«دیدار با چهره ها» (گفتگو با بیش از 100 چهره ادب و هنر) به کوشش لاله عالم و با مقدمه آیدین آغداشلو منتشر شد.

در این اثر گفتگو با افرادی چون محمود دولت‌آبادی، کامبیز درم بخش، آیدین آغداشلو، داود رشیدی، علی نصیریان، عزت الله انتظامی، لوریس چکناواریان، محمد اصفهانی، بهرام بیضایی، محمد صالح علاء، مجید اخشابی، منوچهر آتشی، سیروس الوند، کامبیز روشن روان و... به چشم می‌خورد.

گفتگوهای این کتاب شاعران، نویسندگان، خوانندگان و آهنگسازان، نقاشان، کارگردانان و سایر فعالان هنری را در بر می گیرد. برخی مصاحبه های کتاب به صورت گپ و گفت قبلا در روزنامه آسیا چاپ شده و بعضی ها هم برای این کتاب انجام شده است. حجم گفتگوها بسته به شخص مصاحبه شونده از دو تا 12 صفحه است.

آغداشلو در مقدمه کتاب نوشته است: آدمها عادت دارند وقتی از خودشان حرف می زنند از مهربانی و مراعات و تساهل هیچ کوتاهی نکنند و کم نگذارند و تصویری را بپردازند و ارائه کنند که مقبول و موجه و اسباب سربلندی باشد...

به گزارش مهر، "دیدار با چهره‌ها" (گفتگوهای لاله عالم با هنرمندان) در 375صفحه توسط نشر پوینده وارد بازار کتاب شده است.

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...