کتاب «خانه عروسک-قسمت دوم» [A Doll’s House, Part 2] نوشته لوکاس نیث [Lucas Hnath] با برگردان حسن علیشیری منتشر شد.

«خانه عروسک-قسمت دوم» [A Doll’s House, Part 2] نوشته لوکاس نیث [Lucas Hnath]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین: حسن علیشیری مترجم کتاب «خانه عروسک- قسمت دوم» به هنرآنلاین گفت: این اثر ادامه‌ای است بر نمایشنامه «خانه عروسک» هنریک ایبسن که جزو ماندگارترین و معروف‌ترین آثار نمایشی در جهان محسوب می‌شود و بارها اجرا شده و مورد اقتباس قرار گرفته است. داریوش مهرجویی نیز فیلم «سارا» را با اقتباس از این متن ساخته است.

او با این توضیح که لوکاس نیث نمایشنامه‌نویس جوان امریکایی، نگاه بسیار مدرن و متفاوتی به موضوع ازدواج و زندگی زناشویی در «خانه عروسک-قسمت دوم» دارد، افزود: نویسنده، نورا را پس از 15 سال دوباره به خانه‌اش برگردانده و در برخورد با همسر، دختر و پرستار فرزندانش قرار داده و این موقعیت موجب به وجود آمدن داستان و حال و هوایی تازه شده. نمایش فضایی دیالوگ‌ محور دارد و دیالوگ‌ها ضمن پیش‌برد داستان شخصیت‌ها را به درک تازه‌ای از گذشته و دیدگاه‌ آن‌ها به ویژه نسبت به ازدواج می‌رساند.

علیشیری در بازنویسی این ترجمه از محمد رحمانیان کمک گرفته تا علاوه بر نظارت او بر دقت ترجمه، اثر به متنی آماده‌ اجرا تبدیل شود. او تصمیم داشته این اثر را امسال به صحنه ببرد تا انتخاب بازیگران هم پیش می‌رود ولی اپیدمی کرونا مانع پیشرفت کار می‌شود.

در بخشی از نمایشنامه می‌خوانیم: «نورا: ...توروالد وقتی از اینجا رفتم، پونزده سال پیش، اولین کاری کردم- این بود که رفتم و تو یه پانسیون زندگی کردم. چون هیچی نداشتم؛ نه خونه، نه خانواده، نه پول- و چون هیچ مهارتی بلد نبودم جز لباس دوختن- پس خیاطی کردم- و از لباس دوختن پول درآوردم و ذره ذره پس‌اندز کردم- چون چیزی که واقعا می‌خواستم این بود که، برای اولین بار تو زندگیم، رو پاهای خودم بایستم. پس وقتی به اندازه کافی پول جمع کردم از پانسیون رفتم تا شمال زندگی کنم؛ تو یه کلبه متروک».

اجرای این نمایشنامه در برادوی در سال2017، نامزد هشت جایزه‌ تونی از جمله بهترین نمایشنامه شد و در نهایت لوری متکف جایزه‌ بهترین بازیگر نقش اول زن را برای ایفای نقش نورا به‌دست آورد.

لوکاس نیث نمایشنامه‌نویس امریکایی، در سال 1979 در اورلندوی فلوریدا متولد شد. او در سال 1997 به نیویورک نقل مکان کرد تا در رشته‌های مرتبط با پزشکی تحصیل کند؛ اما تصمیم خود را تغییر داد و در دانشگاه نیویورک در رشته ادبیات نمایشی تا مقطع کارشناسی ارشد به تحصیل ادامه داد. او در دانشگاه نیویورک تدریس می‌کند. «مسیحیان»، «چشم اسحاق»، «مالیات مرگ»، «اسپیدوی قرمز»، «دانا اچ» و «مکانی باریک» از دیگر نمایشنامه‌های او هستند.

کتاب «خانه عروسک-قسمت دوم» نوشته لوکاس نیث با برگردان حسن علیشیری در شمارگان 500 نسخه و با قیمت 25 هزار تومان از سوی انتشارات آوند دانش منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...