کتاب «به طعم فرهنگ: جامعه‌شناسی سیاسی پی‌یر بوردیو» نوشته حجت‌الله ایوبی توسط نشر ثالث منتشر شد.

به طعم فرهنگ: جامعه‌شناسی سیاسی پی‌یر بوردیو حجت‌الله ایوبی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نویسنده در این کتاب، تلاش کرده از پی‌یر بوردیو، جامعه‌شناس فرانسوی به عنوان یک جامعه‌شناس سیاسی رونمایی کند.

به تعبیر نویسنده، پیر بوردیو نامی شناخته‌شده در سپهر علوم انسانی به ویژه در عرصهٔ جامعه‌شناسی است. نظریهٔ میدان‌ها، و آفرینش مفاهیم مهم و تازه‌ای مانند هبیتوس (خیم)، سرمایهٔ نمادین، خشونت نمادین، طبقه‌بندی، رابطهٔ بین هبیتوس و سلیقه و سبک زندگی پاره‌ای از این مفاهیم مهم هستند. تلاش بوردیو برای گشودن راه میانه بین عینی و ذهنی و گذر از دوگانه‌های رایج دورانش او را شایستهٔ نام جامعه‌شناس برجسته و بزرگ روزگار ما نموده است. نظریهٔ میدان و فضا را می‌توان قلب تپندهٔ نظریهٔ عمومی او در جامعه‌شناسی دانست. یکی از برجستگی‌های بوردیو، کوشش او برای بیرون کشیدن نظریه‌هایش از پیمایش‌های علمی و پرشماری است که با پژوهشگران انجام داده است.

ایوبی در این کتاب با بیان اینکه اندیشه‌های جامعه‌شناسانه بوردیو در ایران به خوبی شناخته شده است، تصریح می‌کند: در این کتاب تلاش شده است از بوردیوی جامعه‌شناس سیاسی رونمایی شود. چاپ کتاب دربارهٔ دولت ده سال پس از درگذشتش این کار را آسان‌تر کرده است. جامعه‌شناسی سیاسی بوردیو بی‌گمان به طعم فرهنگ است. بوردیو با موفقیت توانست فرهنگ را به عنوان متغیر مهم و حتی مستقل برای تبیین پدیده‌های سیاسی به کار گیرد. بررسی نقش سرمایه‌های فرهنگی برای فهم رفتار سیاسی، جنبش‌های سیاسی، و به‌ویژه دیدگاه بوردیو دربارهٔ طبقه‌بندی اجتماعی و سیاسی بر اساس سبک زندگی و سلیقه از نوآوری‌های او در جامعه‌شناسی سیاسی است. در این کتاب کوشش شده است نظریه‌های سیاسی بوردیو در چارچوب پاردایم فکری او تبیین شود.

حجت الله ایوبی دانش‌آموخته دانشگاه لیون ۲ فرانسه و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است. وی در حال حاضر دبیرکل کمیسیون ملّی یونسکو در ایران است. کتاب‌های سیاست‌گذاری فرهنگی در فرانسه: دولت و هنر، سیاست و حکومت در فرانسه، پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب و اکثریت، چگونه حکومت می‌کند؟ برخی از آثار ایوبی است که قبلاً منتشر شده است.

کتاب «به طعم فرهنگ: جامعه‌شناسی سیاسی پی‌یر بوردیو» از سوی نشر ثالث وارد بازار نشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...