اوکراین؛ پس از فروپاشی... | آرمان ملی


آندری کورکُف [Andrey Kurkov]، نویسنده و روزنامه‌نگار اوکراینی، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر این کشور است که آثارش در سطح بین‌المللی شناخته شده‌اند. او به‌ویژه با رمان «مرگ و پنگوئن» شهرت زیادی پیدا کرده است، که در بسیاری از کشورها منتشر و به زبان‌های مختلف ترجمه شده است، از جمله فارسی. کورکُف در آثارش معمولاً به تحلیل وضعیت‌های پیچیده اجتماعی و سیاسی پس از فروپاشی شوروی، به‌ویژه در اوکراین، می‌پردازد. آثار او همواره با استقبال زیادی از سوی منتقدان و خوانندگان مواجه شده است و او در دنیای ادبیات به عنوان یک صدای مهم در برابر فساد و بحران‌های سیاسی شناخته می‌شود. با توجه به درگیری‌های کنونی روسیه و اوکراین، آثار او اهمیت دوچندان پیدا کرده‌اند، چراکه نگاهی عمیق به بحران‌ها و پیچیدگی‌های سیاسی و اجتماعی این منطقه دارند.

خلاصه رمان رونده انگشت ژنرال» [The case of the general's thumb] به قلم آندری کورکف [Andrey Kurkov]

«پرونده انگشت ژنرال» [The case of the general's thumb یا Igra v otrezannyi palets] در سال 2012 منتشر شده و ترجمه فارسی آن توسط سهیل سُمی در نشر خوب به چاپ رسیده است. کتاب یک تریلر جنایی بین‌المللی است که پیچیدگی‌های سیاسی و اجتماعی دوران پس از اتحاد جماهیر شوروی را به تصویر می‌کشد. این رمان که به شدت یادآور آثار جان لوکاره و میخاییل بولگاکف است، در دلِ خود ترکیب جالبی از طنز تلخ، سوررئالیسم و آشفتگی‌های سیاسی دارد. با اینکه کورکوف در این کتاب همچنان از همان لحن خاص خود استفاده کرده، به نظر می‌رسد در برخی لحظات، تلاش می‌کند که تنها رمان دلهره‌آور و جذابی خلق کند، نه اثری کاملاً درگیر در ژانر فلسفی.

داستان کتاب در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ و در دوران تزلزل سیاسی اوکراین پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی رخ می‌دهد. در این دوران، اقتصاد دولتی جای خود را به نظام سرمایه‌داری داده است و خطوط مرزی بین دولت، تجارت و جرم به وضوح از هم جدا نیست. در چنین شرایطی، یک ژنرال بازنشسته به طرز مرموزی در کیف کشته می‌شود، به طوری که بدنش از یک بالن تبلیغاتی بزرگ کوکاکولا آویزان است. این مرگ عجیب و غریب، موجب می‌شود تا یک کارآگاه تازه‌کار به نام ویکتور اسلتسکی برای تحقیق بر روی این قتل منصوب شود. نکته‌ی جالب این است که ویکتور هیچ تجربه‌ای در زمینه‌ی پرونده‌های قتل ندارد، اما به دلیل رده‌بندی پایین و نداشتن سوالات، به این پرونده وارد می‌شود.

در کنار ویکتور، شخصیت دیگری به نام نیک تسنکای، یک مترجم سابق نظامی روسی، نیز در مرکز داستان قرار می‌گیرد. او برای کمک به تشکیل یک آژانس امنیتی جدید اوکراینی استخدام می‌شود که شبیه به اف‌بی‌آی آمریکاست. نیک مأمور می‌شود تا در جستجوی یک صندوق مالی چهار میلیارد دلاری متعلق به کا.گ.ب نقش کلیدی ایفا کند. این دو شخصیت در دنیای پر از فساد، دسیسه و جنگ‌های داخلی میان نهادهای دولتی و نظامی، گم شده‌اند و با دستورات مکرر از سوی افراد ناشناسی که کنترل زندگی آنها را در دست دارند، مجبور به حرکت در یک دنیای تاریک و پر از تلاطم می‌شوند.

به‌طور کلی، داستان با پیچیدگی‌های خاصی همراه است که به نوعی ترکیبی از طنز و تراژدی است. کورکوف با استفاده از شخصیت‌هایی که همچون مهره‌های شطرنج در دستان کارگردان‌های مختلف قرار دارند، به خوبی معانی انتقادی خود را بیان می‌کند. این شخصیت‌ها، نه تنها بی‌دفاع در برابر دستورات اطرافیان هستند، بلکه اغلب نمی‌دانند که در حال انجام چه کارهایی هستند و تنها با پیروی از دستورالعمل‌ها پیش می‌روند. این رفتار، به خوبی عارضه‌ای از بی‌عملی و بی‌تفاوتی اجتماعی را به نمایش می‌گذارد.

از ویژگی‌های بارز این کتاب، طنز تلخ و یأس‌آور آن است که در بسیاری از موقعیت‌ها خود را نشان می‌دهد. در دنیای کورکوف، آنچه می‌خواهیم همیشه آنچه که به دست می‌آوریم، نیست. شخصیت‌ها در تلاشند که به نتایج دلخواه خود برسند، اما با واقعیت‌هایی مواجه می‌شوند که به هیچ عنوان به خواسته‌های آنان نمی‌خورند. در این میان، کورکوف خواننده را با دو انتخاب روبه‌رو می‌کند: یا باید از دنیای پر از یأس و ناامیدی و دسیسه‌های پنهانی عصبانی شد، یا باید همه‌چیز را با شوخی و لبخند پذیرفت.

رمان «پرونده انگشت ژنرال» همانند بسیاری از آثار دیگر کورکُف، به وضوح در دل موضوعات اجتماعی و سیاسی پیچیده، پیام‌های خود را پنهان می‌کند. در مجموع، به‌رغم جنبه‌های جالب و جذاب رمان، به هیچ وجه یک اثر بی‌نقص نیست. این کتاب با درهم‌آمیختن واقعیت‌های تلخ و مسائل سیاسی و اجتماعی اوکراین، در کنار نگاهی فلسفی به فساد و بحران‌های پس از شوروی، ممکن است برای برخی خوانندگان جذاب و برای دیگران خسته‌کننده باشد. بااین‌حال، تواناییِ کورکُف در استفاده از طنز سیاه و تأملات اجتماعی، هنوز هم جذابیت خاص خود را دارد، به ویژه که او از ابتدای جنگ تا امروز، شجاعانه در اوکراین مانده است و از مردم و کشور و تاریخِ رفته بر سرزمین مادری‌اش می‌نویسد.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...