رمان «دریا دریا زندگی» [Life Is Like Ocean] نوشته مای جیا [Mai Jia] به‌تازگی با ترجمه حامد وفایی توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.

دریا دریا زندگی» [Life Is Like Ocean]  مای جیا [Mai Jia]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این‌کتاب پس از «کشف رمز» و «در تاریکی»، سومین‌ رمانی است که از مای‌ جیا به فارسی بازگردانی می‌شود و براساس نسخه‌ اصلی آن به زبان چینی که سال ۲۰۱۹ منتشر شده، ترجمه شده است.

مای جیا متولد سال ۱۹۶۴ در یکی از روستاهای کوهستانی سواحل جنوبی چین است. این روزها از او به‌عنوان «پدر رمان‌های جاسوسی چین» یاد می‌شود. او کار نوشتن را از سال ۱۹۸۶ آغاز کرده و موفق شد نخستین رمانش را که «کشف رمز» باشد در سال ۲۰۰۲ منتشر کند. نوشتن این رمان برای مای جیا ۱۱ سال طول کشید و برای نویسنده‌اش ۸ جایزه برتر ادبی از جمله جایزه بهترین کتاب چین را به ارمغان آورد. ترجمه انگلیسی «کشف رمز» سال ۲۰۱۴ توسط انتشارات پنگوئن رندوم و گروه FSG در آمریکا چاپ شد. انتشارات پنگوئن این رمان را به‌عنوان یکی از آثار بخش ادبیات کلاسیک خود ثبت کرده است. اکونومیست، نیویورک‌تایمز و در کل ۴۰ رسانه مهم ادبی جهان درباره این کتاب نقدهای مختلف و مثبت منتشر کردند.

«کشف رمز» درباره زندگی آدم‌های نابغه‌ای بود که به خاطر شغل و پیشه محرمانه‌شان، سختی‌های زیادی را متحمل می‌شوند و عموماً هم در پایان کار، سرنوشتی تلخ و پایانی غم‌انگیز دارند. ترجمه چینی به فارسی این‌رمان به‌قلم حامد وفایی بهار ۱۳۹۸ همزمان با نمایشگاه کتاب تهران توسط انتشارات ققنوس منتشر شد. مای جیا پس از نوشتن این‌کتاب، ۵ رمان دیگر نوشت که «در تاریکی» و «زمزمه در باد» از جمله این آثار هستند و ترجمه انگلیسی به فارسی «در تاریکی» به‌قلم مهرداد وثوقی دی‌ماه ۱۳۹۹ توسط همین‌ناشر منتشر شد.

ترجمه «در تاریکی» از روی نسخه‌ای انجام شده که انتشارات پنگوئن سال ۲۰۱۵ چاپ کرد. در این‌رمان، واحد ۷۰۱ یا سازمان جاسوسی چین در پی تقویت نیروهای انسانی خود است. به این‌ترتیب یک مامو نابینا در مقام «شنودگر باد» که می‌تواند صداها را از کیلومترها دورتر بشنود، نابغه‌ای ریاضی‌دان که زیباست و با مسائلی که برای خود به وجود می‌آورد، باعث سرانجامی تاسف‌بار می‌شود، پیرمردی که کد رمزها را در رویای خود می‌شکند و جاسوسی که ماموریت‌های خطیر را به عهده می‌گیرد، جذب این‌سازمان می‌شوند. متن رمان بناست به روایت این‌جاسوس خبر روایت شود.

«دریا دریا زندگی» سومین‌کتابی است که از مای جیا به فارسی ترجمه می‌شود. داستان این‌رمان درباره سرهنگی است که پیش‌تر در ارتش ملی‌گرایان چین بوده و در یک‌روستا زندگی می‌کند. سرهنگ عجیب‌ترین شخصیت روستاست و تبدیل به سوژه اول انقلابی‌هایی می‌شود که دنبال تصفیه‌حساب هستند. او موقعیت متناقضی دارد. چون از یک‌طرف حلال مشکلات مردم روستاست و از طرفی خواجه خطابش کرده و باعث تحقیرش می‌شوند.

سرهنگ داستان‌ «دریا دریا زندگی» مردی بی‌کار است که در خانه می‌نشیند، روزنامه می‌خواند، تخمه می‌شکند و اوضاع زندگی‌اش از همه بهتر است. دو گربه هم دارد که مثل بچه‌هایش دوستشان دارد.

مای‌جیا در این‌کتاب، جاسوسی و پلیسی‌نویسی را رها کرده و درباره دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ چین نوشته است. به این‌ترتیب این‌نویسنده به تاریخ چند دهه پیش‌ِ کشور خود سرک کشیده است. او نسخه مقدماتی این‌رمان را سال ۲۰۱۸ تمام کرد و سال ۲۰۱۹ نیز نسخه نهایی آن را به پایان رساند.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

قطار به جِن جیانگ رسید و کارِ اتصال یک واگن جدید به قطار شروع شد، می‌گفتند داخل واگن جدید پر از طلا و نیروهای مسلحی برای محافظت از آن است. این‌که طلاها از کجا آمده بود مشخص نبود، فقط می‌دانستیم مقصدش نَن جینگ است. تاخیر قطار در حرکت طولانی شد. دونفری در دالان ایستگاه شروع کردند به سیگار کشیدن، پیاده‌روی و گفتگو، یکی بی‌خیال از عالم و آدم و یکی کاملا مودب و مبادی آداب، یکی پس و دیگری در پیش، یکی می‌پرسید و یکی پاسخ می‌گفت، طوری که حالت ارباب و نوکر به ذهن متبادر می‌شد. پیش از سوار شدن، فرهنگی از کیف چرمیِ همراهش دو پاکت سیگار درآورد و تقدیم دهیار کرد و از او خواست همراهی‌اش کند. دهیار گیج شده بود. چطور ممکن بود چنین حادثه خوبی برایش رخ دهد، طرف مقابلش اما فکر کرد او در همراهی‌اش تردید کرده، دو سکه نقره هم درآورد و به او داد. این اما دیگر به‌واقع شک دهیار را برانگیخت و مشکوک شد که انگار یک‌جای این‌ماجرا می‌لنگد. اما باز یادش آمد که کمی قبل‌تر مدارک شناسایی او را دیده و مشکلی نیافته، ظاهر او هم چیز خاصی نشان نمی‌داد، پس دیگر چه جای تعارف بود؟ بنابراین ابتدا سکه‌ها را گرفت و در جیب داخلی کتش کنار سینه جای داد، بعد هم پاکت‌های سیگار را گذاشت در جیب شلوارش، سپس به پشت فرهنگی زد و با لحن دهیارانه‌اش گفت: «باشد، پس قرارمان همین شد دیگر.» چشمی گرداند و یک گام پس کشید، «اگر بخواهی ملازمت هم باشم مشکلی ندارد.»
طرف مقابل چندین بار به نشانه نفی سر تکان داد: «نه نه نه. من همراهم، من ملازم توام.»

این‌کتاب با ۵۳۶ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۹۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...