کتاب «به‌قلم سوگند؛ سرگذشت‌نامه و یادداشت‌های نویسنده بسیجی شهید حبیب غنی‌پور» با پژوهش و نگارش گلعلی بابایی توسط نشر ۲۷ منتشر و راهی بازار نشر شد.

به‌قلم سوگند؛ سرگذشت‌نامه و یادداشت‌های نویسنده بسیجی شهید حبیب غنی‌پور

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، گلعلی بابایی نویسنده این‌کتاب که به‌کار پژوهش و تحقیق در کارنامه لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص) و کتاب‌هایی چون «همپای صاعقه»، «ضربت متقابل» و «شراره‌های خورشید» شناخته می‌شود، یکی از بچه‌های مسجد جوادالائمه(ع) در تهران است که عده‌ای از بچه‌هایش فیلمساز و اهالی هنر و عده‌ای دیگر هم از بچه‌هایش تبدیل به اهالی قلم و کتاب شدند. بابایی می‌گوید هرچه در وادی قلم و کتابت دارد، از برکت حضور در مسجد مورد اشاره و جوانمردانی چون شهید حبیب غنی‌پور است که آن‌جا حضور داشتند.

بابایی می‌گوید نوشتن از زندگی حبیب غنی‌پور، در حکم بازخوانی سرگذشت مسجد جوادالائمه (ع) هم هست. به این‌ترتیب نوشتن کتاب «به‌قلم سوگند» در حکم یک‌تیر و دو نشان است. این بود که با این‌قصد سال ۱۳۹۴ کتاب «قلمی به رنگ خاک» را نوشت که توسط انتشارات سیمرغ هنر چاپ و در هفدهمین دوره انتخاب کتاب سال دفاع مقدس برگزیده بخش مستندنگاری شد. با گذشت ۶ سال از انتشار آن‌کتاب و اتمام نسخه‌های موجود، بابایی تصمیم گرفت آن را بازنویسی کرده و با ویراستی جدید به بازار عرضه کند. به این‌ترتیب است که کتاب «به‌قلم سوگند» متولد شده است.

کتاب پیش‌رو ۱۲ فصل دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «حکایت مسجد ما»، «نهضت ادبی»، «بهار در زه‌کلوت»، «فراغ فرهاد»، «ماه همراه بچه‌ها»، «حبیب معلم»، «با حبیب در شبه‌جزیره فاو»، «در سوگ محمود»، «مهران؛ شهر آرزوها»، «شوق پرواز»، «آخرین نصیحت‌ها» و «عکس‌ها».

گلعلی بابایی در مقدمه «به‌قلم سوگند» از بچه‌های کتابخانه مسجد جوادالائمه (ع) از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵ تشکر و قدردانی کرده که اسامی‌شان به این‌ترتیب است:

هادی علی‌اکبری، زنده‌یاد فرج‌الله سلحشور، بهزاد بهزادپور، اصغر آبخضر، محمدرضا تخت‌کشیان، محمد ناصری، حسین معینی، علی سلطانی محمدی، حسین امینی، حمید و مجید ریاضی، رسول و سعید فلاح‌پور، احمد و حمید طلایی، رضا سانی‌خانی، ابن‌علی بابایی، اکبر جریانپور، رضا ادیبی، حبیب‌الله والی‌نژاد، نبی‌الله بابایی، احمد دهقان، ناصر نادری و اعضای جلسات قصه‌نویسی مسجد جوادالائمه (ع).

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

پس از اخذ مدرک دیپلم، حبیب به توصیه استاد و مراد خود؛ حسین امینی برای تدریس دانش‌آموزان پایین شهری، در یکی از مدارس راهنمایی در میدان راه آهن تهران مشغول به کار شد.
رضا سانی‌خانی، از فعالان کتابخانه مسجد جوادالائمه (ع) که مدیریت مدرسه محل تدریس حبیب را به عهده داشت، در شرح ماجرا می‌گوید: «... من رییس مدرسه راهنمایی شهید چمران در حوالی میدان راه‌آهن تهران بودم. آن‌زمان حسین امینی توی مدرسه ما قرآن و دینی درس می‌داد. یک روز دیدم حبیب غنی‌پور را هم با خودش آورده مدرسه و گفت: «از امروز آقاحبیب همکار ما، در مدرسه است.» من که از قبل با حبیب آشنایی داشتم و می‌دانستم چه بچه با استعدادی است، با جان و دل قبول کردم.
حبیب آمد مدرسه ما و شد معلم درس ادبیات، و به‌طور خاص انشای بچه‌ها. نوع رفتار حبیب با دانش‌آموزها خیلی زود مهرش را در دل بچه‌ها انداخت و او شد سنگ صبور دانش‌آموزهای مدرسه شهید چمران. هرکس هرمشکلی داشت به حبیب مراجعه می‌کرد و از او کمک می‌خواست.
خصوصیت مشترک حبیب و حسین امینی این بود که وقتی مدرسه تعطیل می‌شد و همه معلم‌ها به خانه‌هایشان می‌رفتند، این دو نفر می‌ماندند و با بچه‌ها فوتبال بازی می‌کردند و یا اگر مشکلی داشتند، برای حل آن اقدام می‌کردند.

این‌کتاب با ۳۸۴ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۹۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...