نوشته اودو آوا اولافسدوتیه رسید. داستان وی در سال ۱۹۶۳ در شمال ایسلند می‌گذرد و درباره هکلا دختر جوان ۲۱ ساله‌ای است که خانواده‌اش را ترک می‌کند تا به رویایش برای نویسنده شدن جامه عمل بپوشاند. اما در پایتخت کشورش بیشتر تشویق می‌شود تا در رقابت‌های انتخاب دختر شایسته ایسلند شرکت کند.

بول اوژیه و آن دیاتکین از انتشارات سویی نیز برای «فراموش کرده‌ام» در بخش غیرداستانی انتخاب شده‌اند. این کتاب یک بیوگرافی درباره زندگی بازیگر و نگاه وی به گذشته‌اش است.

برندگان سال پیش پی‌یر گویوتا برای رمان «دیوانگی» در بخش رمان فرانسوی، ریچل کوشنر برای رمان «کلوپ مریخ» به ترجمه سیلیو اشنایتر در بخش رمان خارجی و  استفانو ماسینی برای «برادران لمن» در بخش کتاب غیرداستانی به عنوان برنده انتخاب شده بودند.

جایزه مدیسی که از سال ۱۹۵۸ اهدا می‌شود در دور اول ۱۵ نامزد اولیه را در بخش بهترین رمان فرانسوی زبان و ۱۳ رمان برتر ترجمه شده از زبان‌های دیگر را انتخاب کرده بود.

گروه داوران امسال جایزه مدیسی متشکل از مارین آلفانت، میشل برودو، ماری داریوسک، دومینیک فرناندز، آن گارتا، پاتریک گرانویل، آندری مکین، فردریک میتران، پاسکال رز و آلن واینشتاین بود.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...