آئین اختتامیه پنجمین جایزه داستان تهران شامگاه پنجشنبه ۲۵ آبان در باغ کوشک هنر برگزار شد.

پنجمین جایزه داستان تهران به برگزیدگان اهدا شد

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، عبدالمطهر محمدخانی سخنگوی شهرداری تهران گفت: هزار و ۷۶ اثر به دبیرخانه پنجمین جایزه داستان تهران رسیده که از این تعداد اثر، ۶۵۷ داستان کوتاه، ۲۵۸ روایت و ۱۵۸ اثر نوجوان است و در مرحله نهایی ۳۰ داستان، ۱۵ روایت و ۱۸ اثر نوجوان انتخاب شدند.

اسامی برگزیده‌های این جایزه به این شرح است:

داستان کوتاه

نفر اول: دیپلم افتخار، تندیس جایزه داستان تهران و چهارصد میلیون ریال جایزه نقدی به سعید احسان‌دار برای داستان «حوض شتر گلو»
نفر دوم: دیپلم افتخار، تندیس جایزه داستان تهران و دویست میلیون ریال جایزه نقدی به مصطفی سلیمانی برای داستان «بوی قند سوخته»
نفر سوم: دیپلم افتخار، تندیس جایزه داستان تهران و صد میلیون ریال جایزه نقدی به هانیه سلطان پور برای داستان «عبور»

بنا به تصمیم هیأت داوران به جز سه اثر منتخب پنج داستان کوتاه شایسته تقدیر شناخته شدند: زهرا سماواتیان برای داستان کوتاه «صفر بیست و یک»، محمد ایرانی برای داستان کوتاه «طعم تهران»، گالیا توانگر برای داستان کوتاه «بلوای لاجونها» و بهروز شیدا کراتی برای داستان کوتاه «قوسوارها».

بخش روایت

نفر اول: دیپلم افتخار، تندیس جایزه داستان تهران و چهارصد میلیون ریال جایزه نقدی به مرضیه اعتمادی برای روایت «تهران سوار کالسکه دخترم»
نفر دوم: دیپلم افتخار، تندیس جایزه داستان تهران و دویست میلیون ریال جایزه نقدی به فائضه غفار حدادی برای روایت «یک فنجان چای با تهران»
نفر سوم: دیپلم افتخار، تندیس جایزه داستان تهران و مبلغ صد میلیون ریال جایزه نقدی به فاطمه مرادی برای روایت «وطنی برای بی‌وطن ها» اهدا شد.

همچنین هیأت داوران به جز سه اثر منتخب چهار اثر دیگر را شایسته تقدیر دانست: انوشه میرمجلسی برای روایت «سهم من از تهران»، فاطمه کیایی برای روایت «خواهر بزرگ‌تر»، ریحانه هاشمی برای روایت «شاه بیت» و سمیه حسینی رچی برای روایت «آدم درختی».

در بخش نوجوان هیأت داوران ضمن تقدیر از شرکت کنندگان نوجوان با اجماع آرا اثری را برای دریافت جایزه اول تا سوم کاندید نکرد، اما از میان آثار راه یافته به مرحله نهایی پنج اثر شایسته تقدیر شناخته شدند: باران بصیرت برای روایت «آخرین متروی ارم سبز»، سورنا داودی برای داستان کوتاه «گنج درون»، نگین پویا برای داستان کوتاه «راز بربط باربد»، دنیا اسکندرزاده برای داستان کوتاه «عمو نفتی» و خاطره افتخارمنش برای روایت «ویلچرسواری در تهران».

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...