در کتاب «سوژه انقلابی در اندیشه پسامارکسیستی» [Revolutionary subjectivity in post-Marxist thought : Laclau, Negri, Badiou] نوشته الیور هریسون [Oliver Harrison] استدلال می‌شود که در کانون نظریات هر یک از این متفکران، نظریه سوژه انقلابی مارکس همچنان حضور دارد و با این حال نظریه هریک از آنها به تدریج از ماركس دور شده و به قلمروی وارد شده که شاید بهتر باشد آن را پسامارکسیسم بنامیم.

«سوژه انقلابی در اندیشه پسامارکسیستی» [Revolutionary subjectivity in post-Marxist thought : Laclau, Negri, Badiou]  الیور هریسون [Oliver Harrison]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هدف این کتاب بررسی نظریه سوژه انقلابی در آثار ارنستو لاكلانو، آنتونیو نگری (هم آثاری که به تنهایی نوشته است و هم آثاری که با مایکل هارت مشترکا تأليف کرده‌اند) و آلن بدیو است.

در این کتاب استدلال می‌شود که در کانون نظریات هر یک از این متفکران، نظریه سوژه انقلابی مارکس همچنان حضور دارد و با این حال نظریه هریک از آنها به شیوه خاص خود به تدریج از ماركس دور شده و به قلمروی وارد شده است که شاید بهتر باشد آن را پسامارکسیسم بنامیم. ابتدا هر یک از این متفکران معرفی می‌شود، سپس دلیل برگزیدن این آثار برای مطالعه حاضر را بیان می‌کند؛ به این واسطه پیشاپیش استدلال محوری کتاب هم روشن می‌شود.

امروزه مسئله‌ سوژه‌ سیاسی همچنان یکی از اساسی‌ترین پرسش‌ها نزد فیلسوفان و نظریه‌پردازان سیاست است. به‌طور خاص، در اندیشه‌ مارکسیستی از آغاز با این پرسش مواجهیم که چه کسانی عاملان تغییرات اجتماعی‌اند و چگونه این سوژه‌ها پدیدار می‌شوند. اما پس از گسترش انتقادات به مارکسیسم و رونق گرایشات پسامدرن، نظریه‌ سوژه‌ انقلابی مارکسیسم نیز اعتبار و محوریت خود را از دست می‌دهد. با پروبلماتیک‌شدن سوژه‌ سیاسی در اندیشه‌ پسامارکسیستی، متفکران پسامارکسیست می‌کوشند در چارچوب هستی‌شناسی‌های غیرمارکسی به بازتعریف امر سیاسی و سوژه‌ سیاسی بپردازند. اما فلسفه‌های سیاسی پسامارکسیستی و مواجهه‌ انتقادی آن‌ها با نظریه‌ی مارکسیسم و مسئله‌ شکل‌گیری سوژه، خود، نیازمند ارزیابی و بررسی انتقادی است که این کتاب به آن می‌پردازد.

نویسنده در این کتاب، با محوریت سوژه‌ سیاسی، به بررسی اندیشه‌ مارکسیستی و پسامارکسیستی، نسبت اندیشه‌ سه متفکر پسامارکسیست (ارنستو لاکلائو، الن بدیو و آنتونیو نگری) با اندیشه‌ مارکسیستی، و تحلیل انتقادی و مقایسه‌ای آن‌ها می‌پردازد. وی در این مسیر مبانی هستی‌شناسی غیرهگلی این متفکران را نیز مورد توجه قرار می‌دهد که برای بررسی چگونگی فراروی آن‌ها از مارکس اهمیت بسیاری دارد. به‌طور کلی، مطالعه‌ این کتاب پژوهشی برای فهم دقیق‌تر و همه‌جانبه‌تر اندیشه‌ پسامارکسیستی و نگاهی انتقادی به این نظریه‌ها به علاقه‌مندان توصیه می‌شود.

طرح کلی فصل‌ها ساختار کتاب حاضر بدین شرح است: در فصل دوم به شکل گیری تفکر «پسامارکسیسم» در نسبت با تاریخ سنت مارکسیستی پزداخته می‌شود. بدین منظور از مارکسیسم، کارل مارکس آغاز و صرفا بر نکاتی تمرکز می‌کند که در تکامل مارکسیسم، و به‌طور خاص برای درک ظهور پسامارکسیسم در اواخر قرن بیستم، بیشترین اهمیت را دارند.

