جایزه ادبی مدیسی [Prix Médicis] اسامی برگزیدگان ۲۰۱۹ را در سه بخش رمان فرانسوی، رمان خارجی و کتاب غیرداستانی اعلام کرد.

به گزارش مهر به نقل از لیورابدو، جوایز مدیسی ۲۰۱۹ به لوک لانگ، اودو آوا اولافسدوتیه و بول اوژیه اهدا شد.

گروه داوران مدیسی که به عادت معمول در رستوران مدیترانه گرد آمدند لوک لانگ[Luc Lang] را برای رمان «وسوسه» [la Tentation] از انتشارات استوک به عنوان برنده جایزه رمان فرانسوی معرفی کردند.

prix medicis 2019 la Tentation مدیسی

در بخش رمان خارجی «میس ایسلند» نوشته اودو آوا اولافسدوتیه نویسنده ایسلندی به ترجمه اریک بوری از انتشارات زولما به عنوان برنده انتخاب شد و جایزه بهترین کتاب غیرداستانی به زندگی‌نامه «فراموش کرده‌ام» ‌نوشته بول اوژیه از انتشارت لو سویی ‌رسید.

لوک لانگ در سومین دور با کسب ۷ رای موفق شد تا عنوان برنده امسال را از آن خود کند. سانتیاگو اچ. آمیگورنا برای «گتوی داخلی»، بریژیت ژیرو برای «روز شجاعت» و کریستین مونتالبتی برای «جد من پواسون» هر یک ، یک رای از داوران در دور نهایی کسب کردند.

«وسوسه» تریلری خانوادگی درباره شخصیتی به نام فرانسواز است. او جراحی ۵۰ ساله از لیون است که گوزنی را در یک مهمانی شکار زخمی می‌کند. در لحظه پایان شکار، نظر او عوض می‌شود و می‌گذارد تا حیوان به خواب رود و از او مراقبت می‌کند. دو فرزند او نیز به پدر می‌پیوندند.

هیات داوران درباره این کتاب گفتند: آنچه درباره لوک لانگ درخشان است، قدرت زبان او و قدرت صحنه‌هایی است که وی می‌تواند بسازد.

جایزه مدیسی در بخش رمان خارجی به رمان «میس ایسلند»  نوشته اودو آوا اولافسدوتیه رسید. داستان وی در سال ۱۹۶۳ در شمال ایسلند می‌گذرد و درباره هکلا دختر جوان ۲۱ ساله‌ای است که خانواده‌اش را ترک می‌کند تا به رویایش برای نویسنده شدن جامه عمل بپوشاند. اما در پایتخت کشورش بیشتر تشویق می‌شود تا در رقابت‌های انتخاب دختر شایسته ایسلند شرکت کند.

بول اوژیه و آن دیاتکین از انتشارات سویی نیز برای «فراموش کرده‌ام» در بخش غیرداستانی انتخاب شده‌اند. این کتاب یک بیوگرافی درباره زندگی بازیگر و نگاه وی به گذشته‌اش است.

برندگان سال پیش پی‌یر گویوتا برای رمان «دیوانگی» در بخش رمان فرانسوی، ریچل کوشنر برای رمان «کلوپ مریخ» به ترجمه سیلیو اشنایتر در بخش رمان خارجی و  استفانو ماسینی برای «برادران لمن» در بخش کتاب غیرداستانی به عنوان برنده انتخاب شده بودند.

جایزه مدیسی که از سال ۱۹۵۸ اهدا می‌شود در دور اول ۱۵ نامزد اولیه را در بخش بهترین رمان فرانسوی زبان و ۱۳ رمان برتر ترجمه شده از زبان‌های دیگر را انتخاب کرده بود.

گروه داوران امسال جایزه مدیسی متشکل از مارین آلفانت، میشل برودو، ماری داریوسک، دومینیک فرناندز، آن گارتا، پاتریک گرانویل، آندری مکین، فردریک میتران، پاسکال رز و آلن واینشتاین بود.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...