جایزه کتاب اورنج فرانسه 2020 [Prix Orange du livre 2020] به گیوم سر[Guillaume Sire]، نویسنده رمان «پیش از شعله‌های سرخ بلند» [Avant la longue flamme rouge] تعلق گرفت.

جایزه کتاب اورنج فرانسه 2020 [Prix Orange du livre 2020] به گیوم سر[Guillaume Sire]، نویسنده رمان «پیش از شعله‌های سرخ بلند» [Avant la longue flamme rouge]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ هیئت داوران دوازدهمین دوره جایزه اورنج اثر «پیش از شعله‌های سرخ بلند» نوشته گیوم سیر، نویسنده جوان فرانسوی را که در ماه ژانویه و از سوی انتشارات کالمن-لوی منتشر شده بود به عنوان برنده جایزه ادبی اورنج 2020 معرفی کردند.

ماجرای رمان «پیش از شعله‌های سرخ بلند» که چهارمین رمان گیوم سر است، در سال‌های 1970 میلادی و در کامبوج، کشوری که جنگ‌های داخلی ویران‌اش کرده می‌گذرد و جنگلی که صحنه درگیری بین خمرهای قرمز و ارتش‌های ژنرال لون نول می‌شود. ساراوت 11 ساله به همراه خواهر نه ساله‌اش، دارا با پدر و مادر خود در شهر پنوم پن، پایتخت کامبوج زندگی می‌کنند و در محاصره هستند. یک روز دو سرباز مسلح و یک مرد دیگر مقابل خانه آن‌ها ظاهر می‌شوند که زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

4 نامزد دیگر که به مرحله نهایی دریافت این جایزه رسیده بودند عبارتند از:«پاسخ دهنده» نوشته لاک بلانویلان از انتشارات کیدام، «آسمان تیره» نوشته آلن بلوتیر از انتشارت گالیمار، «ساحل خشم» نوشته کارولین لوران از انتشارات لزسکلس، «درخت‌های ماگنولیا» نوشته فلوران اوآزو از انتشارات آلارای.

هیئت داوران امسال جایزه کتاب اورنج فرانسه را به سرپرستی ژان کریستف روفن، نویسندگانی چون ناتاشا آپنا، ژان بنامور، میگل بونفوآ، کلاریس گوروخف، ژان باپتیست مادت که به عنوان برنده سال 2019 این جایزه معرفی شده بود و دو کتابفروشی در فرانسه به اضافه هفت خواننده از انجمن خوانندگان تشکیل داده‌ بودند.

برنده ابن جایزه علاوه بر این‌که ۱۵ هزار یورو دریافت می‌کند از کمپین تبلیغاتی کتابش در مطبوعات و رسانه‌های خبری نیز بهره‌مند خواهد شد.

سال گذشته ژان باپتیست مادت برای رمان «یانگی گاوباز» موفق شد برنده جایزه کتاب اورنج سال 2019 شود.

جایزه کتاب اورنج از سال ۲۰۰۹ اهدا می‌شود و به کتابی ادبی به زبان فرانسوی تعلق می‌گیرد که در فاصله یکم ژانویه تا ۳۱ مارس همان سال نوشته شده باشد. نویسندگان، کتابفروشان و کتاب‌خوانان با رای خود این برنده را انتخاب می‌کنند.

جایزه کتاب اورنج یا جایزه‌ای به همین نام که به ادبیات زنان بریتانیا اهدا می‌شود تفاوت دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...