«عقیله» روایتی مستندگونه در معرفی جامع از ابعاد گوناگون شخصیتی حضرت زینب(س) از زمان پیامبر تا وفات این بانوی ارجمند است. با توجه به این‌که حضرت زینب (س) فصل‌های مختلفی از زندگی و تاریخ را در عمر ۵۶ ساله خود تجربه کرده است، نویسنده با استناد به منابع پژوهشی، با ایجاد توازنی در روایات، به بازگویی وقایع مهم تاریخی صدر اسلام از جمله قیام کربلا و شهادت امام حسین (ع) پرداخته است.

خلاصه عقیله الهام امین

کتاب شامل پنج فصل است که فصل اول به دوران حیات حضرت زینب (س) با مادرشان و جد بزرگوارشان می‌پردازد. فصل دوم دوران زندگی حضرت زینب در کنار پدر بزرگوارشان را روایت می‌کند. فصل سوم به دوران حیات حضرت در کنار امامین حسنین اختصاص دارد و فصل آخر بخش نهایی زندگی حضرت در کنار امام سجاد را روایت می‌کند. در واقع در این اثر حضرت زینب چهره تابناکی است که تحت‌الشعاع بقیه شخصیت‌ها قرار گرفته است.

شخصیت اصلی داستان یعنی حضرت‌زینب‌(س) نسبتا پویاست و در کنار رشد خود به آگاه‌سازی مخاطب در شناخت موقعیت و دیگر شخصیت‌های داستان کمک کرده است. انتخاب راوی به‌عنوان دوم شخص مفرد در این آگاه‌سازی نقش بسزایی داشته است. در واقع می‌توان گفت این اثر پیش از آن‌که داستان بخشی از سرگذشت راوی باشد آینه‌ای است برای بازتاب تصویر جامعه‌ای که در آن زیسته است. تصویری کامل از یک دوره فشرده از تاریخ صدر اسلام.

داستان به جهت تاریخی بر پایه مستندات بنا شده و نویسنده برای نوشتن آن از منابع دست اول بهره گرفته است به‌طوری که خواننده می‌تواند به مستندات آن تکیه کند.
این‌که نویسنده در یک مستند داستانی تا کجا می‌تواند تخیل کند خود محل بحث است؛ اما در این اثر به نظر می‌رسد نویسنده دست‌کم در گام بزرگی که برای روایت تاریخی -داستانی یکی از برهه‌های خطیر تاریخ صدر اسلام برداشته، بسیار موفق بوده است تا آنجا که اثر او در پانزدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد در بخش مستندنگاری شایسته تقدیر شد.

این کتاب هم برای مخاطب عام خواندنی است، هم برای مخاطب خاص؛ زیرا از یک سو خاطرات جنس زنانه دارد و با رنگ و روح عاطفی توام است و از سوی دیگر، ناگفته‌های مهمی از تاریخ صدر اسلام را بیان می‌کند که خواننده با مطالعه آن، اطلاعات تاریخی خوبی به دست می‌آورد. همچنین کتاب می‌تواند برای تولید اثر رسانه‌ای نیز مناسب و جذاب باشد.
​​​​​​​
پرداختن به تاریخ زندگی حضرت زینب (س) به‌نحو ماهرانه‌ای صورت گرفته است؛ به‌طوری که حتی اگر خواننده به خواندن تاریخ علاقه چندانی نداشته باشد، بازهم وقایع داستان را دنبال می‌کند. قلم جذاب و روان و پر کشش نویسنده و یکدست بودن نثر اثر بر جذابیت داستان افزوده است. این اثر که اولین مستند داستانی الهام امین است در سال ۱۴۰۰ توسط انتشارات به‌نشر چاپ شد.

جام جم

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...