کتاب «آرمان‌های سیاسی»[Political ideals] نوشته برتراند راسل [Bertrand Russell] با ترجمه ارحام عموی فومنی توسط نشر مرکز منتشر و راهی بازار نشر شد.

به گزارش مهر، کتاب پیش‌رو در بحبوحه اتفاقات جنگ جهانی اول(2017) منتشر شد و یکی از تلاش‌های برتراند راسل فیلسوف انگلیسی برای شناخت و شناساندن ریشه‌های جنگ و سایر مشکلات اجتماعی و ارائه چاره بود. راسل در این‌کتاب کم‌حجم، حملات تندوتیزی به نظام سرمایه‌داری کرد و انتقادهای مختلفی را هم متوجه نظام سوسیالیستی دانست. مترجم کتاب هم در یادداشت کوتاهی که ابتدای این‌ترجمه چاپ شده، نقل‌قولی از جوزف استیگلیتز اقتصاددان برنده جایزه نوبل آورده که در سال ۲۰۱۹ گفت «در ۴۰ سال گذشته، ایالات متحده و دیگر اقتصادهای پیشرفته برنامه اقتصادی بازار آزاد شامل مالیات‌های پایین، مقررات‌زدایی و کاهش برنامه‌های اجتماعی را پی‌گیری کرده‌اند. دیگر شکی نیست که این‌رهیافت شکست فضاحت‌باری خورده است...»

یکی از موارد مهم مطروحه در کتاب «آرمان‌های سیاسی» هم این است که نابرابری‌های فزاینده اقتصادی، در بازه‌ زمانی جنگ جهانی اول تا امروز، با نابرابری در قدرت سیاسی همراه بوده است.

این‌کتاب ۵ فصل اصلی دارد که عناوین‌شان به‌ترتیب عبارت است از: «آرمان‌های سیاسی»، «سرمایه‌داری و نظام پرداخت دستمزد»، «خطرهای موجود در سوسیالیسم»، «آزادی فردی و نظارت عمومی» و «استقلال ملی و فراملی گرایی». پیش از این‌فصول هم یادداشت مترجم و پس از آن‌ها، واژه‌نامه‌های انگلیسی_فارسی و فارسی_انگلیسی درج شده است.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

متاسفانه، در این‌ مورد تنبلی را عشق به قدرت تقویت می‌کند، که باعث می‌شود صاحب‌منصبانِ پرانرژی نظام‌های بیافرینند که صاحب‌منصبان تنبل دوست داشته باشند آن‌ها را اداره کنند. صاحب‌منصب پرانرژی بی‌شک هرچه را بر آن کنترل نداشته باشد دوست ندارد. پیش از این‌که بتوان کاری انجام داد باید اجازه رسمی از او گرفت. او مایل است هر موجودی را به‌نحوی تغییر دهد، با این‌هدف که از احساس کردنِ قدرت خود و احساس شدن آن توسط دیگران کسب رضایت کند. اگر در کارش جدی باشد طرحی کاملا یکپارچه و نامنعطف را، که به‌باورش بهترین طرح ممکن است، پی‌ریزی و سپس با بی‌رحمی تحمیل خواهد کرد، حال ترقی‌های نویدبخشی که شاید مجبور شود به‌خاطر توازن از میان برچیند هرچه می‌خواهد باشد. نتیجه ناگزیر می‌شود ملال‌انگیزیِ جانکاهِ یک شهر مستطیل‌شکل جدید، در مقایسه با زیبایی و غنای یک شهر باستانی که با زندگی‌های متفاوت و ویژگی‌های خاص نسل‌های متوالی زیسته و رشد یافته است. آنچه رشد یافته همیشه زنده‌تر است از آنچه نتیجه یک دستور است؛ اما صاحب‌منصب پرانرژی همواره نظم و ترتیب آنچه را دستور داده به بی‌نظمی ظاهریِ رشد خودجوش ترجیح می‌دهد.

این‌کتاب با ۹۶ صفحه، شمارگان هزار و ۲۰۰ نسخه و قیمت ۱۹ هزار و ۸۰۰ تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...