نمایشنامه «سیزدهمین رئیس» [Тринадцатый председатель] اثر آزات آبدولین [Azat Abdullin عزت عبدولین] با ترجمه آبتین گلکار و توسط نشر هرمس منتشر شد.

سیزدهمین رئیس» [Тринадцатый председатель]  آزات آبدولین [Azat Abdullin عزت عبدولین]

به گزارش کتاب نیوز، آزات آبدولین نمایشنامه نویس روس  متولد 1931 میلادی است.

ناشر در معرفی این اثر آورده است: 

سیزدهمین رئیس نمایشنامه‌ای بود که در آخرین سال‌های دههٔ 1970 شهرتی فراوان برای آفرینندهٔ خود به همراه آورد و نام او را در تئاترهای شوروی بر سر زبان‌ها انداخت.
آزات آبدولین، که به سال 1931 در روستایی از جمهوری خودمختار باشقیرستان شوروی به دنیا آمده و از پژوهشگاه ادبیات جهان ماکسیم گورکی در مسکو فارغ‌التحصیل شده بود، در این نمایشنامه ماجرایی حساس و حاد را مطرح می‌کند که هر چند گویی در کالخوزی در همان باشقیرستان دور از مرکز اتفاق می‌افتد، در ذهن مخاطب به‌سادگی به تمام روستاها و کالخوزهای شوروی و حتی به عرصه‌های غیرروستایی و غیرکشاورزی آن مملکت نیز تعمیم می‌یابد.
بخش قابل توجهی از محبوبیت این نمایشنامه در همان خاصیت تعمیم‌پذیری آن است. گره و کشمکش اصلی نمایشنامه از یک مسئلهٔ قضایی در کالخوزی در باشقیرستان شوروی بسیار فراتر می‌رود و در لایه‌ای عمیق‌تر به تعارض‌هایی می‌رسد که بارها در آثار ادبی و هنری مختلف شاهدشان بوده‌ایم: تعارض حق طبیعی و حق موضوعه.

آبتین گلکار، مترجم زبان و ادبیات روسی، متولد سال ۱۳۵۶ در تهران است. ترجمه‌ی گلکار از کتاب «استالین»، اثر ادوارد رادزینسکی، در سال ۱۳۹۳ منتشر شد که این ترجمه جایزه‌ی کتاب سال در رشته تاریخ را در سال ۱۳۹۴ گرفت. همچنین ترجمه‌ی گلکار از رمان آشیانه‌ی اشراف، اثر ایوان تورگنیف، در نخستین دوره‌ی جایزه‌ی ابوالحسن نجفی (۱۳۹۵)، عنوان بهترین ترجمه‌ی سال را به دست آورد.

«سیزدهمین رئیس» اثر آزات آبدولین در 74 صفحه و قیمت 20 هزارتومان منتشر شده و در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...