طب اسلامی (پزشکی اسلامی Islamic Medicine). کتابی به زبان انگلیسی درباره تاریخ علوم پزشکی در اسلام، نوشته "مانفرد اولمان". مؤلف کتاب را به آلمانی نوشته و "جین وات" دست‌نویس آن را به انگلیسی ترجمه کرده است. کتاب مشتمل است بر مقدمه و 8 فصل. به نظر مؤلف، عنوان "پزشکی عربی" برای نظام پزشکی کشورهای عربی (اسلامی) در قرون وسطا مناسب نیست، زیرا بسیاری از پزشکان این دوره و اتفاقاً برجسته‌ترین آن‌ها، همچون رازی، اهوازی، و ابن‌سینا، ایرانی بوده‌اند، هر چند آثار علمی خود را به عربی نوشته‌اند.

همچنین با آن که بسیاری از پزشکان دوره اسلامی، مانند حنین بن اسحاق، مسیحی و برخی از آنان چون ابن میمون، یهودی بوده‌اند، همه آنان در فضای فرهنگ اسلامی می‌زیسته‌اند. از این رو، پزشکی اسلامی عنوان مناسب‌تری است، زیرا مقصود از اسلام در این عبارت نیرویی فرهنگی است که جریان‌های فرهنگی متعددی را در یک جا گرد آورد و آن‌ها را پیش راند. اولمان سپس از آثار لوسین لوکلر، ادوارد براون و سیریل الگود درباره تاریخ پزشکی و سرانجام، از جلد سوم تاریخ متون عربی اثر فؤاد سزگین و کتاب قبلی خود یاد و درباره این آثار قضاوت غیر منصفانه می‌کند (پزشکی در اسلام).

عناوین و مطالب مطرح شده در فصول هشت‌گانه این کتاب به این شرح است: پزشکی در میان اعراب دوره جاهلی و در روزگار امویان عصر مترجمان و نهضت ترجمه آثار یونانی، سریانی، فارسی، هندی به عربی، پژوهش در تاریخ پزشکی اسلامی که مؤلف در آن آثار برخی مشاهیر (و نه پزشکان برجسته) دوره اسلامی را برشمرده و در پایان فصل، به تاثیر پزشکی دوره اسلامی در غرب اشاره کرده است؛ علم طبیعی (فیزیولوژی) و کالبدشناسی شامل مباحثی درباره نظریه‌های عناصر و اخلاط اربعه و گردش خون، آسیب شناسی، قابلیت سرایت بیماری‌ها، اغذیه و ادویه، پزشکی و رابطه آن با جادو و اختر شماری.

گرچه عنوان هر هشت فصل با عناوینی که مؤلف برای فصل‌هایی از کتاب پزشکی در اسلام اختیار کرده مطابقت دارد، میان مطالب مطرح شده در این دو کتاب تفاوت بسیار است. حجم اندک اثر نسبت به وسعت موضوع نشانه آن است که مؤلف قصد نگارش کتابی حرفه‌ای نداشته، مع الوصف نمی‌توان از برخی کوتاهی‌های شگفت مؤلف چشم‌پوشی کرد. مثلاً وی از نقش بیمارستان جندی شاپور و فرهیختگان برجسته آن به ویژه خاندان بختیشوع، در شکل‌گیری پزشکی اسلامی و حمایت از نهضت ترجمه یادی نکرده است. یا در فصل سوم به آثار پزشکی امثال ابن رشد و ابن میمون و عبداللطیف بغدادی اشاره شده در حالی که آثار پزشکی اینان چندان مهم نیست که در کتاب مختصری درباره تاریخ پزشکی از آن‌ها یاد شود، اما از ذکر برخی پزشکان نامدار غفلت شده است.

این کتاب در 1978 در مجموعه پژوهش‌های اسلامی دانشگاه ادینبرو (اسکاتلند) با مقدمه‌ای از "مونتگمری وات" (ویراستار مجموعه) به چاپ رسیده است.

 یونس کرامتی. فرهنگ آثار ایرانی اسلامی. سروش

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...