رمان «تَمیان» نوشته هایده رحیمی توسط انتشارات هیلا منتشر و راهی بازار نشر شد.

تَمیان هایده رحیمی

به گزارش خبرنگار مهر، هایده رحیمی نویسنده این‌رمان، فارغ‌التحصیل رشته ایران‌شناسی است و پیش‌تر داستان‌های کوتاهی را در مجلات و مطبوعات ادبی منتشر کرده است. او سال ۹۹ هم کتاب داستانی «بن‌بست بی‌ساز» را به چاپ رساند.

تمیان یک‌واژه در زبان کردی و به‌معنای درد و اندوه است؛ اندوهی که مثل مه غلیظ، رفاقت دو نفر را از بین می‌برد. در این‌داستان، دو پسر جوان حضور دارند که به‌خاطر جبر شرایط ناچار می‌شوند کاری را که دوست ندارند، بپذیرند؛ این‌که وارد یک‌خانه کوچک شوند از بالکن‌اش، حیاط خانه روبرویی را زیر نظر بگیرند. آن‌ها باید زاغ‌سیاه کسی را چوب بزنند.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

عصبی شده بودم: «مرسی که یادآوری می‌کنی باید درسم رو بخونم. معلومه که می‌خونم. تو چه مرگته؟ حتی تو چشامم نگاه نمی‌کنی. چطور می‌تونی بگی تنها شانس من برای با تو بودن! این‌وسط "ما" چی شد؟ فقط من باید برای با تو بودن سعی کنم؟ دیگه تو لازم نیس کاری بکنی؟»
«‌چه‌کار باید بکنم؟ هر دو هفته یه‌بار دوازده‌ساعت راه رو بکوبم و بیام که با ترس و لرز چندساعت هم رو ببینیم؟ خیلی خودخواهی که این رو ازم می‌خوای.»
«من می‌گم باشه من می‌آم اون‌جا دیدنت. کی گفتم هی تو بیا. تو می‌گی اصلا هم رو نبینیم! اینه که عجیبه.»
«چرا بیخود بحث می‌کنی سوران. می‌گم شرایط سخت شده. الانم سرم درد می‌کنه باید برم.»
«فهمیدم چه‌خبره! یادت رفته من آدم باهوشی‌ام و نمی‌تونی با این اراجیف سرم رو گرم کنی؟ تو دلت دیگه پیش من نیست. دردت اینه.»
«حوصله ندارم باهات بحث کنم. باید برم.»

این‌کتاب با ۱۹۲ صفحه، شمارگان ۵۵۰ نسخه و قیمت ۵۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...