رمان «موسیقی یک زندگی» [La musique d'une vie] نوشته آندره مکین [Andreï Makine] با ترجمه ناهید فروغان توسط نشر ماهی منتشر و راهی بازار نشر شد.

موسیقی یک‌زندگی» [La musique d'une vie] نوشته آندره مکین [Andreï Makine

به گزارش کتاب نیوز به نقل از  مهر، آندری سرگیویچ مَکین نویسنده این‌کتاب متولد سال ۱۹۵۷ در کرانسویارسک سیبری در شوروی است. مکین مادربزرگی فرانسوی‌تبار داشت که مدتی را پیش او زندگی کرد و مدتی را هم در یک پرورشگاه گذراند. او اولین قصه‌های زندگی‌اش را به زبان فرانسوی نوشت و سال‌ها بعد وقتی از شوروی به فرانسه مهاجرت کرد، داستان‌های خود را به فرانسوی نوشت.

از این‌نویسنده پیش‌تر، همین‌کتاب با ترجمه‌ای دیگر، «عشق‌های زودگذر ماندگار»، «وصیت نامه فرانسوی» و «زنی که منتظر بود» در بازار نشر ایران منتشر شده‌اند.

نسخه اصلی «موسیقی یک‌زندگی» سال ۲۰۰۱ منتشر شد و داستانی درباره ظلم و ستم‌های حکومت کمونیستی شوروی است. شخصیت اصلی این‌قصه یک نوازنده پیانو در شوروی است که ناچار می‌شود پیش از برگزاری اولین کنسرتش، شغلی را که دارد، ترک کند. او به یک روستا گریخته و هویت یک‌مرده را می‌پذیرد...

در قسمتی از این‌رمان می‌خوانیم:

بله، چند سال پیش ... الکسی پیاده‌روی را از سر گرفت و کوشید سال‌های پس از انفجار را به یاد آورد. کلیسا در سال ۱۹۳۴ ویران شده بود. او در آن هنگام چهارده سال داشت. احساس به لرزه درآمدن پیاده‌رو بعد از انفجار چه شور شگفتی برانگیخته بود! ۱۹۳۴، ۱۹۳۵، ۱۹۳۶... چه سال‌های سعادتباری ... بعد، مانند دوران شیوع بیماری‌های واگیردار، آن قرنطینه طولانی از راه رسید. شهر پیرامون خانواده‌شان حالتی سنگین یافت. شبی، هنگام بالارفتن از پلکان، نجوای مردی به گوشش خورد که یک طبقه بالاتر از او پلکان را می‌پیمود. به کندی قدم برمی‌داشت و در تک‌گویی نسبتا آرام اما تب‌آلودی غرق شده بود: «نه، نه، نمی‌توانید متهمم کنید ... اما مدارک ... مدارک...» الکسی متوجه این جملات بریده‌بریده شد و پا سست کرد. از دزدانه گوش سپردن به این درد دل معذب بود، اما صدای پدرش را شناخت.پس این پیرمرد بیچاره‌ای که داشت زیر لب با خودش حرف می‌زد پدرش بود!...

این‌کتاب با ۱۱۲ صفحه، شمارگان هزار و ۵۰۰ نسخه و قیمت ۲۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...