رمان «تقریبا نابغه» [Fast Genial] نوشته بندیکت ولس [Benedict Wells] با ترجمه حسین تهرانی روانه بازار کتاب شد.

تقریبا نابغه [Fast Genial]  بندیکت ولس [Benedict Wells]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین، کتاب «تقریبا نابغه» براساس یک ماجرای واقعی نوشته شده، البته شخصیت‌های داستان تخیلی هستند و نویسنده مطابق ذوق ادبی‌اش ماجرا را بسیار هیجان‌انگیز کرده است.

داستان از این قرار است که فرانسیس دین با مادر افسرده‌اش در یکی از شهرهای کوچک آمریکا در فقر مطلق زندگی می‌کند. این جوان پدرش را هرگز ندیده و حتی اسم و رسم او را نمی‌شناسد. مادرش هم از دادن هرگونه اطلاعات درباره پدر حقیقی او خودداری می‌کرده تا این که پسر تصمیم می‌گیرد به‌خاطر مشکلات عدیده مالی، ترک تحصیل کند و داوطلبانه به ارتش بپیوندد، بلکه با شرکت در جنگ با عراق، کمک خرج خانواده شود. مادر که به خاطر مشکلات روحی در آسایشگاه روانی بستری است با شنیدن این خبر خودکشی ناموفقی می‌کند و برای پسرش نامه‌ای به جا می‌گذارد که در آن برای اولین بار راز بزرگ زندگی‌اش را افشا می‌کند.

رمان «تقریبا نابغه» پس از انتشار بلافاصله جز پرفروش‎ترین کتاب‌های سال می‌شود، چرا که راز بزرگی را افشا می‌کند. بندیکت ولس نویسنده کتاب در واقع بندیکت فون شیراخ است، نوه بالدور فون شیراخ، یکی از سران نازی که در دادگاه نورنبرگ به جرم جنایت علیه بشریت به بیست سال زندان محکوم شد. بندیکت به محض رسیدن به سن قانونی و قبل از نویسنده شدن، به اختیار و با رضایت قلبی، نام‌خانوادگی جدیدی برای خود برگزید تا با این جنایتکار وجه مشترک نداشته باشد. در ضمن او برادر آریادنه فون شیراخ و پسرعموی فردیناند فون شیراخ است که هر دو نویسنده هستند.

حسین تهرانی مترجم کتاب، توضیح داد: همان‌طور که مطلع هستید، از دهه نود میلادی موج جدیدی از نویسندگان آلمانی وارد عرصه­ ادبیات داستانی آلمان شده‌­اند که بیشترشان در فضای سیاسی نسبتا آرامی رشد کرده‌­اند. تغییر شرایط اجتماعی و سیاسی موجب خلق آثاری شده که در آن‌ها طرح مشکلات اجتماعی و روابط انسانی بیشتر به چشم می­‌خورد. گرچه اکثر این نویسندگان، موفق به خلق آثار ادبی مهمی شده و توجه منتقدان ادبی آلمان و سایر کشورها را به خود جلب کرده­‌اند، متاسفانه در جامعه­ ادبی ایران ناشناخته باقی مانده­‌اند و در کشورمان، ادبیات آلمان هنوز با نویسندگان نسل قدیمش شناخته می‌شود. بسیار خوشحالم که توانسته­‌ام تعدادی از این نویسندگان نسل جدید را به جامعه­ ادبی ایران معرفی کنم نویسندگانی هم‌چون داوید زافیر، تیتوس مولر، دانیل شپک، رناته برگمان، ماریانا گاپوننکو، فریدون زعیم­اوغلو و اینگر ماریا مالکه.

او افزود: بندیکت ولس، نویسنده­ جوان و بسیار موفق آلمان هم از جمله این نویسندگان است. نویسنده‌­ای بسیار خوش­‌ذوق و خلاق که در عین ساده­‌نویسی، نثری زیبا دارد و مفاهیم را در قالب جملاتی کوتاه منتقل و با خوانندگان آثارش بسیار راحت ارتباط برقرار می­‌کند. نخستین اثری که به همت نشر ققنوس و با ترجمه­ خودم از این نویسنده منتشر شده، «پایان تنهایی» است که به انتخاب انجمن کتاب‌فروشان آلمان، محبوب­‌ترین رمان سال 2016 شد و سه جایزه­ ادبی، از جمله جایزه­ ادبی اتحادیه­ اروپا را نصیب خود کرد و هشتاد هفته در لیست پرفروش‌ترین آثار ادبی آلمان قرار گرفت و به 28 زبان زنده­ دنیا ترجمه شد. «تقریبا نابغه» دومین اثری است که از این نویسنده وارد بازار کتاب ایران شده اثری که تمام ویژگی­‌های یک رمان خوب را دارد. خوش‌بختانه این اثر نیز با موافقت نویسنده و انتشارات دیوگنس منتشر می­‌شود و انتشارات ققنوس با رعایت اصول اخلاقی، داوطلبانه کپی‌رایت آن را خریده است. ضمن تشکر از این اقدام شایسته، امیدوارم روزی تمام نشرهای فعال کشور در این مسیر گام بردارند.

کتاب «تقریبا نابغه» نوشته بندیکت ولس با ترجمه حسین تهرانی در شمارگان 1100 نسخه و با قیمت 48 هزار تومان از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...