فرخ یکدانه، مدرس، تهیه‌کننده و کارگردان انیمیشن گفت: تصویرگری هر کشور یا قومی، نماینده آن کشور است. تصویرگری روندی را طی کرده و از دل فرهنگ بیرون آمده و بوی فرهنگ ملی می‌دهد. این امر نشانگر تاریخ هر کشور است. در حوزه انیمیشن باید از این ظرفیت استفاده کنیم.
به‌گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ آیین رونمایی از کتاب «چیبی، سادگی در انیمیشن» به‌‌نویسندگی کیارش زندی و نوید صنایع مظفری به‌همت دانشگاه سوره تهران و با همکاری موزه هنرهای معاصر با حضور فرخ یکدانه مدرس و تهیه‌کننده و کارگردان انیمیشن و رضا بهمنی مدرس دانشگاه و انیماتور و داور جشنواره‌های تخصصی انیمیشن برگزار شد و امیررضا نوری پرتو مدیریت جلسه را بر عهده داشت.
این کتاب نقاشی‌های کارتونی ژاپن را بررسی کرده است. به همین دلیل کن جی موراکامی، کاردار سفارت ژاپن در مراسم حضور داشت.
موراکامی در این مراسم گفت: کتاب را که نگاه می‌کردم به نظر خیلی جالب و تأثیرگذار است. به‌عنوان یک ژاپنی که مانگا و انیمه برایم عادی است این کتاب یادآور شخصیت‌های مانگا و انیمه بود. برای من اینکه دانشجویان ایرانی با علاقه روی انیمیشن کار می‌کنند خیلی جالب است. تشابه زیادی بین فرهنگ ایران و ژاپن می‌بینم. بسیار جای خوشحالی دارد که خانم‌ها بیشتر در این جلسه حضور دارند و مشتاق هنر انیمیشن هستند.
کیارش زندی گفت: این کتاب حاصل زحمات و تلاش‌های نوید صنایع مظفری است و حاصل پژوهش‌های او برای پایان‌نامه خودش است. پایان‌نامه‌ای که در دانشگاه اول شد و بسیار تحقیقات درست و دقیقی دارد. به‌شدت جای تحقیقات میدانی در کشور ما خالی است. این کتاب جای کار بسیاری دارد و زنجیره دانش هم این‌گونه است. این تازه نقطه ابتدای کار است.
وی افزود قطعاً بخش‌هایی از این کتاب را می‌توان گسترده‌تر کرد. کار هنر قابل لمس کردن و عینیت بخشیدن به اتفاقاتی است که برای همه ناملموس است. هنرمند ما را در تجربه لمس اتفاقات سهیم می‌کند.
نوید صنایع مظفری، نویسنده کتاب گفت: از کودکی به انیمه‌های ژاپنی علاقه‌مند بودم و هر چه این انیمه‌ها ژاپنی‌تر می‌شد علاقه‌مند‌تر می‌شدم. در مسیر، پژوهش‌ها به‌شدت به کمبود منابع خورد و سیستم کل کتاب از چیبی به سبک برتری انیمیشن دوبعدی سوق پیدا کرد. این روش از همه نظر برای انیمیشن‌سازان به‌صرفه بود.
وی افزود: روزهای اولی که ژاپن انیمه می‌ساخت، بسیار شبیه به دوران نورالدین زرین‌کلک بود. کم‌کم انیمیشن‌هایی با بودجه‌های دولتی آمدند که با یک پروپاگاندای دولتی بود. متأسفانه ایران از این اتفاق جا ماند. در کشور ما این‌گونه جا افتاده بود که اگر فیلم یا انیمیشنی بخواهد موفق شود اول باید در کشور خودش موفق شود. در صورتی که ژاپن انیمیشن‌هایی ساخت که اول در جهان موفق بود بعد در کشور خودش شناخته شد؛ مانند: بچه‌های کوه آلپ، هایدی و... همه این‌ها انیمیشن‌هایی بودند که ژاپن ساخته بود اما شخصیت‌های آنها شبیه ژاپنی‌ها نبود. این به این خاطر بود که در آن دوران ژاپن برنامه ملی‌گرایی نداشت و بحث اقتصاد برایش حائز اهمیت بود. این عملکرد باعث شد اقتصاد ژاپن در حوزه فرهنگ رشد کند و از این سود به تقویت فرهنگ خود پرداخت.
نویسنده کتاب «چیبی، سادگی در انیمیشن» گفت: در ایران مسیرهای سختی برای تولید انیمیشن داریم؛ شخصیت‌پردازی‌ها، خودسانسوری، کپی‌رایت و... این کتاب راجع به انیمه‌هایی است که از دست ما برمی‌آید و در حوزه تکنیک صحبت می‌کند و به این سؤال پاسخ می‌دهد که چه پرسشی وجود دارد که من بتوانم آن را حل کنم.
