کتاب «تیران از گذشته‌های دور تا امروز» حاوی تاریخ، جغرافیا، آداب و رسوم، شرح ناموران، گویش ادیان، هنر و معماری شهرستان تیران توسط انتشارات یکتا منتشر و راهی بازار نشر شد.

تیران از گذشته‌های دور تا امروز» نوشته حسین صابری تهرانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «تیران از گذشته‌های دور تا امروز» نوشته حسین صابری تهرانی در دو جلد توسط انتشارات یکتا چاپ و منتشر شده است.

تیران شهری در ۴۵ کیلومتری اصفهان و در مرکزیت شهرستان تیران و کرون و با جمعیت ۲۰ هزار نفر و در مجاورت شهرهای نجف آباد، سامان، عسگران، رضوانشهر و در مسیر غرب اصفهان قرار گرفته است. این‌شهر دارای آداب و رسوم، ظرفیت‌های تاریخی و باستانی، معادن، حیات وحش و قدمتی با بیش از پنج هزار سال است که در روزگارهای قدیم تفرجگاه پادشاهانی مثل شاه عباس اول و ظل السلطان بوده است.

تیران و کرون دارای ۲۷ اثر تاریخی ملی و پنج موقعیت گردشگری طبیعی مثل چشمه مرغاب، سد شهید منتظری، کوچه باغ‌های تاریخی، دربند و پارک محلی است. ساالانه بیش از ۴۰۰ هزار نفر به این مراکز سفر کرده و از محیط طبیعی استفاده می‌کنند. پارک‌ملی قمیشلو و دالانکوه هم از مناطق گردشگری حفاظت شده منطقه هستند.

نویسنده کتاب «تیران از گذشته‌های دور تا امروز» پس از معرفی جغرافیا و موقعیت این دیار به ظرفیت‌های تاریخی، معدنی، زیست محیطی و کشاورزی پرداخته و در دو جلد علت نامگذاری این شهر به نام تیران، آداب و رسوم، شخصیت‌ها، قوانین و شرح حال زندگی و اقدامات صورت گرفته از دوران‌های پادشاهان تا امروز را بررسی کرده است. این‌کتاب دو جلدی از سال‌های ۷۷ تا ۹۰ نوشته شده است.

بر اساس پژوهش‌های این‌نویسنده دیگران، تیگران، دیگراناگرد، تهران، طهران و تیران از نام‌های این خطه بوده که در گذر زمان بر آن نهاده‌اند.

جلد اول این کتاب برگرفته از مطالب جغرافیایی، موقعیت سنجی، ظرفیت‌ها، گویش‌های محلی، سال‌های قحطی، ناموران گذشته شهر است و در جلد دوم نویسنده به تغییر نام این شهر از تهران به تیران و تثبیت آن، آثار تاریخی خاص مثل یخچال طبیعی، دوازده‌های شهر، عصارخانه، باغ‌ها و قوانین تقسیم آب، سرفامیل‌ها، تاریخ مدارس و شخصیت‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی اشاره کرده است.

صابری تهرانی در جلد دوم، این‌کتاب را با عنوان تیران دیروز تیران امروز معرفی کرده است. مقاله‌ای از دایره المعارف اسلامی به قلم شیوا جعفری و مختصری از بلوک کرون برگرفته از کتاب سفرنامه اصفهان تألیف افضل الملک از دبیران عصر قاجار از ضمیمه‌های این دو جلد کتاب است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...