مجموعه سه جلدی «از شعر چریکی تا عرفان حلاج: نقد و بررسی کرونولوژیکی اشعار شفیعی کدکنی» نوشته حسن گل محمدی توسط انتشارات جامی راهی بازار نشر شد.

از شعر چریکی تا عرفان حلاج: نقد و بررسی کرونولوژیکی اشعار شفیعی کدکنی» نوشته حسن گل محمدی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این کتاب در سه جلد (مجموعاً ۱۵۷۶ صفحه) و قیمت ۹۰۰ هزار تومان عرضه شده است.

مجموعه کتاب «از شعر چریکی تا عرفان حلاج» شامل بخش‌های متعددی با عناوین زیر است:

سروده‌های اولیه در دوران زندگی در مشهد (خراسان) ۱۳۱۸ – ۱۳۴۴
سروده‌های دوران زندگی در تهران و اعتقاد به ایدئولوژی چریکی ۱۳۴۴ – ۱۳۵۰
سروده‌های دوران تدریس در دانشگاه تهران و همکاری با ناتل خانلری و نزدیکی به سیستم‌های اداری رژیم گذشته ۱۳۵۰ – ۱۳۵۷
سروده‌های دوران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون
نقد و بررسی کرونولوژیکی اشعار کتاب «طفلی به نام شادی»
نقد و بررسی کرونولوژیکی اشعار متفرقه از مجموعه شعرهای بهارکاغذین، در لحظه حضور، یکصدویک شعر، یکصدوپنجاه شعر که در شماره‌های متعدد نشریه بخارا چاپ شده است.

همچنین کتاب شامل ۹ پیوست با عناوین زیر است:

«چرا دکتر شفیعی کدکنی شاعری آوانگارد نیست؟»، «نقد و بررسی شعر دیباچه دکتر شفیعی کدکنی»، «تاثیرپذیری دکتر شفیعی کدکنی از ایدئولوژی چپ»، «دکتر شفیعی کدکنی شاعری پشت نقاب‌ها»، «دکتر شفیعی کدکنی و قصیده غوک نامه»، «بررسی جایگاه شعر دکتر شفیعی کدکنی در ادبیات معاصر»، «مانیفست فکری و ذهنی دکتر شفیعی کدکنی»، «بررسی سیمای زن و مفهوم عشق در شعر دکتر شفیعی کدکنی» و «شبکه پدرخواندگی در ادبیات معاصر».

نویسنده کتاب معتقد است که شعرهای اولیه شفیعی تقلید از شعر سنتی است و اگر او با شریعتی آشنا نمی‌شد و افق شعر نو و نیمایی را درک نمی‌کرد به جایگاهی که اکنون در شعر معاصر دارد، نمی‌رسید و این موفقیت نیز به پیروی از سبک نیمایی میسر شده است نه به علت سرودن سنتی استاد، البته شفیعی چندین بار سعی کرد که از دامنه نفوذ شعر نیمایی فراتر برود، بنابراین مدتی به شعر سپید فکر کرد ولی چون شاعر پرتوان و عجیبی را در جلوی خود داشت به نام شاملو، گذر از شعر شاملویی را هم در توان خود ندید و به حماسه روی آورد و به چیزی مابین نیما و اخوان بسنده کرد و بعدها نیز در شعر عرفانی و تصوف غرق شد.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...