مجموعه داستان‌هایی از کوچه‌ها با نام «پری‌خانم محبوب‌ترین زن کوچه» به قلم مصطفی چترچی منتشر شد.

پری‌خانم محبوب‌ترین زن کوچه» به قلم مصطفی چترچی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، مصطفی چترچی در مقدمه این اثر هدف خود را از نگارش داستان‌هایی از کوچه‌ها بیان کرده و آورده است: «شهر بی‌در و پیکر و درندشت، مثل اقیانوسی بی‌کرنه به البرز تکیه داده و اعماق ترسناکش از موجودات درنده انباشته بود اما کوچه همچون جزیره‌ای آرام و مطمئن همه را مادرانه در پناه خود می‌گرفت و دلم را قرص می‌کرد که اعتماد کنم و لبخند را لبخند بدانم و با اشک دیگران اشک بریزم.»

وی با اشاره به اینکه کوچه میعادگاه همدلی، ‌دوستی، مردانگی و یاری و دستگیری همسایه‌ها از همدیگر بود، تاکید کرده است: «با گسترش شهرنشینی، اژدهای خیابان و بزرگراه و ساخت‌وساز آپارتمان‌های قوطی کبریتی و بیگانه از هم، کوچه‌ها را بلعید. خانه‌ها عمودی شدند و به حریم آسمان آبی و پرستاره بی‌رحمانه تجاوز کردند، دیگر از لطف و صفای گذشته کوچه‌ها کمتر نشانی باقی مانده است.»

این کتاب 30 داستان کوتاه با محوریت کوچه را شامل می‌شود که از جمله عناوین آنها می‌توان به «تک درخت نارون کوچه»، «ماهی‌های قرمز در کوچه»، «پیرمرد مهربان کوچه» و «پنجره روبه کوچه» اشاره کرد.

در بخشی از داستان «در آستانه کوچه» می‌خوانیم: «اخبار صبح رادیو، عمق فاجعه را برای بزرگ‌ترها روشن‌تر کرد. وقوع زلزله‌ای مهیب و ویرانگر در بوئین‌زهرا که تکان‌هایش از آن همه فاصله ما را این طور ترسانده بود همه را در بهت فروبرد.»

انتشارات هنرکده اخیرا این کتاب را در 115 صفحه با بهای 80 هزار تومان عرضه کرده است.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...