مطالعات نشان می‌دهد که بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی، نداشتن روحیه کار جمعی، تحمل نکردن دیگران و خودخواهی به خاطر رشد و بزرگ شدن در فضای بسته است و حالا کتاب «بوم‌شناسی تخیلات کودکی» آمده است تا از اهمیت تجربه عمیق طبیعت در کودکی بگوید.

بوم‌شناسی تخیلات کودکی

ادیت کاب با سالها مطالعه در حسب‌حال‌ها و زندگینامه‌های افراد خلاق و نیز مشاهدات شخصی در دهه ۱۹۴۰ بویژه در مدرسه کار اجتماعی نيويورک در کتاب «بوم‌شناسی تخیلات کودکی» ذات کودک را در ارتباط با جهان طبیعت می‌داند و معتقد است نیروهای درونی به تنهایی، تخیلات را پیش نمی‌برند. کتاب او در باب اهمیت تجربه عمیق طبیعت توسط کودکان و تأثیر آن در ادراک و سلامت روانی آنان در بزرگسالی پیشگام است.

از نگاه ادیت کاب کودک مانند شاعر، ابزار خویشتن است و تمامی جسم او، مملو از عواطف و هیجانات ابزار ذهن اوست که با لذتی پرشور برای مشغولیت خلاقانه با نیروهای طبیعت به او خدمت می‌کند.

به نظر ادیت کاب حس بوم شناختی کودک از طبیعت اساسا حسی زیباشناختی است که با لذت ناشی از شناخت و حضور در طبیعت برانگیخته می‌شود. چرا که طبیعت سرشار از زندگی و فرآیندهای مرتبط با زندگی است و خوشی و شادی و درگیری عاطفی و هیجانی ناشی از حضور در طبیعت قالبی را فراهم می‌کند که گرایش کودک و بعدها فرد بزرگسال برای خلاقیت و اکتشاف در آن شکل می‌گیرد و قالب‌ریزی می‌شود و کودک با فرصت حضور و فعالیت در دامن طبیعت، بازی و کار با ماسه، چوب و خاک و تجربه ساختن یک کلبه کوچک می‌تواند جهان خود را شکل دهد و خود را کشف کند.

ادیت کاب تصریح می‌کند حس کودک از حیرت که در قالب تعجب و لذت خود را بروز می‌دهد در حقیقت واکنشی به راز و رمز موجود در طبیعت است، طبیعتی که تجربیاتی بیشتر یا بهتر، کارهای بی‌شماری برای انجام دادن و امکان غوطه خوردن در شناخته‌ها و ناشناخته‌ها را به کودک نوید می‌دهد.

کتاب «بوم‌شناسیِ تخیلات کودکی؛ مجموعه مقالات» دربرگیرنده مقاله اصلی ادیت کاب با عنوان «بوم‌شناسی تخیلات کودکی» منتشر شده در سال ۱۹۵۹ میلادی و نقد و بررسی ایده و کار اوست. کتاب «بوم‌شناسی تخیلات کودکی» در سه بخش منتشر شده که شامل مقاله بوم‌شناسی تخیلات کودکی و نقد و بررسی این مقاله توسط سایرین است.

کتاب «بوم‌شناسیِ تخیلات کودکی؛ مجموعه مقالات» از سری کتاب‌های «کودک و تجربه طبیعت» که به همت محمد عظیمی گردآوری و توسط ناهید رضازاده ترجمه شده را در ۱۷۲ صفحه با قطع رقعی انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد رهسپار بازار کتاب کرده است.

ادیت کاب Edith Cobb(۱۹۷۷-1895) نویسنده‌ای پیشرو بود که علایق گسترده‌اش از فلسفه، روانشناسی، شعر و هنر گرفته تا علم و بوم‌شناسی را در بر می‌گرفت.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...