در فصل سوم چارچوبی را طرح ریزی می‌کند و با اتکا بر آن، سرشت پسامارکسیستی نظریات هریک از متفکران برگزیده را شرح می‌دهد. در این فصل، ابتدا نظریه سوژه انقلابی کارل مارکس را، هم در آثاری که به تنهایی تألیف کرده است و هم در آثار مشترکش با فریدریش انگلس، تبیین می‌‌شود. سپس، در بخش دوم این فصل اجمالا گفته می‌شود که لنین، گرامشی و مانو چگونه نظریه سوژه انقلابی مارکس را اتخاذ کرده‌اند؛ به طور دقیق‌تر بخش دوم این فصل اجمالا از این بحث می‌کند که نظریه سوژه انقلابی آنها تا چه حد تصريح و بسط نظریه سوژه انقلابی مارکس بوده است.

فصل‌های چهارم، پنجم و ششم از الگوی بسیار مشابهی پیروی می‌کنند و هریک به طور کلی به سه بخش مرتبط باهم تقسیم می‌شوند. بخش اول هر فصل اشاره کوتاهی است به نظریه آغازین سوژه انقلابی هریک از متفکران در نسبت با شرایط نظری، عملی یا فردی خاص خود آنها. در این سه فصل خواهیم دید که این آشنایی‌های صوری اولیه هم برای فهم ماهیت نظریه سوژه انقلابی دوران پختگی آنها و هم برای درک مسیر پسامارکسیستی‌ای که پیش می‌گیرند، حیاتی است.

بخش دوم هر فصل مشخص می‌کند که نظریه سوژه انقلابی هر متفکر کجا از نظریه سوژه انقلابی مارکس به‌طور کامل جدا می‌شود. در این مرحله استدلال می‌شود که تلاش هر متفکر برای فراروی از مارکس با اتخاذ چارچوب هستی شناسانه متفاوتی تعیین می‌شود. هر چند به رغم این تلاش، پیوندشان با نظریه مارکس، به سبب وفاداری دیرینشان به یک نظریه‌پرداز مارکسیست خاص، کماکان حفظ می‌شود.

بخش پایانی هر فصل نظریه سوژه انقلابی نهایی هر متفکر را به اختصار بیان می‌کند و سپس این نظریه را مورد تحلیل انتقادی قرار می‌دهد. در آخر، در بخش نتیجه گیری، نکات مثبت هر یک از این نظریه‌ها را، هم برای ارانه ترکیبی مفید و هم برای طرح ادعاهایی کلی درباره نظریه‌های سوژه انقلابی پسامارکسیستی امروز، به بحث خواهد نشست.

نشر نی کتاب «سوژه انقلابی در اندیشه پسامارکسیستی» نوشته الیور هریسون و ترجمه پریسا شکورزاده را در ۲۱۹ صفحه و بهای ۸۴ هزار تومان منتشر کرد.

................ هر روز با کتاب ...............

فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...
باشگاه به رهبری جدید نیاز داشت... این پروژه 15 سال طول کشید و نزدیک به 200 شرکت را پایش کرد... این کتاب می‌خواهد به شما کمک کند فرهنگ برنده خود را خلق کنید... موفقیت مطلقاً ربطی به خوش‌شانسی ندارد، بلکه بیشتر به فرهنگ خوب مرتبط است... معاون عملیاتی ارشد نیروی کار گوگل نوشته: فرهنگ زیربنای تمام کارهایی است که ما در گوگل انجام می‌دهیم ...
طنز مردمی، ابزاری برای مقاومت است. در جهانی که هر لبخند واقعی تهدید به شمار می‌رود، کنایه‌های پچ‌پچه‌وار در صف نانوایی، تمسخر لقب‌ها و شعارها، به شکلی از اعتراض درمی‌آید. این طنز، از جنس خنده‌ و شادی نیست، بلکه از درد زاده شده، از ضرورت بقا در فضایی که حقیقت تاب‌آوردنی نیست. برخلاف شادی مصنوعی دیکتاتورها که نمایش اطاعت است، طنز مردم گفت‌وگویی است در سایه‌ ترس، شکلی از بقا که گرچه قدرت را سرنگون نمی‌کند اما آن را به سخره می‌گیرد. ...
هیتلر ۲۶ساله، در جبهه شمال فرانسه، در یک وقفه کوتاه میان نبرد، به نزدیک‌ترین شهر می‌رود تا کتابی بخرد. او در آن زمان، اوقات فراغتش را چگونه می‌گذراند؟ با خواندن کتابی محبوب از ماکس آزبرن درباره تاریخ معماری برلین... اولین وسیله خانگی‌اش یک قفسه چوبی کتاب بود -که خیلی زود پر شد از رمان‌های جنایی ارزان، تاریخ‌های نظامی، خاطرات، آثار مونتسکیو، روسو و کانت، فیلسوفان یهودستیز، ملی‌گرایان و نظریه‌پردازان توطئه ...