"مردگان باغ سبز" عنوان جدیدترین رمان محمدرضا بایرامی است که در حال حاضر مراحل فنی و آماده‌سازی چاپ را پشت سر می‌گذارد و به زودی توسط انتشارات سوره مهر منتشر می‌شود.

به گزارش مهر، "مردگان باغ سبز" یک رمان تاریخی درباره برخورد سه نسل از نوه تا پدربزرگ است که ماجرای آن به 63 سال پیش و بعد از جنگ جهانی اول و اتفاقاتی که در آذربایجان ایران رخ داده، برمی‌گردد.

شخصیتهای اصلی این رمان با فرقه دموکرات مرتبط هستند که پس از شکست فرقه دموکرات و متلاشی شدن این تشکیلات در ایران اتفاقاتی برای آنها پیش می‌آید.

به گفته بایرامی این کتاب یک مستند صرف تاریخی نیست و علاوه براینکه سعی شده کتاب براساس یک واقعیت تاریخی روی داده در ایران نوشته شود به این نکته هم توجه شده که رمان شکل ادبی خودش را داشته باشد.

از بایرامی پیش از این کتابهایی چون مجموعه قصه های سبلان، سایه ملخ، دشت شقایق‌ها و عقاب‌های تپه 60 توسط سوره مهر منتشر شده است.

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...