به گزارش کتاب نیوز به نقل از فارس، «کافه پیپ» تازه‌ترین اثر محمد قائم خانی است که از سوی نشر معارف در ۲۰۰ صفحه و با شمارگان هزار نسخه روانه بازار شده است.

کافه پیپ محمد قائم خانی

این اثر مجموعه‌ای از داستان‌های به هم پیوسته و جذاب را در برمی‌گیرد که در آن به دنبال مرگ رازآلود دختر جوان، پای پلیس به ماجرا باز شده و اتفاقات عجیبی رقم می‌خورد و مرحله به مرحله پرده از راز این پرونده برداشته می‌شود.

دربخشی از کتاب می‌خوانیم:

دیگر جسد ندارم که بدانم دقیقاً چه بلایی سرم می‌آید. ولی عجیب است که اگر بیشتر از یک ساعت از کافه بزنم بیرون، کم‌کم احساس خفگی می‌کنم. انگار یکی دست گذاشته روی گلوی نداشته‌ام و این روحِ بدون جسم و جرم را می‌فشارد. این است که تنها وقتی از کافه بیرون می‌روم که توانی داشته باشم و به حدس هم بدانم که زمان رفت‌وبرگشت چقدر خواهد بود، مبادا که بیش از یک ساعت بیرون بمانم، چون تمام وجودم در عذاب خواهد سوخت و مجبور می‌شوم در چشم‌به‌هم‌زدنی برگردم به همین کافه تا نفسم چاق شود.

با این‌که مهم‌ترین مکان داستانی‌ام، همین میز وسط کافه خواهد بود که اسمش را گذاشته‌ام «میز بازی»، بازی عشق، بازی داوری، بازی بیداری و بازی‌های دیگر این دنیا، در داستان اول که تازه‌نفسم و می‌توانم پُر یک ساعت را بیرون پرسه بزنم، می‌روم بیرون و بازی با شکور را شروع می‌کنم؛ بازی خطرناکی پشت میز بازجویی. بعد از آن، خواهید دید که به کجاها سرک خواهم کشید و سر از چه ناکجاها که درنخواهم آورد.

محمد قائم خانی پیش از این مجموعه داستان «حوای سرگردان»، و چند داستان بلند دیگر را به چاپ رسانده است. وی پژوهشگر اندیشکده مهاجر دانشگاه شریف نیز هست.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...