کتاب «تاریخ مختصر برابری» [A brief history of equality] نوشته توما پیکتی [Thomas Piketty] با ترجمه حسین راغفر و کبری سنگری‌ مهذب توسط نشر نو منتشر شد.

تاریخ مختصر برابری» [A brief history of equality] نوشته توماس پیکتی [Thomas Piketty

به گزارش کتاب نوز به نقل از مهر، نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۲۲ توسط انتشارات دانشگاه هاروارد منتشر شده است.

توما پیکتی نویسنده این‌کتاب، اقتصاددان فرانسویِ متولد سال ۱۹۷۱ است و استاد مدرسه مطالعات عالی علوم اجتماعی و مدرسه اقتصاد پاریس است. او متخصص اقتصاد نابرابری است و کتابی که باعث شهرتش شد، «سرمایه در قرن بیست‌ویکم» است که سال ۲۰۱۳ به چاپ رسید. از دیگر آثار او می‌توان به کتاب‌های «درآمدهای بالا در فرانسه قرن بیستم» و «سرمایه و ایدئولوژی» به‌ترتیب در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۹ اشاره کرد.

مولف «تاریخ مختصر برابری» می‌گوید کتابش تاریخچه‌ای مقایسه‌ای از نابرابری‌های بین طبقات اجتماعی در جوامع انسانی است و به تعبیر بهتر یا خلاصه تاریخ برابری را ارائه می‌کند. از نظر توما پیکتی، جنبشی بلندمدت در طول تاریخ در طلب برابری بیشتر اجتماعی و اقتصادی و سیاسی وجود داشته که او آن را تاریخ برابری می‌خواند. البته این‌تاریخ، صلح‌آمیز و خطی نیست. انواع طغیان‌ها و انقلاب‌ها و مبارزات اجتماعی و بحران‌ها در این‌تاریخ ایفا می‌کنند. این‌تاریخ همچنین با مراحل چندگانه واپس‌روی و درونگرایی هویت‌گرا نشان‌گذاری می‌شود.

پیکتی می‌گوید حداقل از پایان قرن هجدهم،‌ حرکتی تاریخی در طلب برابری وجود داشته است. دنیای اوایل دهه ۲۰۲۰ هرچه‌قدر ناعادلانه به نظر برسد مهم نیست. در مقایسه با سال ۱۹۰۰ یا ۱۹۵۰ برابری‌خواه‌تر است که خود از جهات مختلف برابری‌خواه‌تر از سال‌های ۱۸۵۰ یا ۱۷۸۰ بودند. از پایان قرن هجدهم، گرایشی واقعی و دیرپا به برابری وجود داشته اما قلمروی آن محدود بوده است.

خلاصه سخن نویسنده «تاریخ مختصر برابری»‌ این است که تاریخ حاوی دلایلی برای خوش‌بین بودن است و حرکت انسان‌ها طی قرون گذشته به سمت برابریِ بیشتر بوده است. او می‌گوید قوس تاریخ طولانی است، اما به سمت برابری خم می‌شود. با این همه، این امری خودبه‌خودی نیست و «ما به‌عنوان شهروند باید مهیای این باشیم که برایش بجنگیم، و پیوسته انبوهی از نهادهایی را (باز) بیافرینیم که آن را موجب خواهند شد.»

کتاب پیش‌رو ۱۰ فصل دارد که هرفصل، بخش‌های مختلفی را در بر می‌گیرد. فصول ده‌گانه کتاب به این‌ترتیب‌اند: «مقدمه»، «حرکت به‌سوی برابری»، «تمرکززدایی کُند از قدرت و دارایی»، «میراث برده‌داری و استعمار»، «مساله غرامت»، «انقلاب، منزلت، طبقه»، «بازتوزیع بزرگ»، «دموکراسی، سوسیالیسم و مالیات‌ستانی تصاعدی»، «برابری واقعی در برابر تبعیض»، «خروج از نواستعمارگرایی» و «تمهید یک‌سوسیالیسم دموکراتیک، زیست‌محیطی و چندفرهنگی».

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

اما دولت چین همچنان از قانونی‌کردن تجارت تریاک خودداری کرد. جنگ دوم تریاک (۱۸۵۶_۱۸۶۰) و غارت کاخ تابستانی به دست سربازان فرانسوی و انگلیسی در پکن در سال ۱۸۶۰، در نهایت منجر به تسلیم امپراتور شد. در سال‌های ۱۸۶۲ _ ۱۸۶۰ دولت چین مجبور شد به اروپایی‌ها مجموعه‌ای از مناطق مبادله تجاری و امتیازات سرزمینی اعطا کند و همچنین غرامت‌های گزاف جنگی بپردازد. همچنین، برای پاسداشت آزادی مذهبی، می‌بایست به مبلغان مسیحی اجازه می‌داد تا آزادانه در کشور پرسه بزنند (فارغ از اینکه آیا بودایی‌ها یا مسلمانان یا هندوها می‌توانند از همین حق در اروپا برخوردار شوند یا نه). طنز تاریخ این است: بر اثر همین باجگیری نظامی فرانسوی ها و انگلیسی‌ها بود که دولت چین مجبور شد سنت بودجه‌ریزی اسمیتی خود را کنار بگذارد و برای نخستین‌بار به یک بدهی عمومی بزرگ متوسل شود. این بدهی گلوله‌ای برفی بود و امپراتور چینگ را وادار کرد تا مالیات‌ها را برای تسویه تا مالیات‌ها را برای تسویه‌حساب با اروپایی‌ها افزایش دهد و سپس سهم فزاینده‌ای از حاکمیت مالیاتی کشور را به آنها واگذار کند؛ درست همان‌سناریوی کلاسیک استعماری اعمال زور از طریق بدهی که در بسیاری از کشورهای دیگر (مانند مراکش) می‌توان سراغ گرفت.

این‌کتاب با ۲۷۸ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۸۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...