لوبنا سراج [Loubna Serraj] نویسنده اهل مراکش به عنوان برنده سومین دوره جایزه کتاب اورنج افریقا در سال 2021 [Orange Book Prize] معرفی شد.

لوبنا سراج [Loubna Serraj] به شرط آن‌که خلقش خوب باشد» [Provided he is in a good mood]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران جایزه کتاب اورنج افریقا، لوبنا سراج، نویسنده اهل مراکش را برای نگارش رمان «به شرط آن‌که خلقش خوب باشد» [Provided he is in a good mood] به عنوان برنده سومین دوره جایزه کتاب اورنج قاره افریقا که به نویسندگان فرانسوی‌زبان قاره سیاه تعلق دارد معرفی کردند.

لوبنا سراج، ویراستار و ستون‌نویس روزنامه و نیز وبلاگ‌نویس اهل مراکش است. «به شرط آن‌که خلقش خوب باشد» اولین رمان چندصدایی اوست که به موضوع خشونت‌های خانگی و آزادی زنان می پردازد.

ورونیک تاجدو، رئیس هیئت داوران درباره اثر برگزیده گفت: «نویسنده در این اثر از طریق روایت زندگی دو شخصیت ما را به سفری در گذشته می‌برد و مسائلی را در جامعه خود و همه جوامعی که زنان هنوز مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند، آشکار می‌کند.»

در سومین دوره جایزه کتاب اورنج قاره افریقا 74 نویسنده از 16 کشور که آثار خود را در این رقابت شرکت داده بودند از سوی 5 کمیته خواندن مستقر در تونس، کارون، گینه، ساحل عاج و مالی معرفی شدند.

5 اثر دیگری که به مرحله نهایی دریافت این جایزه رسیده بودند، عبارتند از: «مردم آسمان» نوشته احمد گاسیما، انتشارات فرانتس فانون از الجزایر، «کف زمان»، نوشته ابراهیما هانه، انتشارات هارماتان از سنگال، «تقاطع بیوه‌ها»، نوشته مونیک ایلبودو، انتشارات لتر موچته از کنگو، «بیچارگی»، نوشته دوینا ایتوو، انتشارات آتلیه د نوماد از موریس و «راز بارسیدها»، نوشته سامی مکدم، انتشارات پاپ لیبری از تونس بودند.

سال گذشته یوسف امین العلمی، نویسنده اهل مراکش برای انتشار «‌جنگ زیباست» موفق به دریافت دومین دوره جایزه اورنج قاره افریقا شد.

جایزه کتاب اورنج قاره افریقا که از سوی بنیاد خیریه اورنج در 18 کشور مختلف قاره سیاه شعبه دارد، با هدف حمایت از استعداد‌های ادبی قاره افریقا و موسسات انتشاراتی آن‌ها تاسیس شده و به اثر داستانی که به زبان فرانسه نوشته شده و از سوی یک انتشارات افریقایی منتشر شده جایزه می‌دهد. این بنیاد پیش از این در سال 2009 جایزه اورنج را در فرانسه برای تقدیر از نویسندگان فرانسوی‌زبان ایجاد کرده بود.

ارزش مالی این جایزه ده هزار یورو بوده و اثر برگزیده نیز در کشورهای غیرافریقایی معرفی و تبلیغ خواهد شد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...