کتاب «ارواح ماشین نشین» [The View from the Cheap Seats : Selected Nonfiction] نوشته نیل گیمن [Neil Gaiman] با ترجمه لیدا طزری منتشر شد.

ارواح ماشین نشین» [The View from the Cheap Seats : Selected Nonfiction] نوشته نیل گیمن [Neil Gaiman]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایلنا، ارواح ماشین‌نشین نوشته نیل گیمن در ۱۰۰ صفحه رقعی توسط انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است.

نویسنده داستان کوتاه، فیلم‌نامه‌نویس، رمان‌نویس، خالق کتاب کامیک، تئاتر صوتی و فیلم به سبک‌های علمی تخیلی و خیال‌پردازی؛ این تنها بخشی از سابقه‌ای است که برای نیل گیمن می‌توان یافت. با این همه و قبل از هر چیز باید گیمن را یک نویسنده خلاق دانست؛ نویسنده‌ای که می‌داند چطور از ابزار کلمه و نوشتن برای بیان مقصود خود بهره بجوید و هر مقصودی را به با آن به سر منزل خود برساند.

در این کتاب، طیف وسیعی از علاقه‌مندی‌ها و دلمشغولی‌های خود را در زمینه‌های مختلف در قالب روایت داستانی مرور کرده و از خلال آن دلمشغولی‌ها و آنچه ذهن او را در موضوعات مختلف درگیر کرده است بازگو می‌کند.

بسیاری از منتقدان گیمن را نویسنده‌ای پست مدرن معرفی کرده‌اند؛ به عبارت دیگر او نویسنده‌ای است که خارج از قواعد ژانر به تولید اثر پرداخته و در عین حال مخاطبان بسیاری را نیز به خود جذب کرده است. به زبانی دیگر او نویسنده‌ای عصیانگر است که مخاطبانی از همین جنس را برای نیل به همین مهم پیرامون خود جمع کرده است.

«ارواح ماشین‌نشین» اما کتابی است درباره کتاب، درباره نوشتن و خواندن و هر آنچه که این نویسنده در طول سال‌های گذشته بر فعالیت و زندگی‌اش در این عرصه به آن فکر کرده است. او در این کتاب جستارهایی درباره کتابخانه، نوشتن، خواندن، برخی نویسنده‌های محبوبش و سبک روایی آن‌ها و نیز برخی از ژانرهای داستانی از جمله ژانر تخیلی و ترسناک که شیفته آن‌هاست سخن به میان آورده است.

هنر او در روایت‌هایش ترکیب ساختار جستارنویسی با داستان‌نویسی است. به این شکل که متن‌های او در این کتاب در عین اینکه سادگی و صمیمیت متون داستانی را در کتاب خود حفظ کرده است سعی کرده خط فکری و اندیشه‌ای که در پس این روایت‌های بعضا توام با شوخی و حسرت همراه است را نیز ذره ذره به مخاطب تزریق کند.

یادداشت‌های او در این کتاب شامل نگاه مینیمال و خاص او به طیف وسیعی از نویسندگان صاحب سبک از جمله تالکین، آلن پو، ولز و کیپلینگ می‌شود. او سعی کرده نگاه خاص خودش به داستان‌های آن‌ها را که شامل علت شیفتگی‌اش به آن‌ها و نیز دلیل خاص بودنشان می‌شود را در قالب یادداشت‌هایی جداگانه به زبان بیاورد و البته نخ تسبیح در تمامی این روایت‌ها شیفتگی نسبت به کتاب و ادبیات و خواندن است.

................ هر روز با کتاب ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...