در آستانه سالگرد درگذشت بیتا فرهی بازیگر سینمای ایران، کتاب زندگینامه او با عکس‌هایی نادیده و تعدادی شعر روز جمعه دوم آذرماه رونمایی شد.

بی‌تا فرهی درختها ایستاده می‌میرند یاسمین خلیلی‌فرد

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، در این مراسم، مهسا قریشی، دختر «بی‌تا فرهی» با تشکر از حاضران و نویسنده کتاب «بی‌تا؛ درخت‌ها ایستاده می‌میرند»، یاسمن خلیلی‌فرد، گفت: در نگاه من و یاسی انگار بی‌تا ایستاده بود. او پاییزها و زمستان‌های سختی را چه در سینما و چه در زندگی خصوصی‌اش گذرانده بود. من و یاسی این عنوان را انتخاب کردیم زیرا با وقار و با شکوه رفت و صحنه را ترک کرد؛ صحنه زندگی، صحنه سینما.

یاسمن خلیلی‌فرد نویسنده کتاب نیز با بیان اینکه صحبت‌کردن در نزد بزرگان کار سختی است، گفت: این کتاب را خیلی دلی نوشتم. پیش از این پنج کتاب داشتم و همیشه در کتاب‌هایم مقید به تکنیک بودم اما این کتاب از قلب من می‌جوشید و روی کاغذ می‌آمد. شاید به این دلیل باشد که علاقه من به سینما با «بی‌تا فرهی» و فیلم «هامون» شکل گرفت. من با این فیلم و بی‌تای عزیز عاشق سینما شدم و در حوزه سینما شروع به نوشتن کردم، بعد هم سینما خواندم. این افتخار را داشتم در ۱۰ سال اخیر از دوستان نزدیک بی‌تا فرهی باشم.

او در ادامه گفت: هنوز هم رفتن او را باور ندارم و البته فکر می‌کنم در قلب ما زنده است و حضورش را در اینجا حس می‌کنم. در تمام مراسم‌هایی که مهساجان به کمک دوستان گرفت، به‌نظرم بی‌تا حضور پررنگی داشت، میزاسن را بی‌تا چیده بود و حتی لوکیشن‌هایی که انتخاب کردیم و هر جا که می‌رومی خود بیتا آنجاست و همه چیز را مدیریت می‌کند و ما اجرا می‌کنیم.

احترام برومند بازیگر سینما و تئاتر در ادامه مراسم گفت: یاسمن خلیلی‌فرد نویسنده این کتاب، رمان‌نویس بسیار متبحری است و من کتاب‌هایی مانند «انگار خودم نیست»، «بنفش مایل به لیمویی» و... را از او خوانده‌ام.

این‌ هنرمند درباره ویژگی شاخص این کتاب گفت: برای من جالب بود که بیشتر زن‌های داستان زندگی بیتا فرهی بسیار قوی هستند و به آن‌ها نگاه ویژه‌ای شده است. حشمت مادربزرگ، منیر مادرش و مهسا دخترش شخصیت‌هایی بسیار مقتدر داشتند، اما ‌اتفاقا بیتا فرهی کسی بود که چنان درگیر احساسات و عواطف زیبا و هنرمندانه خودش بود که سعی نمی‌کرد خودش را یک‌ زن قوی نشان دهد یا عقاید و خواسته‌هایش را به دیگران تحمیل کند. در این قصه نیز این ویژگی کاملا مشهود است و در سال‌های پایانی زندگی‌اش مهسا نقش مهمی در زندگی او ایفا کرده است.

برومند در پایان گفت: مهارت نویسنده بسیار زیبا و باورپذیر است. او دوست صمیمی بیتا بوده است و نکات کوچکی از گفته‌های بیتا فرهی را برداشته و آن‌ها را پرورش داده است. همچنین او روزهای پایانی زندگی بیتا فرهی را بسیار باورپذیر و احساسی در این کتاب نوشته است.

داریوش فرهنگ بازیگر سینما نیز عنوان کرد: مهسای عزیز، دختر بیتا فرهی همت بلندی کرده است و طی این یک‌ سال من شاهد و ناظر تلاش او برای پیگیری مراسم مادر عزیزش بودم. بحث بر سر عشق دختر به مادر نیست، بحث من این است که این حرکت زیبا فراموش نشود.

او سپس قسمتی از این کتاب را خواند و گفت: یک کار جذاب این کتاب این است که نویسنده داستان را از زبان خود بیتا فرهی روایت کرده است. درخواست من این است که کتاب را حتما با دقت بخوانید زیرا کتابی پر از ذوق، احساسات و جزئیات است. شما در این کتاب با شور، شوق، تنهایی، اضطراب و... در زندگی بیتا فرهی همراه می‌شوید.

عباس یاری منتقد سینما نیز در این مراسم گفت: بسیار خوشحالم که در این شهر پر از غبار و دود و ترافیک محفلی برای نکوداشت یک بانوی سینما برگزار شده است. این کتاب با بی‌تا شروع شده است، زیرا او واقعا آدم خاصی بود و همتا نداشت. برخلاف بسیاری از زندگینامه‌ها ما در این اثر با یک رمان بسیار شیرین و خواندنی مواجهیم‌ که یک بخشی از تاریخ مملکت‌مان را روایت می‌کند و چهار نسل از کسانی که در این کشور زندگی کرده اند، در این کتاب حضور دارند.

او عنوان کرد: عکسی از پیامی ایرایی روی جلد این کتاب قرار گرفته است زیرا خانم بیتا فرهی بسیار به عکس‌های او علاقه داشت. شاید اگر من جای دوستان بودم‌ عکسی از بیتا فرهی را انتخاب می‌کردم که به مخاطب نگاه کند زیرا او در تمام کتاب با ما صحبت می‌کند.

وی تاکید کرد: او در این کتاب از بیماری و شیمی درمانی ناله نمی‌کند، اما از رفتن آتیلا پسیانی، داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر ناله می‌کند. بزرگترین غم او توقیف فیلم «بانو» بود که مانند سرطان به او ضربه زد. ای کاش ما بیشتر مراقب هنرمندان‌مان باشیم.

یاری در پایان تصریح کرد: شاید اگر داریوش مهرجویی، بیتا فرهی را پیدا نمی‌کرد اصلا «هامون» را نمی‌ساخت؟ زیرا او وقتی بازیگری را انتخاب می‌کرد معتقد بود که فقط او می‌تواند آن نقش را بازی کند.

در ادامه مراسم کلیپی پخش شد که در آن افرادی مانند داریوش مهرجویی و مسعود کیمیایی درباره بیتا فرهی صحبت می‌کنند. این مراسم با اجرای موسیقی زنده و امضای کتاب به پایان رسید.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...