رضا بهمنی گفت: مواجهه شخصی من با این کتاب بسیار جذاب بود و برخلاف عرف شکل‌گرفته پژوهش در ایران بود. این کتاب بسیار کاربردی بود. این در حالی است که پژوهش‌ها در ایران به‌ویژه در عرصه هنر معمولاً دست‌و‌پاگیر است. کم اتفاق می‌افتد که آدم‌هایی مثل نوید صنایع مظفری زمان زیادی صرف پژوهش و حوزه علاقه‌مندی خود کنند.
وی افزود ما اهمیت تدوین اندیشه را در قالب کتاب جدی نمی‌گیریم. شاید بزرگ‌ترین خلأیی که ما داریم پژوهش جدی در حوزه انیمیشن است. امیدوارم دانشجوها به‌دنبال علاقه‌مندی خود بروند و کارها سفارشی نباشد و بتوانیم پژوهش‌های قوی در این حوزه انجام دهیم.
بهمنی با اشاره به گستردگی فضای مجازی گفت: نسل حاضر با دسترسی به اطلاعات و فضای مجازی آثاری را می‌بیند که در تصور ما هم نمی‌گنجد و این مسلماً در این نسل و فرهنگ جامعه در آینده تأثیر زیادی خواهد گذاشت. پس باید با تولید آثاری با هویت و با فرهنگ ایرانی، نه صرفاً قهرمان‌پروری، فکری به حال انیمیشن ایرانی کنیم.
بهمنی بیان کرد: این کتاب، به معدود کتاب‌های مؤلف و مرجع اضافه شده و در فصل‌بندی‌ها و چارچوب نظری آن بسیار دقت شده است. تنها مشکل آن این است که بسیار خلاصه است و جای کار بیشتری دارد. خلاصه‌شدن پایان‌نامه به کتاب باعث شده در حد بیان کلیات باقی بماند. انتهای کتاب جدول جذابی دارد که به فرازهای انیمه ژاپن پرداخته است. نکته این است که این کتاب فضای کافی را داشت که یک سری اطلاعات اساسی‌تر در باب هویت‌مندی بدهد.
فرخ یکدانه با اشاره به اینکه سادگی در انیمیشن بحث مهمی است، گفت: ما تقریباً مسیر را برعکس می‌رویم. در کشور ما سادگی را قبول ندارند و فکر می‌کنند اگر همه چیز خارجی یا غربی باشد، کار بهتری از آب درمی‌آید. از دوران دانشجویی به خاطر دارم که دانشجوها همیشه برای طراحی لوگو به‌سمت حروف انگلیسی می‌رفتند. این کتاب می‌تواند راهنمایی موفق باشد از کشور ژاپن که هم‌فرهنگ خودمان است.
کارگردان انیمیشن مهارت‌های زندگی افزود: از آن‌جایی که تقلیدکردن در فرهنگ ما ریشه دوانده است، مجموعه‌ای از خروجی‌هایی داریم که برای ما هیچ هویتی ندارد. تصویرگری هر کشور یا قومی، نماینده آن کشور است. تصویرگری روندی را طی کرده و از دل فرهنگ بیرون آمده و بوی فرهنگ ملی می‌دهد. این امر نشانگر تاریخ هر کشور است. در حوزه انیمیشن باید از این ظرفیت استفاده کنیم.
فرخ یکدانه در ادامه بیان کرد: در انیمیشن، اتصال ما به تصویرگری تقریباً قطع است. انیمیشن‌های ما توسط افرادی تولید می‌شود که اکثراً هنرمند نیستند و صرفاً مهارت کار با نرم‌افزارها را بلدند اما در دیزنی، افرادی را می‌بینیم که همه هنرمند بوده‌اند.
یکدانه گفت: کتاب مشخصاً یک کاستی‌هایی دارد اما برای نقطه آغاز بسیار خوب است. یک سری اشارات مکملی دارد که محرکی برای کسانی است که علاقه دارند در این حوزه پژوهش انجام دهند. یکی از ایرادات به نظر من این است که بدون هیچ حاشیه‌ای از مقدمه به متن اصلی رسیده است و نیاز به چکیده دارد. امیدوارم همه علاقه‌مندان به این حوزه این کتاب را مطالعه کنند. امیدوارم روزی سوادش را داشته باشیم و هویتی بسازیم که بتوانیم به خورد خارجی‌ها هم بدهیم.
................ هر روز با کتاب ...............
