آئین رونمایی از پنجمین مجموعه شعر سیدحمیدرضا برقعی با نام «یحیی» با حضور محمدعلی مجاهدی، اسماعیل آذر، حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی، سیدجواد شرافت، حنیف طاهری، نجم‌الدین شریعتی و جمعی دیگر از شاعران در خانه مهر رضا (ع) برگزار شد.

به گزارش مهر، در مراسم رونمایی از تازه‌ترین مجموعه اشعار حمیدرضا برقعی، قاسم صرافان و محمد میرزایی از شاعران جوان، به شعرخوانی پرداختند. حنیف طاهری از مدیحه‌سرایان کشور نیز یکی از اشعار حمیدرضا برقعی را که درباره حضرت علی‌اکبر (ع) است، اجرا کرد.

محمدعلی مجاهدی، شاعر و منتقد ادبی پیشکسوت در این مراسم گفت: با تورقی که در کتاب داشتم، می‌توانم بگویم نسبت به سایر آثار وزین و متین‌تر است. به نظرم مخاطب مسیر تکاملی شعر برقعی را در کتاب «یحیی» می‌تواند مشاهده کند. خط فکری این شاعر جوان یک خط مشی مشخص و تفکر ولایی در آثار او مشهود است.

وی بخش دیگر از سخنان خود را به شعر آئینی اختصاص داد و اشاره کرد: قلمرو شعر آئینی بسیار پر رمز و راز و با قلمرو مطلق شعر فارسی متفاوت است. ما در شعر آئینی با مقوله‌های بسیاری سروکار داریم؛ توحید، اخلاق، معرفت، عرفان از این قبیل مضمون‌هاست و جنبه‌های بیداری و رهایی اجتماعی و در نهایت شعر ولایی دیگر مضامین است.

مجاهدی همچنین درباره نسبت آثار برقعی با قلمرو شعر آئینی ایران گفت: ما در آثار برقعی این قطعه از پازل شعر آئینی را بیشتر می‌بینیم که خودنمایی و دلربایی می‌کند. البته او آثار اجتماعی خوبی هم سروده است، اما در شعر ولایی انصافاً آثارش با مجموعه‌های قبلی متمایز بوده و رشد و تکامل در آن مشهود است.

پرویز بیگی حبیب‌آبادی، مدیر انتشارات فصل پنجم نیز در آئین رونمایی کتاب «یحیی» گفت: انتشارات فصل پنجم، پنج مجموعه شعر از آثار حمیدرضا برقعی را منتشر کرده که تلاشمان بر این است تا هر پنج مجموعه را در یک در یک قاب با عنوان «پنجره مجال» جمع آوری کرده و در نمایشگاه کتاب پیش رو به مخاطبان عرضه کنیم. انتشار این آثار از سوی نشر فصل پنجم توفیقی برای ما محسوب می‌شود.

وی در پایان سخنانش گفت: نشر ما به صورت تخصصی در حوزه کتاب و مجموعه شعر کار می‌کند و طی ۱۰ سال فعالیت خود در این حوزه ۸۱۰ مجموعه را به چاپ رسانده است؛ قرار گرفتن در این عرصه کار سختی است و امید داریم تا آثار بیشتری را در این عرصه کار کنیم.

حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی از دیگر مهمانان این مراسم بود. او در بخشی از سخنان خود گفت: سیدحمیدرضا برقعی یکی از بهترین شاعران جوان معاصر در عرصه شعر آئینی و غیر آئینی است. او همچنین برای رشد و غنای شعر معاصر ایران نیز طی سال‌های مختلف با برگزاری کنگره‌ها و محافل شعری، فعالیت در انجمن‌ها و همچنین جلسات پنجره، زحمت بسیاری کشیده و کارنامه او از این جهت نیز درخشان است.

هادی جان‌فدا نیز در این مراسم گفت: مدتی پیش با یکی از مسئولان فرهنگی کشور صحبت کردم و بیان شد که در چند سال اخیر ما در فضای شعر ولایی شاید ۱۰ مجموعه مستقل نداشته باشیم اما تولد «یحیی» در این بی‌کتابی اتفاق مبارکی است.

اسماعیل آذر نیز در این مراسم حضور داشت و اشعاری را نیز برای مخاطبان خواند و گفت: حمیدرضا برقعی بسیار فعال است و همواره به سمت جلو حرکت می‌کند. شعر به تعبیر آئینی بودنش از زمان سنایی غزنوی آغاز می‌شود. یعنی پیکره شعر سنایی قرآن است و اگر قرآن را در رأس شعر آئینی قرار دهیم. به این اعتبار از «حدیقه الحقیقه» سنایی و بعد همه شاعران با قرآن زندگی کرده و شعر سرودند.

نجم‌الدین شریعتی از مجریان رسانه ملی و از حاضران در این مراسم روی سن رفت و گفت: من حمیدرضا برقعی را همیشه ستوده‌ام؛ به خاطر معرفتی که پشت اشعارش نهفته است. اشعار او قصه مفصلی است که می‌توان درباره آن‌ها صحبت کرد، اشعاری که مستند به آیات و روایات است و این شعر برقعی را متمایز می‌کند.

وی افزود: شکل گیری «یحیی» را به او تبریک می‌گویم و امیدوارم در زمره آثار بی‌بدیل شعر آئینی و معاصر باشد. من همیشه ابتدای هر برنامه «سمت خدا» سعی می‌کنم از سروده‌های شاعران را بخوانم؛ چرا که فکر می‌کنم شعر در رسانه مهجور است و شعر رسالتی دارد که ما از آن غافلیم.

حمیدرضا برقعی شاعر مجموعه «یحیی» در پایان مراسم بیان کرد: اشعاری که در این مجموعه چاپ شده به جز سه یا چهار شعر اشعاری هستند که بارها در فضای مجازی آنها را شنیده‌اید یا من در مراسم‌های مختلف آن را اجرا کرده‌ام. اما لطف این کتاب در این است که همه اشعار را در یک مجموعه جمع شده و به راحتی در دسترس است. حتماً نواقصی دارد که در این صورت در چاپ‌های بعد اصلاح خواهد شد.

این شاعر آئینی در پایان مراسم سه شعر از تازه‌ترین سروده‌های مجموعه خود را برای حاضران خواند. سپس حضور محمدعلی مجاهدی، جواد محمد زمانی، اسماعیل آذر و برقعی از کتاب «یحیی» رونمایی شد.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...