سياست دموكراتيك در عصر ديجيتال | اعتماد


کتاب «دگرگونی ساختاری جدید در حوزه عمومی و دموکراسی شورایی» [A new structural transformation of the public sphere and deliberative politics] اثر یورگن هابرماس [Jürgen Habermas]، یکی از آثار مهم و ادامه‌دهنده‌ تفکرات پیشین این فیلسوف برجسته درمورد دموکراسی و حوزه عمومی است که به تازگی با ترجمه کمال پولادی از سوی نشر مرکز منتشر شده است.

«دگرگونی ساختاری جدید در حوزه عمومی» [A new structural transformation of the public sphere and deliberative politics]

این اثر در ادامه‌ کتاب معروف هابرماس «دگرگونی ساختاری حوزه عمومی» منتشر شده است و به‌ویژه بر تحولات جدیدی که در دنیای معاصر در ارتباط با حوزه عمومی و سیاست‌های دموکراتیک رخ داده، تأکید دارد. کتاب شامل یک پیشگفتار و سه بخش است: تاملات و فرضیه‌هایی در باب دگرگونی جدید در ساختار حوزه عمومی، دموکراسی شورایی، و منظور از دموکراسی شورایی چیست؟

یورگن هابرماس، یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان معاصر آلمان و نظریه‌پردازان دموکراسی و حوزه عمومی، در این کتاب به‌طور ویژه به تحولات جدید در ارتباط با حوزه عمومی و دموکراسی مشورتی می‌پردازد. هابرماس در نوشته‌هایش همیشه بر اهمیت گفت‌وگو و مشارکت عمومی تأکید کرده است و بر این باور است که دموکراسی نمی‌تواند فقط به فرایندهای رأی‌گیری و نظارت محدود شود، بلکه باید در یک فضای عمومی باز و مشارکتی شکل بگیرد. کتاب ««دگرگونی ساختاری جدید در حوزه عمومی و دموکراسی شورایی» یکی از آثار مهم او در زمینه‌ تحلیل تحولات اخیر در نهادهای دموکراتیک و نقش رسانه‌ها و فناوری‌های جدید در بازتعریف حوزه عمومی است.

در کتاب «دگرگونی ساختاری جدید در حوزه عمومی و دموکراسی شورایی»، هابرماس به بررسی نقش حوزه عمومی و تحولاتی که در آن در قرن 21 رخ داده، می‌پردازد. یکی از مفاهیم کلیدی در این کتاب «حوزه عمومی» است که به‌طور خاص به‌عنوان فضایی برای گفت‌وگو و تبادل نظر آزادانه میان شهروندان و سیاست‌گذاران تعریف می‌شود. هابرماس در این اثر به‌شکل گسترده‌ای تحولات اخیر در رسانه‌ها، فناوری‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این رسانه‌ها و ابزارهای نوین، در عین حال که فرصت‌های جدیدی برای مشارکت عمومی ایجاد کرده‌اند، اما در عین حال به چالش‌هایی جدی در ارتباط با کیفیت گفت‌وگوهای عمومی تبدیل شده‌اند.

یکی از موضوعات مهمی که هابرماس در این کتاب به آن اشاره می‌کند، «دموکراسی شورایی» است. هابرماس دموکراسی را به‌عنوان یک فرآیند گفت‌وگویی و مشارکتی می‌بیند که در آن شهروندان باید به‌طور فعال در تصمیم‌گیری‌های سیاسی و اجتماعی مشارکت کنند. او معتقد است که برای ایجاد یک دموکراسی واقعی، باید فضایی برای تبادل نظرات و بحث‌های عقلانی و استدلالی وجود داشته باشد. این مفهوم با توجه به تحولات اخیر در رسانه‌ها و فضای دیجیتال، همچنان اهمیت دارد و هابرماس در کتاب خود به‌طور مفصل به تحلیل چالش‌ها و فرصت‌های موجود برای گسترش این نوع دموکراسی می‌پردازد.
هابرماس این نکته را برجسته می‌کند که با ظهور رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی، ساختارهای سنتی حوزه عمومی تغییر کرده‌اند. او این تغییرات را به‌عنوان «دگرگونی ساختاری» در نظر می‌گیرد که بر نحوه مشارکت عمومی تأثیرات عمده‌ای گذاشته است. درحالی‌که رسانه‌های جدید می‌توانند فرصت‌هایی برای گسترش مشارکت فراهم کنند، هابرماس هشدار می‌دهد که این فضاها همچنین به عرصه‌ای برای گمراهی و گسترش اطلاعات نادرست تبدیل شده‌اند.

هابرماس در این اثر به انتقاد از تغییرات در رسانه‌ها می‌پردازد و بر این نکته تأکید می‌کند که در بسیاری از موارد، رسانه‌ها به جای ایجاد فضایی برای گفت‌وگو و تبادل نظر، به عرصه‌ای برای تبلیغات، تحریف اطلاعات و فشارهای تجاری تبدیل شده‌اند. این روند، به‌ویژه در دوران دیجیتال، باعث شده که بسیاری از افراد دیگر امکان مشارکت مؤثر در گفت‌وگوهای عمومی را از دست بدهند.

یکی از ویژگی‌های برجسته کتاب هابرماس، پرداختن به چالش‌های جدید و درک تحولاتی است که در دنیای مدرن در حال وقوع است. برخی از منتقدان به این نکته اشاره کرده‌اند که هابرماس بیش از حد به دنیای پیشین و شرایط مطلوب بازگشته است و از تأثیرات منفی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به اندازه کافی انتقاد نکرده است. به‌ویژه برخی منتقدان از این نکته انتقاد کرده‌اند که هابرماس در پرداختن به جنبه‌های منفی رسانه‌های جدید و تبلیغات سیاسی، تحلیل‌های عملی و ملموسی ارائه نمی‌دهد. در عین حال، برخی از فیلسوفان و جامعه‌شناسان معتقدند که هابرماس دیدگاه‌های خود را به‌طور غیرواقعی و انتزاعی ارائه می‌دهد و نمی‌تواند تمام پیچیدگی‌های شرایط امروز را توضیح دهد. آن‌ها بر این باورند که تحولات جدید در سیاست و رسانه‌ها نمی‌توانند به سادگی در چارچوب نظریه‌های پیشین قرار گیرند.

کتاب «دگرگونی ساختاری جدید در حوزه عمومی و دموکراسی شورایی» همچنان یک اثر کلیدی در زمینه نظریه دموکراسی و حوزه عمومی است. هابرماس با بررسی تحولات جدید و چالش‌های موجود در حوزه عمومی، نگاهی دقیق و عمیق به نحوه مشارکت سیاسی و اجتماعی در دنیای مدرن ارائه می‌دهد. این اثر به‌ویژه برای کسانی که به تحولات اخیر در رسانه‌ها، فناوری‌های دیجیتال و سیاست‌های دموکراتیک علاقه‌مندند، یک منبع مهم به‌شمار می‌آید. هابرماس همچنان به‌عنوان یکی از پیشگامان تحلیل‌های اجتماعی و سیاسی، درک ما از دموکراسی، رسانه و مشارکت عمومی را گسترش می‌دهد و تأثیرات جدی بر مطالعات دموکراتیک در قرن بیست‌ویکم خواهد گذاشت.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...