«دفتر مطالعات تئاتر 2» با گردآوری رضا سرور و بهزاد آقاجمالی منتشر شده است.

دفتر مطالعات تئاتر 2 در 1000نسخه

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین: «نظریه تئاتر در قرن بیستم 1914 تا 1930» نوشته ماروین کارلسون با ترجمه رضا سرور، «قرائت روانکاوانه تراژدی» اثر آندره گرین با ترجمه صالح نجفی، «بازیگری کردن و بازیگری نکردن» نوشته مایکل کربی با ترجمه بهزاد آقاجمالی و نسترن فتحی، «برشت و روش» نوشته فردریک جیمسون ترجمه نریمان افشاری، «آگوست استریندبرگ» نوشته رابرت بروستاین ترجمه رامونا شاه، «مصاحبه با دورنمات» ترجمه محمد منعم، «تئاتر مدرن جایگاهی ندارد/ رخ نمی‌دهد» اثر ژولیا کریستوا با ترجمه عرفان خلاقی و «بازیگر و واقعیت» نوشته گئورگ زیمل با ترجمه کیوان سرشته از عناوینی است که در این شماره ارائه شده است.

هم‌چنین علاقه‌مندان و هنردوستان می‌توانند مطالبی دیگری هم‌چون «پاسخ به استانیسلاوسکی» نوشته یرژی گروتفسکی ترجمه محمدرضا علی‌اکبری، «شامگان نیاکان، کوردیان، آکروپولیس، مکاشفه از طریق تصاویر در تئاتر 13 ژندوف» نوشته لودویک فلاژن ترجمه حسین جزجوادی، «پرسش‌های برآمده از زندگی دومم» نوشته یوجینیو باربا ترجمه محسن تمدنی‌نژاد، «مرگ عروسک؟» نوشته مارگارت ویلیامز ترجمه سلما محسنی‌اردهالی، «ردپای تزلزل» نقش کتب تاریخی تاریخ‌نگاری تئاتر در شکل هویت کنونی آموزش آکادمیک نمایش در ایران» اثر مهسا شیدانی و «عبور و مرور مرغ‌ها تا ایده دانشگاه؛» همه چیزهایی که به آن‌ها فکر نمی‌کنیم نوشته مهین بهزادی‌مهرداد را مطالعه کنند.

در بخشی از نوشته رابرت بروستاین درباره آگوست استریندبرگ در صفحه 104 آمده است: «آگوست استریندبرگ از هر نظر انقلابی‌ترین روح تئاتر طغیان است. در حقیقت، این لقب باید به ایبسن برسد، اما استریندبرگ بی‌قرارترین و تجربه‌گراترین است؛ همواره ناراضی، همواره در حال نتیجه‌گیری پس از تغییر حقایق، او مانند روزهای متاخر فاوست است و وجدانش هم‌چون آزمایشگاه اوست، و در وجدان معذب خویش که چونان بوته کیمیاگری است در پی معجزه استحاله. این استعاره‌ای درست و دقیق است، زیرا استحاله (تبدیل ماده به چیزی والاتر) هدف تمام فعالیت‌های اوست. چه در حیطه علم کار کند که مشتمل بر تبدیل مواد نازل‌تر به طلاست، یا در حوزه فلسفه دینی که در آن ماده را به روح تبدیل می‌کند و یا در حوزه درام که در آن ادبیات را به موسیقی بدل می‌گرداند. در حقیقت، تمامی دوران کاری او جست‌وجویی برای یافتن اکسیر حقیقت غایی از دل تعهدات گوناگون است. در تئاترش، جایی که تقریبا هر اثر جدید حرکتی به سوی عرصه‌ای جدید است، او درام شاعرانه بایرن‌وار، تراژدی‌های ناتورالیستی، کمدی‌های بلوار، نمایشنامه‌های پری‌وار مترلینکی، گاه‌شمارهای شکسپیری، نمایشنامه‌های رویاوار اکسپرسیونیستی و درام‌های مجلسی سونات‌وار را می‌آزماید».

هم‌چنین در متن سخنرانی یوجینیو باربا در مراسم اعطای دکترای افتخاری دانشگاه پلوپونز یونان می‌خوانیم: «همه ما دو زندگی داریم؛ دومی زمانی آغاز می‌شود که درمی‌یابیم پیر شده‌ایم و با ما مثل آدم‌های پیر رفتار می‌شود. کل وجود جسمانی و هویت اجتماعی ما زیروزبر می‌شود. آگاهی از لحظه کنونی، لبخند یک غریبه، درخشش آبی آسمان، و ناباوری شبی بدون استخوان درد، سرخوردگی از زندگی را تجدید می‌کنند. من درست در مرکز این وضعیت و این لحظه زندگی‌ام هستم».

«دفتر مطالعات تئاتر 2» کانون تئاتر دانشگاهی اداره کل هنرهای نمایشی از سوی انتشارات نمایش در شمارگان 1000 نسخه و با قیمت 18 هزار تومان به چاپ رسیده است. سردبیران این دفتر رضا سرور و بهزاد آقاجمالی هستند.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...