خاطرات آیت‌الله سید جعفر کریمی، از اعضای دفتر امام راحل در نجف اشرف، در قالب کتاب «بیست و پنج سال در کنار امام راحل» با تصحیح و تدوین حجت‌الاسلام رسول جعفریان، رییس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، توسط انتشارات مورخ منتشر شده است.

به گزارش ایبنا؛ آن‌گونه که رسول جعفریان در مقدمه خود بر این کتاب ذکر کرده، «بیست و پنج سال در کنار امام راحل» حاصل مصاحبه وی با آیت‌الله سید جعفر کریمی طی سه سفر حج بوده است.

در مقدمه این کتاب آمده است: «داستان انقلاب اسلامی در ایام تبعید امام خمینی(ره) در نجف بین سال‌های 44تا 57 از اهمیت خاصی برخوردار است و با وجود کارهایی که در این زمینه انجام گرفته، نیازمند تحقیق فراوان است.»

جعفریان افزوده است: «دست‌کم چهار مورد خاطرات در این باره از مرحوم آیت الله خاتم یزدی، آقای محتشمی، مرحوم فردوسی‌پور و آقای دعایی تاکنون منتشر شده، اما مطمئنا مطالب ناگفته فراوانی از این دوره باقی است. اکنون بخشی دیگر از مسائل مربوط به این دوره در خاطرات حضرت آیت الله سید جعفر کریمی که از اعضای دفتر امام خمینی(ره) در نجف بوده، انتشار می‌یابد.»

در این کتاب که در 238 صفحه به چاپ رسیده است، عنوان‌هایی مانند؛ وصی امام، شهادت حاج‌آقا مصطفی و بازتاب‌های آن، شیفتگان امام در نجف، نمونه‌هایی از زهد اخلاق امام و در کنار رهبر معظم انقلاب به چشم می‌خورد.

بر اساس خاطراتی که از آیت‌الله کریمی در کتاب «بیست و پنج سال در کنار امام راحل» نقل شده، وی از حدود سال 1334 در نجف و از شاگردان آیات حکیم، خویی، آملی و بسیاری از بزرگان دیگر بوده است. زمانی که امام وارد نجف می‌شود، وی نیز به جرگه اصحاب امام درمی‌آید و آنچه که بیش از همه وی را شیفته ایشان می‌کند، خلوص امام بوده است.

کریمی پس از ورود به ایران همچنان با دفتر امام(ره) همکاری کرده و در مجلس خبرگان قانون اساسی حضور داشته است. اما بیشتر کار وی پس از انقلاب، در امور قضایی بوده و در سال‌های اخیر نیز در ایام حج با بعثه مقام معظم رهبری همراهی داشته است.

خاطرات آیت‌الله سید جعفر کریمی، برخی از نکات مربوط به شخصیت امام راحل، شخصیت حاج آقا مصطفی خمینی، مسائل مربوط به نظام بعثی عراق و رفتارهای آن دولت با نهضت امام و توضیحاتی درباره بسیاری از اشخاص و جریان‌های دیگر را دربر دارد. در بخشی از این کتاب نیز به شماری از تحولات پس از انقلاب پرداحته شده است.

در پایان کتاب تصاویری از آیت‌الله کریمی و برخی از احکام قضایی وی آورده شده است.

کتاب «بیست و پنج سال در کنار امام راحل» در قطع وزیری و 238 صفحه و با شمارگان هزار نسخه و قیمت 3500 تومان، توسط انتشارات مورخ منتشر شده است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...