کتاب «آنجا که دیگر دلیلی نیست» [Where reasons end] نوشته یی‌یون لی [Yiyun Li] با ترجمه آرزو احمی به چاپ دوم رسید.

آنجا که دیگر دلیلی نیست» [Where reasons end] یی‌یون لی [Yiyun Li]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین، کتاب در شانزده بخش با عناوین «مادر جان پیدایمان نکند»، «روزها در کمین»، «ورود بدون اجازه»، «سپس دکمه کنده شد»، «ناطور باران»، «چه پاییز زیبایی»، «کلی پنجره، کلی گل»، «بهترین دشمن»، «تا ابد»، «واقعیات در کمین»، «کاش باز هم اینجا بودی»، «اینرسی»، «پس از واقعه»، «دل‌داری»، «هر بار تازه» و «جواب‌ها همه جا پیدا نمی‌شوند» مکتوب شده است.

در کتاب «آنجا که دیگر دلیلی نیست» گفت‌وگوی خیالی مادری با پسر 16 ساله‌اش به اسم نیکولای را می‌خوانیم که خودکشی کرده است. کتابی است که از فقدان و هجران یک عزیز می‌گوید و قالب جدیدی دارد در حقیقت نویسنده عزا را به یک اثر هنری تبدیل کرده است.

در واقعیت نیز یی‌یون لی این اثر داستانی را پس از خودکشی فرزندش نوشته است. گفت‌وگوهای صمیمانه و سوزناک که پیچیدگی روابط دو نسل و رنج، غم و عشق را به تصویر می‌کشد.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

«چراغ سبز شد و به خیابانی پیچیدم که دو طرفش خانه‌های قدیمی ردیف شده و از بوته خالی بود. گفتم اگر ناگهان صاحب چیزی بشوی که خوب از آن سر درنمی‌آری، آیا می‌توانی بدون هیچ درکی، بی‌درنگ دورش بیندازی؟
چی؟
کلماتی که در اختیارم بودند، فقدان، عزا، غم، داغ، درد، انگار هیچ‌وقت نمی‌تواستند رنجی را که به جانم افتاده بود بیان کنند. آدم می‌تواند با فقدان و عزا و غم و داغ زندگی کند و باید بکند. این کلمات با هم چارچوب زندگی می‌شوند، به همان سفتی و محکمی سقف و کف و در و دیوار. اما چیز دیگری، مثل پرنده‌ای که با کوچک‌ترین توجه پرواز می‌کند و در می‌رود، یا جیرجیرکی که در تاریکی می‌خواند هم هست، چیزی که هرگز آنقدر نزدیک نیست که آدم بداند صدایش از کدام گوشه می‌آید» .

یی‌یون لی زاده پکن و فارغ‌التحصیل کارگاه نویسندگی آیووا و برند جوایز بسیاری از جمله جایزه پن/ همینگوی و جایزه بنیاد مک‌آرتور است. مجله نیویورکر او را یکی از بیست داستان‌نویس زیر چهل سال معرفی کرده است که باید آثارشان را دنبال کرد. او در پرینستون نیوجرسی زندگی و در دانشگاه پرینستون تدریس می‌کند. «مهربانتر از انزوا»، هزار سال دعای خیر»، «آوارگان»، «پسر طلا، دختر زمرد» و کتاب خاطراتش با عنوان «دوست عزیز، از زندگی خودم به تو در زندگی خودت می‌نویسم» عناوین آثار نشر یافته این نویسنده محسوب می‌شوند.

کتاب «آنجا که دیگر دلیلی نیست» نوشته یی‌یون لی با ترجمه آرزو احمی از سوی نشر برج منتشر شده و در مدت کوتاهی به چاپ دوم رسیده است. این اثر کپی‌رایت دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...