«اُزو؛ فرم‌های ناپایداری» [Formes de l'impermanence : le style de Yasujiro Ozu] اثر یوسف اسحاق پور و ترجمه محمدرضا شیخی توسط نشر شورآفرین به چاپ سوم رسید.

ازو؛ فرم‌های ناپایداری [Formes de l'impermanence : le style de Yasujiro Ozu]  یوسف اسحاق پور

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نشر شورآفرین سومین چاپ کتاب «اُزو؛ فرم‌های ناپایداری» اثر یوسف اسحاق پور (استاد ایرانی‌الاصل دانشگاه پاریس پنج) را با شمارگان ۵۰۰ نسخه، ۸۲ صفحه و بهای ۱۵ هزار تومان منتشر کرد. چاپ نخست و دوم این کتاب هر دو در سال گذشته (۱۳۹۸) با همین مشخصات در دسترس مخاطبان قرار گرفته بود. اسحاق پور در مقدمه اختصاصی خود بر این ترجمه به بحث درباره سه‌گانه‌اش درباره سینمای شرق پرداخته است. عناوین این سه گانه از این قرار است: «ازو فرم‌های ناپایداری»، «کیارستمی: پشت و روی واقعیت» و «ساتیا جیت‌رای؛ شرق و غرب». تاکنون دو کتاب نخست با ترجمه شیخی منتشر شده و کتاب دیگر نیز به قلم همین مترجم در دست انتشار قرار دارد.

در «اُزو؛ فرم‌های ناپایداری» یک بحث کلی و بدون پرداختن به محتوای فیلم‌ها، درباره تکرار فرم در فیلم‌های یاسوجیرو اُزو، فیلمساز شهیر ژاپنی به مخاطبان ارائه می‌شود و می‌توان از آن به مثابه دیباچه‌ای برای آشنایی با سینمای اوزو و از خلال آن آشنایی با فرهنگ ژاپن یاد کرد. 

یاسوجیرو ازو از مشهورترین و اثرگذارترین سینماگران ژاپن است که به سال ۱۹۶۳ درگذشت. بسیاری از سینماگران اروپایی و هالیوودی تحت تاثیر این سینماگر مولف هستند. از جمله فیلم‌های شاخص او می‌توان به این موارد اشاره کرد: «خاشاک شناور»، «اوایل بهار»، «اواخر پاییز»، «داستان توکیو»، «طعم چای سبز روی برنج» و...

................ هر روز با کتاب ..............

دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...