کتاب «به طعم فرهنگ: جامعه‌شناسی سیاسی پی‌یر بوردیو» نوشته حجت‌الله ایوبی توسط نشر ثالث منتشر شد.

به طعم فرهنگ: جامعه‌شناسی سیاسی پی‌یر بوردیو حجت‌الله ایوبی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نویسنده در این کتاب، تلاش کرده از پی‌یر بوردیو، جامعه‌شناس فرانسوی به عنوان یک جامعه‌شناس سیاسی رونمایی کند.

به تعبیر نویسنده، پیر بوردیو نامی شناخته‌شده در سپهر علوم انسانی به ویژه در عرصهٔ جامعه‌شناسی است. نظریهٔ میدان‌ها، و آفرینش مفاهیم مهم و تازه‌ای مانند هبیتوس (خیم)، سرمایهٔ نمادین، خشونت نمادین، طبقه‌بندی، رابطهٔ بین هبیتوس و سلیقه و سبک زندگی پاره‌ای از این مفاهیم مهم هستند. تلاش بوردیو برای گشودن راه میانه بین عینی و ذهنی و گذر از دوگانه‌های رایج دورانش او را شایستهٔ نام جامعه‌شناس برجسته و بزرگ روزگار ما نموده است. نظریهٔ میدان و فضا را می‌توان قلب تپندهٔ نظریهٔ عمومی او در جامعه‌شناسی دانست. یکی از برجستگی‌های بوردیو، کوشش او برای بیرون کشیدن نظریه‌هایش از پیمایش‌های علمی و پرشماری است که با پژوهشگران انجام داده است.

ایوبی در این کتاب با بیان اینکه اندیشه‌های جامعه‌شناسانه بوردیو در ایران به خوبی شناخته شده است، تصریح می‌کند: در این کتاب تلاش شده است از بوردیوی جامعه‌شناس سیاسی رونمایی شود. چاپ کتاب دربارهٔ دولت ده سال پس از درگذشتش این کار را آسان‌تر کرده است. جامعه‌شناسی سیاسی بوردیو بی‌گمان به طعم فرهنگ است. بوردیو با موفقیت توانست فرهنگ را به عنوان متغیر مهم و حتی مستقل برای تبیین پدیده‌های سیاسی به کار گیرد. بررسی نقش سرمایه‌های فرهنگی برای فهم رفتار سیاسی، جنبش‌های سیاسی، و به‌ویژه دیدگاه بوردیو دربارهٔ طبقه‌بندی اجتماعی و سیاسی بر اساس سبک زندگی و سلیقه از نوآوری‌های او در جامعه‌شناسی سیاسی است. در این کتاب کوشش شده است نظریه‌های سیاسی بوردیو در چارچوب پاردایم فکری او تبیین شود.

حجت الله ایوبی دانش‌آموخته دانشگاه لیون ۲ فرانسه و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است. وی در حال حاضر دبیرکل کمیسیون ملّی یونسکو در ایران است. کتاب‌های سیاست‌گذاری فرهنگی در فرانسه: دولت و هنر، سیاست و حکومت در فرانسه، پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب و اکثریت، چگونه حکومت می‌کند؟ برخی از آثار ایوبی است که قبلاً منتشر شده است.

کتاب «به طعم فرهنگ: جامعه‌شناسی سیاسی پی‌یر بوردیو» از سوی نشر ثالث وارد بازار نشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...